2 Timoteus 1
1 Paulus; Kristi Jesu Apostel ved Guds Villie, for at bringe Forjættelse om Livet i Kristus Jesus
ขฺรีษฺเฏน ยีศุนา ยา ชีวนสฺย ปฺรติชฺญา ตามธีศฺวรเสฺยจฺฉยา ยีโศ: ขฺรีษฺฏไสฺยก: เปฺรริต: เปาโล'หํ สฺวกียํ ปฺริยํ ธรฺมฺมปุตฺรํ ตีมถิยํ ปฺรติ ปตฺรํ ลิขามิฯ
2 - til Timotheus, sit elskede Barn: Nåde, Barmhjertighed og Fred fra Gud Fader og Kristus Jesus, vor Herre!
ตาต อีศฺวโร'สฺมากํ ปฺรภุ รฺยีศุขฺรีษฺฏศฺจ ตฺวยิ ปฺรสาทํ ทยำ ศานฺติญฺจ กฺริยาสฺตำฯ
3 Jeg takker Gud, hvem jeg fra mine Forfædre af har tjent i en ren Samvittighed, ligesom jeg uafladelig har dig i Erindring i mine Bønner Nat og Dag,
อหมฺ อา ปูรฺวฺวปุรุษาตฺ ยมฺ อีศฺวรํ ปวิตฺรมนสา เสเว ตํ ธนฺยํ วทนํ กถยามิ, อหมฺ อโหราตฺรํ ปฺรารฺถนาสมเย ตฺวำ นิรนฺตรํ สฺมรามิฯ
4 da jeg i Mindet om dine Tårer længes efter at se dig, for at jeg må fyldes med Glæde,
ยศฺจ วิศฺวาส: ปฺรถเม โลยีนามิกายำ ตว มาตามหฺยามฺ อุนีกีนามิกายำ มาตริ จาติษฺฐตฺ ตวานฺตเร'ปิ ติษฺฐตีติ มเนฺย
5 idet jeg er bleven mindet om den uskrømtede Tro, som er i dig, den, som boede først i din Mormoder Lois og din Moder Eunike, og jeg er vis på, at den også bor i dig.
ตว ตํ นิษฺกปฏํ วิศฺวาสํ มนสิ กุรฺวฺวนฺ ตวาศฺรุปาตํ สฺมรนฺ ยถานนฺเทน ปฺรผโลฺล ภเวยํ ตทรฺถํ ตว ทรฺศนมฺ อากางฺกฺเษฯ
6 Derfor påminder jeg dig, at du opflammer den Guds Nådegave, som er i dig ved mine Hænders Pålæggelse.
อโต เหโต รฺมม หสฺตารฺปเณน ลพฺโธ ย อีศฺวรสฺย วรสฺตฺวยิ วิทฺยเต ตมฺ อุชฺชฺวาลยิตุํ ตฺวำ สฺมารยามิฯ
7 Thi Gud har ikke givet os Fejgheds Ånd, men Krafts og Kærligheds og Sindigheds Ånd.
ยต อีศฺวโร'สฺมภฺยํ ภยชนกมฺ อาตฺมานมฺ อทตฺตฺวา ศกฺติเปฺรมสตรฺกตานามฺ อากรมฺ อาตฺมานํ ทตฺตวานฺฯ
8 Derfor, skam dig ikke ved Vidnesbyrdet om vor Herre eller ved mig, hans Fange, men lid ondt med Evangeliet ved Guds Kraft,
อเตอวาสฺมากํ ปฺรภุมธิ ตสฺย วนฺทิทาสํ มามธิ จ ปฺรมาณํ ทาตุํ น ตฺรปสฺว กินฺตฺวีศฺวรียศกฺตฺยา สุสํวาทสฺย กฺฤเต ทุ: ขสฺย สหภาคี ภวฯ
9 han, som frelste os og kaldte os med en hellig Kaldelse, ikke efter vore Gerninger, men efter sit eget Forsæt og Nåden, som blev given os i Kristus Jesus fra evige Tider, (aiōnios g166)
โส'สฺมานฺ ปริตฺราณปาตฺราณิ กฺฤตวานฺ ปวิเตฺรณาหฺวาเนนาหูตวำศฺจ; อสฺมตฺกรฺมฺมเหตุเนติ นหิ สฺวียนิรูปาณสฺย ปฺรสาทสฺย จ กฺฤเต ตตฺ กฺฤตวานฺฯ ส ปฺรสาท: สฺฤษฺเฏ: ปูรฺวฺวกาเล ขฺรีษฺเฏน ยีศุนาสฺมภฺยมฺ อทายิ, (aiōnios g166)
10 men nu er kommen for Dagen ved vor Frelsers Jesu Kristi Åbenbarelse, han, som tilintetgjorde Døden, men bragte Liv og Uforkrænkelighed for Lyset ved Evangeliet,
กินฺตฺวธุนาสฺมากํ ปริตฺราตุ รฺยีโศ: ขฺรีษฺฏสฺยาคมเนน ปฺรากาศตฯ ขฺรีษฺโฏ มฺฤตฺยุํ ปราชิตวานฺ สุสํวาเทน จ ชีวนมฺ อมรตาญฺจ ปฺรกาศิตวานฺฯ
11 for hvilket jeg er bleven sat til Prædiker og Apostel og Hedningers Lærer,
ตสฺย โฆษยิตา ทูตศฺจานฺยชาตียานำ ศิกฺษกศฺจาหํ นิยุกฺโต'สฺมิฯ
12 hvorfor jeg også lider dette, men jeg skammer mig ikke derved; thi jeg ved, til hvem jeg har sat min Tro, og jeg er vis på, at han er mægtig til at vogte på den mig betroede Skat til hin Dag.
ตสฺมาตฺ การณาตฺ มมายํ เกฺลโศ ภวติ เตน มม ลชฺชา น ชายเต ยโต'หํ ยสฺมินฺ วิศฺวสิตวานฺ ตมวคโต'สฺมิ มหาทินํ ยาวตฺ มโมปนิเธ โรฺคปนสฺย ศกฺติสฺตสฺย วิทฺยต อิติ นิศฺจิตํ ชานามิฯ
13 Hav et Forbillede i de sunde Ord, som du har hørt af mig, i Tro og Kærlighed i Kristus Jesus.
หิตทายกานำ วากฺยานามฺ อาทรฺศรูเปณ มตฺต: ศฺรุตา: ขฺรีษฺเฏ ยีเศา วิศฺวาสเปฺรมฺโน: กถา ธารยฯ
14 Vogt på den skønne betroede Skat ved den Helligånd, som bor i os.
อปรมฺ อสฺมทนฺตรฺวาสินา ปวิเตฺรณาตฺมนา ตามุตฺตมามฺ อุปนิธึ โคปยฯ
15 Du ved dette, at alle de i Asien have vendt sig fra mig, iblandt hvilke ere Fygelus og Hermogenes.
อาศิยาเทศียา: สรฺเวฺว มำ ตฺยกฺตวนฺต อิติ ตฺวํ ชานาสิ เตษำ มเธฺย ผูคิโลฺล หรฺมฺมคินิศฺจ วิเทฺยเตฯ
16 Herren vise Onesiforus's Hus Barmhjertighed; thi han har ofte vederkvæget mig og skammede sig ikke ved min Lænke,
ปฺรภุรนีษิผรสฺย ปริวารานฺ ปฺรติ กฺฤปำ วิทธาตุ ยต: ส ปุน: ปุน รฺมามฺ อาปฺยายิตวานฺ
17 men da han kom til Rom, søgte han ivrigt efter mig og fandt mig.
มม ศฺฤงฺขเลน น ตฺรปิตฺวา โรมานคเร อุปสฺถิติสมเย ยตฺเนน มำ มฺฤคยิตฺวา มโมทฺเทศํ ปฺราปฺตวานฺฯ
18 Herren give ham at finde Barmhjertighed fra Herren på hin Dag! Og hvor megen Tjeneste han har gjort i Efesus, ved du bedst.
อโต วิจารทิเน ส ยถา ปฺรโภ: กฺฤปาภาชนํ ภเวตฺ ตาทฺฤศํ วรํ ปฺรภุสฺตไสฺม เทยาตฺฯ อิผิษนคเร'ปิ ส กติ ปฺรกาไร รฺมามฺ อุปกฺฤตวานฺ ตตฺ ตฺวํ สมฺยคฺ เวตฺสิฯ
