2 Samuel 22
1 David sang HERREN denne Sang, dengang HERREN havde frelst ham af alle hans Fjenders og af Sauls Hånd.
Giawit ni David ngadto kang Yahweh ang mga pulong niini nga awit sa adlaw nga giluwas siya ni Yahweh gikan sa kamot sa tanan niyang mga kaaway, ug gikan sa kamot ni Saul.
2 Han sang: "HERRE, min Klippe, min Borg, min Befrier,
Nag-ampo siya, “Si Yahweh ang akong bato, ang akong salipdanan, nga maoy nagluwas kanako.
3 min Gud, mit Bjerg, hvortil jeg tyr, mit Skjold, mit Frelseshorn, mit Værn, min Tilflugt, min Frelser, som frelser mig fra Vold!
Ang Dios mao ang akong bato. Modangop ako kaniya. Siya ang akong taming, ang budyong sa akong kaluwasan, ang akong lig-on nga tagoanan, ug ang akong dalangpanan, siya mao ang nagluwas kanako gikan sa kaalaotan.
4 Jeg påkalder HERREN, den Højlovede, og frelses fra mine Fjender.
Magtawag ako kang Yahweh, nga mao ang angayan nga pagadayegon, ug maluwas ako gikan sa akong mga kaaway.
5 Dødens Brændinger omsluttede mig, Ødelæggelsens Strømme forfærdede mig,
Kay gipalibotan ako sa mga balod sa kamatayon, milumos kanako ang sulog nga katubigan sa kagub-anan.
Gigapos ako sa pisi sa Seol; nalit-ag ako sa bitik sa kamatayon. (Sheol h7585)
7 i min Vånde påkaldte jeg HERREN og råbte til min Gud. Han hørte min Røst fra sin Helligdom, mit Råb fandt ind til hans Ører!
Sa akong kagul-anan nagtawag ako kang Yahweh; nagtawag ako sa akong Dios; gidungog niya ang akong tingog gikan sa iyang templo, ug ang akong pagpakitabang nahiabot ngadto sa iyang igdulungog.
8 Da rystede Jorden og skjalv, Himlens Grundvolde bæved og rysted, thi hans Vrede blussede op.
Unya ang kalibotan nauyog ug mikurog. Ang mga sukaranan sa kalangitan mikurog ug nauyog, tungod kay nasuko man ang Dios.
9 Røg for ud af hans Næse, fortærende Ild af hans Mund, Gløder gnistrede fra ham.
Migula ang aso gikan sa iyang ilong, ug ang kusog nga kalayo migula gikan sa iyang baba. Ang baga misiga tungod niini.
10 Han sænkede Himlen, steg ned med Skymulm under sine Fødder;
Giablihan niya ang kalangitan ug mikanaog siya, ug ang baga nga kangitngit anaa ilalom sa iyang mga tiil.
11 båret af Keruber fløj han, svæved på Vindens Vinger;
Misakay siya sa usa ka kerubin ug milupad. Makita siya sa mga pako sa kahanginan.
12 han omgav sig med Mulm som en Bolig, mørke Vandmasser, vandfyldte Skyer.
Gihimo niya nga tolda ang kangitngit sa iyang palibot, gipadag-om ang kapanganoran sa kawanangan.
13 Fra Glansen foran ham for der Hagl og Ildgløder ud.
Tungod sa kilat nahulog ang nagbagang kalayo sa iyang atubangan.
14 HERREN tordned fra Himlen, den Højeste lod høre sin Røst;
Nagpadalugdog si Yahweh gikan sa kalangitan. Misinggit ang Labing Halangdon.
15 han udslynged Pile, adsplittede dem, lod Lynene funkle og skræmmede dem.
Gipangpana niya ug gipatibulaag ang iyang mga kaaway—sa makusog nga kilat ug gipangpukan sila.
16 Havets Bund kom til Syne, Jordens Grundvolde blottedes ved HERRENs Trusel, for hans Vredes Pust.
Unya mitungha ang tuboran sa katubigan; nadayag ang mga sukaranan sa kalibotan sa pagtawag ni Yahweh sa gubat, sa paggula sa gininhawa sa iyang ilong.
17 Han udrakte Hånden fra det høje og greb mig, drog mig op af de vældige Vande,
Mikunsad siya gikan sa hataas; gikuptan niya ako! Gibira niya ako gikan sa mibul-og nga tubig.
18 frelste mig fra mine mægtige Fjender, fra mine Avindsmænd; de var mig for stærke.
Giluwas niya ako gikan sa kusgan kong mga kaaway, gikan niadtong nagdumot kanako, kay kusgan kaayo sila alang kanako.
19 På min Ulykkes Dag faldt de over mig, men HERREN blev mig et Værn.
Miabot sila aron makigbatok kanako sa adlaw sa akong kagul-anan, apan si Yahweh ang akong magtatabang.
20 Han førte mig ud i åbent Land, han frelste mig, thi han havde Behag i mig.
Gidala usab niya ako sa halapad nga dapit. Giluwas niya ako tungod kay nahimuot man siya kanako.
21 HERREN gengældte mig efter min Retfærd, lønned mig efter mine Hænders Uskyld;
Gigantihan ako ni Yahweh sumala sa akong pagkamatarong; gibalik ako niya sibo sa kahinlo sa akong mga kamot.
22 thi jeg holdt mig til HERRENs Veje, svigted i Gudløshed ikke min Gud;
Kay gitipigan ko ang mga dalan ni Yahweh ug wala nagbuhat ug daotan pinaagi sa pagbiya sa akong Dios.
23 hans Bud stod mig alle for Øje, jeg veg ikke fra hans Love.
Kay sa tanan niyang matuod nga kasugoan nga ania kanako; sama sa iyang mga balaod, wala ako mitalikod gikan niini.
24 Ustraffelig var jeg for ham og vogtede mig for Brøde.
Wala usab akoy sala sa iyang atubangan, ug gilikay ko ang akong kaugalingon gikan sa sala.
25 HERREN lønned mig efter min Retfærd, mine Hænders Uskyld, som var ham for Øje!
Busa gibangon ako ni Yahweh sumala sa akong pagkamatarong, ngadto sa kalidad sa akong pagkahinlo diha sa iyang panan-aw.
26 Du viser dig from mod den fromme, retsindig mod den retsindige,
Alang niadtong matinumanon, gipakita mo ang imong kaugalingon nga matinumanon; ngadto sa mga walay ikasaway, gipakita mo ang imong kaugalingon nga walay ikasaway.
27 du viser dig ren mod den rene og vrang mod den svigefulde.
Sa mga putli gipakita mo ang imong kaugalingon nga putli, apan matuison ka ngadto sa mga masinupakon.
28 De arme giver du Frelse, hovmodiges Øjne Skam!
Giluwas mo ang gisakit nga katawhan, apan ang imong mga mata batok sa mapagarbohon, ug gipaubos nimo sila.
29 Ja, du er min Lampe, HERRE! HERREN opklarer mit Mørke.
Kay ikaw ang akong suga, Yahweh. Si Yahweh maoy nagpahayag sa akong kangitngit.
30 Thi ved din Hjælp søndrer jeg Mure, ved min Guds Hjælp springer jeg over Volde.
Kay pinaagi kanimo makalukso ako sa ali; pinaagi sa akong Dios makaambak ako ibabaw sa paril.
31 Fuldkommen er Guds Vej, lutret er HERRENs Ord. Han er et Skjold for alle, der sætter deres Lid til ham.
Alang sa Dios, ang iyang dalan hingpit. Putli ang pulong ni Yahweh. Siya mao ang taming ngadto sa tanan nga modangop kaniya.
32 Ja, hvem er Gud uden HERREN, hvem er en Klippe uden vor Gud,
Kay kinsa ba ang Dios gawas kang Yahweh lamang, ug kinsa ba ang bato kondili ang atong Dios?
33 den Gud, der omgjorded mig med Kraft, jævnede Vejen for mig,
Ang Dios ang akong dalangpanan, ug gigiyahan niya ang tawong walay ikasaway diha sa iyang agianan.
34 gjorde mine Fødder som Hindens og gav mig Fodfæste på Højne,
Gihimo niyang idlas ang akong mga tiil sama sa binaw ug gipahimutang ako sa hataas nga kabungtoran.
35 oplærte min Hånd til Krig, så mine Arme spændte Kobberbuen?
Gibansay niya ang akong mga kamot sa pagpakiggubat, ug ang akong mga bukton sa pagbawog sa tumbaga nga pana.
36 Du gav mig din Frelses Skjold, din Nedladelse gjorde mig stor;
Gihatag mo kanako ang taming sa imong kaluwasan, ug ang imong pabor naghimo kanako nga bantogan.
37 du skaffede Plads for mine Skridt, mine Ankler vaklede ikke.
Naghimo ka ug halapad nga dapit aron katumban sa akong mga tiil, aron dili madalin-as ang akong mga tiil.
38 Jeg jog mine Fjender, indhentede dem, vendte først om, da de var gjort til intet,
Gigukod ko ang akong mga kaaway ug gigun-ob sila. Wala ako miatras hangtod nga mangalaglag sila.
39 slog dem ned, så de ej kunde rejse sig, men lå faldne under min Fod.
Gitukob ko ug gidugmok sila; nga dili na sila makabarog pa. Nangapukan sila sa akong tiilan.
40 Du omgjorded mig med Kraft til Kampen, mine Modstandere tvang du i Knæ for mig;
Gilig-on mo ako sama sa bakos sa pagpakiggubat; gibutang mo ubos sa akong pagmando kadtong mibatok kanako.
41 du slog mine Fjender på Flugt mine Avindsmænd ryddede jeg af Vejen.
Gihatag mo kanako ang tangkugo sa akong mga kaaway; gipukan ko kadtong nagdumot kanako.
42 De råbte, men ingen hjalp, til HERREN, han svared dem ikke.
Nanaghilak sila aron tabangan, apan walay bisan usa nga miluwas kanila; nagtuaw sila ngadto kang Yahweh, apan wala niya sila tubaga.
43 Jeg knuste dem som Jordens Støv, som Gadeskarn tramped jeg på dem.
Gidugmok ko sila sa pino sama sa abog sa yuta, gipino ko sila sama sa yuta sa kadalanan.
44 Du friede mig af Folkekampe, du satte mig til Folkeslags Høvding; nu tjener mig ukendte Folk;
Giluwas usab nimo ako gikan sa panag-away sa kaugalingon kong katawhan. Nagpabilin ako ingon nga pangulo sa mga nasod. Ang katawhan nga wala ko mailhi nag-alagad kanako.
45 Udlandets Sønner kryber for mig; blot de hører om mig, lyder de mig:
Napugos ang mga langyaw sa pagyukbo nganhi kanako. Sa dihang madungog nila ako, motuman sila kanako.
46 Udlandets Sønner vansmægter, kommer skælvende frem af deres Skjul.
Ang mga langyaw miabot nga nagapangurog gikan sa ilang lig-on nga mga salipdanan.
47 HERREN lever, højlovet min Klippe, ophøjet være min Frelses Gud,
Mabuhi si Yahweh! Hinaot nga pagadayegon ang bato. Mapasidunggan unta ang Dios, ang bato sa akong kaluwasan.
48 den Gud, som giver mig Hævn, lægger Folkeslag under min Fod
Mao kini ang Dios nga mobalos ug silot alang kanako, ang Dios nga maoy maghatod sa katawhan ubos sa akong pagmando.
49 og frier mig fra mine Fjender! Du ophøjer mig over mine Modstandere, fra Voldsmænd frelser du mig.
Gipalingkawas niya ako gikan sa akong mga kaaway. Tinuod gayod, gituboy mo ako sa kahitas-an niadtong nakigbatok kanako. Giluwas mo ako gikan sa mga tawong daotan.
50 HERRE, derfor priser jeg dig blandt Folkene og lovsynger dit Navn,
Busa maghatag ako ug pagpasalamat nganha kanimo, Yahweh, taliwala sa mga nasod; mag-awit ako ug mga pagdayeg nganha sa imong ngalan.
51 du, som kraftig hjælper din Konge og viser din Salvede Miskundhed. David og hans Æt evindelig.
Mohatag ang Dios ug dakong kadaogan ngadto sa hari, ug gipakita niya ang iyang matinud-anong kasabotan ngadto sa tawo nga iyang dinihogan, ngadto kang David ug ngadto sa iyang mga kaliwat hangtod sa kahangtoran.”
