Apostelenes gerninger 10
1 Men en Mand i Kæsarea ved Navn Konelius, en Høvedsmand ved den Afdeling, som kaldes den italienske,
കൈസരിയാനഗര ഇതാലിയാഖ്യസൈന്യാന്തർഗതഃ കർണീലിയനാമാ സേനാപതിരാസീത്
2 en from Mand, der frygtede Gud tillige med hele sit Hus og gav Folket mange Almisser og altid bad til Gud,
സ സപരിവാരോ ഭക്ത ഈശ്വരപരായണശ്ചാസീത്; ലോകേഭ്യോ ബഹൂനി ദാനാദീനി ദത്വാ നിരന്തരമ് ഈശ്വരേ പ്രാർഥയാഞ്ചക്രേ|
3 han så klarlig i et Syn omtrent ved den niende Time på Dagen en Guds Engel, som kom ind til ham og sagde til ham: "Kornelius!"
ഏകദാ തൃതീയപ്രഹരവേലായാം സ ദൃഷ്ടവാൻ ഈശ്വരസ്യൈകോ ദൂതഃ സപ്രകാശം തത്സമീപമ് ആഗത്യ കഥിതവാൻ, ഹേ കർണീലിയ|
4 Men han stirrede på ham og blev forfærdet og sagde: "Hvad er det, Herre?" Han sagde til ham: "Dine Bønner og dine Almisser ere opstegne til Ihukommelse for Gud.
കിന്തു സ തം ദൃഷ്ട്വാ ഭീതോഽകഥയത്, ഹേ പ്രഭോ കിം? തദാ തമവദത് തവ പ്രാർഥനാ ദാനാദി ച സാക്ഷിസ്വരൂപം ഭൂത്വേശ്വരസ്യ ഗോചരമഭവത്|
5 Og send nu nogle Mænd til Joppe, og lad hente en vis Simon med Tilnavn Peter.
ഇദാനീം യാഫോനഗരം പ്രതി ലോകാൻ പ്രേഷ്യ സമുദ്രതീരേ ശിമോന്നാമ്നശ്ചർമ്മകാരസ്യ ഗൃഹേ പ്രവാസകാരീ പിതരനാമ്നാ വിഖ്യാതോ യഃ ശിമോൻ തമ് ആഹ്വായയ;
6 Han har Herberge hos en vis Simon, en Garver, hvis Hus er ved Havet."
തസ്മാത് ത്വയാ യദ്യത് കർത്തവ്യം തത്തത് സ വദിഷ്യതി|
7 Men da Engelen, som talte til ham, var gået bort, kaldte han to af sine Husfolk og en gudfrygtig Stridsmand af dem, som stadig vare om ham.
ഇത്യുപദിശ്യ ദൂതേ പ്രസ്ഥിതേ സതി കർണീലിയഃ സ്വഗൃഹസ്ഥാനാം ദാസാനാം ദ്വൗ ജനൗ നിത്യം സ്വസങ്ഗിനാം സൈന്യാനാമ് ഏകാം ഭക്തസേനാഞ്ചാഹൂയ
8 Og han fortalte dem det alt sammen og sendte dem til Joppe.
സകലമേതം വൃത്താന്തം വിജ്ഞാപ്യ യാഫോനഗരം താൻ പ്രാഹിണോത്|
9 Men den næste Dag, da disse vare undervejs og nærmede sig til Byen, steg Peter op på Taget for at bede ved den sjette Time.
പരസ്മിൻ ദിനേ തേ യാത്രാം കൃത്വാ യദാ നഗരസ്യ സമീപ ഉപാതിഷ്ഠൻ, തദാ പിതരോ ദ്വിതീയപ്രഹരവേലായാം പ്രാർഥയിതും ഗൃഹപൃഷ്ഠമ് ആരോഹത്|
10 Og han blev meget hungrig og vilde have noget at spise; men medens de lavede det til, kom der en Henrykkelse over ham,
ഏതസ്മിൻ സമയേ ക്ഷുധാർത്തഃ സൻ കിഞ്ചിദ് ഭോക്തുമ് ഐച്ഛത് കിന്തു തേഷാമ് അന്നാസാദനസമയേ സ മൂർച്ഛിതഃ സന്നപതത്|
11 og han så Himmelen åbnet og noget, der dalede ned, ligesom en stor Dug, der ved de fire Hjørner sænkedes ned på Jorden;
തതോ മേഘദ്വാരം മുക്തം ചതുർഭിഃ കോണൈ ർലമ്ബിതം ബൃഹദ്വസ്ത്രമിവ കിഞ്ചന ഭാജനമ് ആകാശാത് പൃഥിവീമ് അവാരോഹതീതി ദൃഷ്ടവാൻ|
12 og i denne var der alle Jordens firføddede Dyr og krybende Dyr og Himmelens Fugle.
തന്മധ്യേ നാനപ്രകാരാ ഗ്രാമ്യവന്യപശവഃ ഖേചരോരോഗാമിപ്രഭൃതയോ ജന്തവശ്ചാസൻ|
13 Og en Røst lød til ham: "Stå op, Peter, slagt og spis!"
അനന്തരം ഹേ പിതര ഉത്ഥായ ഹത്വാ ഭുംക്ഷ്വ തമ്പ്രതീയം ഗഗണീയാ വാണീ ജാതാ|
14 Men Peter sagde: "Ingenlunde, Herre! thi aldrig har jeg spist noget vanhelligt og urent."
തദാ പിതരഃ പ്രത്യവദത്, ഹേ പ്രഭോ ഈദൃശം മാ ഭവതു, അഹമ് ഏതത് കാലം യാവത് നിഷിദ്ധമ് അശുചി വാ ദ്രവ്യം കിഞ്ചിദപി ന ഭുക്തവാൻ|
15 Og atter for anden Gang lød der en Røst til ham: "Hvad Gud har renset, holde du ikke for vanhelligt!"
തതഃ പുനരപി താദൃശീ വിഹയസീയാ വാണീ ജാതാ യദ് ഈശ്വരഃ ശുചി കൃതവാൻ തത് ത്വം നിഷിദ്ധം ന ജാനീഹി|
16 Og dette skete tre Gange, og straks blev dugen igen optagen til Himmelen.
ഇത്ഥം ത്രിഃ സതി തത് പാത്രം പുനരാകൃഷ്ടം ആകാശമ് അഗച്ഛത്|
17 Men medens Peter var tvivlrådig med sig selv om, hvad det Syn, som han havde set, måtte betyde, se, da havde de Mænd, som vare udsendte af Kornelius, opspurgt Simons Hus og stode for Porten.
തതഃ പരം യദ് ദർശനം പ്രാപ്തവാൻ തസ്യ കോ ഭാവ ഇത്യത്ര പിതരോ മനസാ സന്ദേഗ്ധി, ഏതസ്മിൻ സമയേ കർണീലിയസ്യ തേ പ്രേഷിതാ മനുഷ്യാ ദ്വാരസ്യ സന്നിധാവുപസ്ഥായ,
18 Og de råbte og spurgte, om Simmon med Tilnavn Peter havde Herberge der.
ശിമോനോ ഗൃഹമന്വിച്ഛന്തഃ സമ്പൃഛ്യാഹൂയ കഥിതവന്തഃ പിതരനാമ്നാ വിഖ്യാതോ യഃ ശിമോൻ സ കിമത്ര പ്രവസതി?
19 Men idet Peter grublede over Synet, sagde Ånden til ham: "Se, der er tre Mænd, som søge efter dig;
യദാ പിതരസ്തദ്ദർശനസ്യ ഭാവം മനസാന്ദോലയതി തദാത്മാ തമവദത്, പശ്യ ത്രയോ ജനാസ്ത്വാം മൃഗയന്തേ|
20 men stå op, stig ned, og drag med dem uden at tvivle; thi det er mig, som har sendt dem."
ത്വമ് ഉത്ഥായാവരുഹ്യ നിഃസന്ദേഹം തൈഃ സഹ ഗച്ഛ മയൈവ തേ പ്രേഷിതാഃ|
21 Så steg Peter ned til Mændene og sagde: "Se, jeg er den, som I søge efter; hvad er Årsagen, hvorfor I ere komne?"
തസ്മാത് പിതരോഽവരുഹ്യ കർണീലിയപ്രേരിതലോകാനാം നികടമാഗത്യ കഥിതവാൻ പശ്യത യൂയം യം മൃഗയധ്വേ സ ജനോഹം, യൂയം കിന്നിമിത്തമ് ആഗതാഃ?
22 Men de sagde: "Høvedsmanden Kornelius, en retfærdig og gudfrygtig Mand, som har godt Vidnesbyrd af hele Jødernes Folk, har at en hellig Engel fået Befaling fra Gud til at lade dig hente til sit Hus og høre, hvad du har at sige."
തതസ്തേ പ്രത്യവദൻ കർണീലിയനാമാ ശുദ്ധസത്ത്വ ഈശ്വരപരായണോ യിഹൂദീയദേശസ്ഥാനാം സർവ്വേഷാം സന്നിധൗ സുഖ്യാത്യാപന്ന ഏകഃ സേനാപതി ർനിജഗൃഹം ത്വാമാഹൂയ നേതും ത്വത്തഃ കഥാ ശ്രോതുഞ്ച പവിത്രദൂതേന സമാദിഷ്ടഃ|
23 Da kaldte han dem ind og gav dem Herberge. Men den næste Dag stod han op og drog bort med dem, og nogle af Brødrene fra Joppe droge med ham.
തദാ പിതരസ്താനഭ്യന്തരം നീത്വാ തേഷാമാതിഥ്യം കൃതവാൻ, പരേഽഹനി തൈഃ സാർദ്ധം യാത്രാമകരോത്, യാഫോനിവാസിനാം ഭ്രാതൃണാം കിയന്തോ ജനാശ്ച തേന സഹ ഗതാഃ|
24 Og den følgende Dag kom de til Kæsarea. Men Kornelius ventede på dem og havde sammnenkaldt sine Frænder og nærmeste Venner.
പരസ്മിൻ ദിവസേ കൈസരിയാനഗരമധ്യപ്രവേശസമയേ കർണീലിയോ ജ്ഞാതിബന്ധൂൻ ആഹൂയാനീയ താൻ അപേക്ഷ്യ സ്ഥിതഃ|
25 Men da det nu skete, at Peter kom ind, gik Kornelius ham i Møde og faldt ned for hans Fødder og tilbad ham.
പിതരേ ഗൃഹ ഉപസ്ഥിതേ കർണീലിയസ്തം സാക്ഷാത്കൃത്യ ചരണയോഃ പതിത്വാ പ്രാണമത്|
26 Men Peter rejste ham op og sagde: "Stå op! også jeg er selv et Menneske."
പിതരസ്തമുത്ഥാപ്യ കഥിതവാൻ, ഉത്തിഷ്ഠാഹമപി മാനുഷഃ|
27 Og under Samtale med ham gik han ind og fandt mange samlede.
തദാ കർണീലിയേന സാകമ് ആലപൻ ഗൃഹം പ്രാവിശത് തന്മധ്യേ ച ബഹുലോകാനാം സമാഗമം ദൃഷ്ട്വാ താൻ അവദത്,
28 Og han sagde til dem: "I vide, hvor utilbørligt det er for en jødisk Mand at omgås med eller komne til nogen, som er af et fremmede Folk; men mig har Gud vist, at jeg ikke skulde kalde noget Menneske vanhelligt eller urent.
അന്യജാതീയലോകൈഃ മഹാലപനം വാ തേഷാം ഗൃഹമധ്യേ പ്രവേശനം യിഹൂദീയാനാം നിഷിദ്ധമ് അസ്തീതി യൂയമ് അവഗച്ഛഥ; കിന്തു കമപി മാനുഷമ് അവ്യവഹാര്യ്യമ് അശുചിം വാ ജ്ഞാതും മമ നോചിതമ് ഇതി പരമേശ്വരോ മാം ജ്ഞാപിതവാൻ|
29 Derfor kom jeg også uden Indvending, da jeg blev hentet; og jeg spørger eder da, af hvad Årsag I hentede mig?"
ഇതി ഹേതോരാഹ്വാനശ്രവണമാത്രാത് കാഞ്ചനാപത്തിമ് അകൃത്വാ യുഷ്മാകം സമീപമ് ആഗതോസ്മി; പൃച്ഛാമി യൂയം കിന്നിമിത്തം മാമ് ആഹൂയത?
30 Og Kornelius sagde: "For fire Dage siden fastede jeg indtil denne Time, og ved den niende Time bad jeg i mit Hus; og se, en Mand stod for mig i et strålende Klædebon,
തദാ കർണീലിയഃ കഥിതവാൻ, അദ്യ ചത്വാരി ദിനാനി ജാതാനി ഏതാവദ്വേലാം യാവദ് അഹമ് അനാഹാര ആസൻ തതസ്തൃതീയപ്രഹരേ സതി ഗൃഹേ പ്രാർഥനസമയേ തേജോമയവസ്ത്രഭൃദ് ഏകോ ജനോ മമ സമക്ഷം തിഷ്ഠൻ ഏതാം കഥാമ് അകഥയത്,
31 og han sagde: Kornelius! din Bøn er hørt, og dine Almisser ere ihukommede for Gud.
ഹേ കർണീലിയ ത്വദീയാ പ്രാർഥനാ ഈശ്വരസ്യ കർണഗോചരീഭൂതാ തവ ദാനാദി ച സാക്ഷിസ്വരൂപം ഭൂത്വാ തസ്യ ദൃഷ്ടിഗോചരമഭവത്|
32 Send derfor Bud til Joppe og lad Simon med Tilnavn Peter kalde, til dig; han har Herberge i Garveren Simons Hus ved Havet; han skal tale til dig, når han kommer.
അതോ യാഫോനഗരം പ്രതി ലോകാൻ പ്രഹിത്യ തത്ര സമുദ്രതീരേ ശിമോന്നാമ്നഃ കസ്യചിച്ചർമ്മകാരസ്യ ഗൃഹേ പ്രവാസകാരീ പിതരനാമ്നാ വിഖ്യാതോ യഃ ശിമോൻ തമാഹൂയയ; തതഃ സ ആഗത്യ ത്വാമ് ഉപദേക്ഷ്യതി|
33 Derfor sendte jeg straks Bud til dig, og du gjorde vel i at komme. Nu ere vi derfor alle til Stede for Guds Åsyn for at høre alt, hvad der er dig befalet af Herren."
ഇതി കാരണാത് തത്ക്ഷണാത് തവ നികടേ ലോകാൻ പ്രേഷിതവാൻ, ത്വമാഗതവാൻ ഇതി ഭദ്രം കൃതവാൻ| ഈശ്വരോ യാന്യാഖ്യാനാനി കഥയിതുമ് ആദിശത് താനി ശ്രോതും വയം സർവ്വേ സാമ്പ്രതമ് ഈശ്വരസ്യ സാക്ഷാദ് ഉപസ്ഥിതാഃ സ്മഃ|
34 Men Peter oplod Munden og sagde: "Jeg forstår i Sandhed, at Gud ikke anser Personer;
തദാ പിതര ഇമാം കഥാം കഥയിതുമ് ആരബ്ധവാൻ, ഈശ്വരോ മനുഷ്യാണാമ് അപക്ഷപാതീ സൻ
35 men i hvert Folk er den, som frygter ham og gør Retfærdighed, velkommen for ham;
യസ്യ കസ്യചിദ് ദേശസ്യ യോ ലോകാസ്തസ്മാദ്ഭീത്വാ സത്കർമ്മ കരോതി സ തസ്യ ഗ്രാഹ്യോ ഭവതി, ഏതസ്യ നിശ്ചയമ് ഉപലബ്ധവാനഹമ്|
36 det Ord, som han sendte til Israels Børn, da han forkyndte Fred ved Jesus Kristus: han er alles Herre.
സർവ്വേഷാം പ്രഭു ര്യോ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്തേന ഈശ്വര ഇസ്രായേല്വംശാനാം നികടേ സുസംവാദം പ്രേഷ്യ സമ്മേലനസ്യ യം സംവാദം പ്രാചാരയത് തം സംവാദം യൂയം ശ്രുതവന്തഃ|
37 I kende det, som er udgået over hele Judæa, idet det begyndte fra Galilæa, efter den Dåb, som Johannes prædikede,
യതോ യോഹനാ മജ്ജനേ പ്രചാരിതേ സതി സ ഗാലീലദേശമാരഭ്യ സമസ്തയിഹൂദീയദേശം വ്യാപ്നോത്;
38 det om Jesus fra Nazareth, hvorledes Gud salvede ham med den Helligånd og Kraft, han, som drog omkring og gjorde vel og helbredte alle, som vare overvældede af Djævelen; thi Gud var med ham;
ഫലത ഈശ്വരേണ പവിത്രേണാത്മനാ ശക്ത്യാ ചാഭിഷിക്തോ നാസരതീയയീശുഃ സ്ഥാനേ സ്ഥാനേ ഭ്രമൻ സുക്രിയാം കുർവ്വൻ ശൈതാനാ ക്ലിഷ്ടാൻ സർവ്വലോകാൻ സ്വസ്ഥാൻ അകരോത്, യത ഈശ്വരസ്തസ്യ സഹായ ആസീത്;
39 og vi ere Vidner om alt det, som han har gjort både i Jødernes Land og i Jerusalem, han, som de også sloge ihjel, idet de hængte ham på et Træ.
വയഞ്ച യിഹൂദീയദേശേ യിരൂശാലമ്നഗരേ ച തേന കൃതാനാം സർവ്വേഷാം കർമ്മണാം സാക്ഷിണോ ഭവാമഃ| ലോകാസ്തം ക്രുശേ വിദ്ധ്വാ ഹതവന്തഃ,
40 Ham oprejste Gud på den tredje dag og gav ham at åbenbares,
കിന്തു തൃതീയദിവസേ ഈശ്വരസ്തമുത്ഥാപ്യ സപ്രകാശമ് അദർശയത്|
41 ikke for hele Folket, men for de Vidner, som vare forud udvalgte af Gud, for os, som spiste og drak med ham, efter at han var opstanden fra de døde.
സർവ്വലോകാനാം നികട ഇതി ന ഹി, കിന്തു തസ്മിൻ ശ്മശാനാദുത്ഥിതേ സതി തേന സാർദ്ധം ഭോജനം പാനഞ്ച കൃതവന്ത ഏതാദൃശാ ഈശ്വരസ്യ മനോനീതാഃ സാക്ഷിണോ യേ വയമ് അസ്മാകം നികടേ തമദർശയത്|
42 Og han har påbudt os at prædike for Folket og at vidne, at han er den af Gud bestemte Dommer over levende og døde.
ജീവിതമൃതോഭയലോകാനാം വിചാരം കർത്തുമ് ഈശ്വരോ യം നിയുക്തവാൻ സ ഏവ സ ജനഃ, ഇമാം കഥാം പ്രചാരയിതും തസ്മിൻ പ്രമാണം ദാതുഞ്ച സോഽസ്മാൻ ആജ്ഞാപയത്|
43 Ham give alle Profeterne det Vidnesbyrd, at enhver, som tror på ham, skal få Syndernes Forladelse ved hans Navn."
യസ്തസ്മിൻ വിശ്വസിതി സ തസ്യ നാമ്നാ പാപാന്മുക്തോ ഭവിഷ്യതി തസ്മിൻ സർവ്വേ ഭവിഷ്യദ്വാദിനോപി ഏതാദൃശം സാക്ഷ്യം ദദതി|
44 Medens Peter endnu talte disse Ord, faldt den Helligånd på alle dem, som hørte Ordet.
പിതരസ്യൈതത്കഥാകഥനകാലേ സർവ്വേഷാം ശ്രോതൃണാമുപരി പവിത്ര ആത്മാവാരോഹത്|
45 Og de troende af Omskærelsen, så mange, som vare komne med Peter, bleve meget forbavsede over, af den Helligånds Gave var bleven udgydt også over Hedningerne;
തതഃ പിതരേണ സാർദ്ധമ് ആഗതാസ്ത്വക്ഛേദിനോ വിശ്വാസിനോ ലോകാ അന്യദേശീയേഭ്യഃ പവിത്ര ആത്മനി ദത്തേ സതി
46 thi de hørte dem tale i Tunger og ophøje Gud.
തേ നാനാജാതീയഭാഷാഭിഃ കഥാം കഥയന്ത ഈശ്വരം പ്രശംസന്തി, ഇതി ദൃഷ്ട്വാ ശ്രുത്വാ ച വിസ്മയമ് ആപദ്യന്ത|
47 Da svarede Peter: "Mon nogen kan formene disse Vandet; så de ikke skulde døbes, de, som dog havde fået den Helligånd lige så vel som vi?"
തദാ പിതരഃ കഥിതവാൻ, വയമിവ യേ പവിത്രമ് ആത്മാനം പ്രാപ്താസ്തേഷാം ജലമജ്ജനം കിം കോപി നിഷേദ്ധും ശക്നോതി?
48 Og han befalede, af de skulde døbes i Jesu Kristi Navn. Da bade de ham om at blive der nogle Dage.
തതഃ പ്രഭോ ർനാമ്നാ മജ്ജിതാ ഭവതേതി താനാജ്ഞാപയത്| അനന്തരം തേ സ്വൈഃ സാർദ്ധം കതിപയദിനാനി സ്ഥാതും പ്രാർഥയന്ത|
