< 2 Korinterne 11 >
1 Gid I vilde finde eder i en Smule Dårskab af mig! Dog, I gør det Jo nok.
ଯୂଯଂ ମମାଜ୍ଞାନତାଂ କ୍ଷଣଂ ଯାୱତ୍ ସୋଢୁମ୍ ଅର୍ହଥ, ଅତଃ ସା ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ସହ୍ୟତାଂ|
2 Thi jeg er nidkær for eder med Guds Nidkærhed; jeg har jo trolovet eder med een Mand for at fremstille en ren Jomfru for Kristus.
ଈଶ୍ୱରେ ମମାସକ୍ତତ୍ୱାଦ୍ ଅହଂ ଯୁଷ୍ମାନଧି ତପେ ଯସ୍ମାତ୍ ସତୀଂ କନ୍ୟାମିୱ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଏକସ୍ମିନ୍ ୱରେଽର୍ଥତଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟେ ସମର୍ପଯିତୁମ୍ ଅହଂ ୱାଗ୍ଦାନମ୍ ଅକାର୍ଷଂ|
3 Men jeg frygter for, at ligesom Slangen bedrog Eva ved sin Træskhed, således skulle eders Tanker fordærves og miste det oprigtige Sindelag over for Kristus.
କିନ୍ତୁ ସର୍ପେଣ ସ୍ୱଖଲତଯା ଯଦ୍ୱଦ୍ ହୱା ୱଞ୍ଚଯାଞ୍ଚକେ ତଦ୍ୱତ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଂ ପ୍ରତି ସତୀତ୍ୱାଦ୍ ଯୁଷ୍ମାକଂ ଭ୍ରଂଶଃ ସମ୍ଭୱିଷ୍ୟତୀତି ବିଭେମି|
4 Thi dersom nogen kommer og prædiker en anden Jesus, som vi ikke prædikede, eller I få en anderledes Ånd, som I ikke fik, eller et anderledes Evangelium, som I ikke modtoge, da vilde I kønt finde eder deri.
ଅସ୍ମାଭିରନାଖ୍ୟାପିତୋଽପରଃ କଶ୍ଚିଦ୍ ଯୀଶୁ ର୍ୟଦି କେନଚିଦ୍ ଆଗନ୍ତୁକେନାଖ୍ୟାପ୍ୟତେ ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ପ୍ରାଗଲବ୍ଧ ଆତ୍ମା ୱା ଯଦି ଲଭ୍ୟତେ ପ୍ରାଗଗୃହୀତଃ ସୁସଂୱାଦୋ ୱା ଯଦି ଗୃହ୍ୟତେ ତର୍ହି ମନ୍ୟେ ଯୂଯଂ ସମ୍ୟକ୍ ସହିଷ୍ୟଧ୍ୱେ|
5 Thi jeg mener ikke at stå tilbage i noget for de såre store Apostle.
କିନ୍ତୁ ମୁଖ୍ୟେଭ୍ୟଃ ପ୍ରେରିତେଭ୍ୟୋଽହଂ କେନଚିତ୍ ପ୍ରକାରେଣ ନ୍ୟୂନୋ ନାସ୍ମୀତି ବୁଧ୍ୟେ|
6 Er jeg end ulærd i Tale, så er jeg det dog ikke i Kundskab; tværtimod på enhver Måde have vi lagt den for Dagen for eder i alle Stykker.
ମମ ୱାକ୍ପଟୁତାଯା ନ୍ୟୂନତ୍ୱେ ସତ୍ୟପି ଜ୍ଞାନସ୍ୟ ନ୍ୟୂନତ୍ୱଂ ନାସ୍ତି କିନ୍ତୁ ସର୍ୱ୍ୱୱିଷଯେ ୱଯଂ ଯୁଷ୍ମଦ୍ଗୋଚରେ ପ୍ରକାଶାମହେ|
7 Eller gjorde jeg Synd i at fornedre mig selv, for at I skulde ophøjes, idet jeg forkyndte eder Guds Evangelium for intet?
ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଉନ୍ନତ୍ୟୈ ମଯା ନମ୍ରତାଂ ସ୍ୱୀକୃତ୍ୟେଶ୍ୱରସ୍ୟ ସୁସଂୱାଦୋ ୱିନା ୱେତନଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟେ ଯଦ୍ ଅଘୋଷ୍ୟତ ତେନ ମଯା କିଂ ପାପମ୍ ଅକାରି?
8 Andre Menigheder plyndrede jeg, idet jeg tog Sold af dem for at tjene eder, og medens jeg var nærværende hos eder og kom i Trang, faldt jeg ingen til Byrde;
ଯୁଷ୍ମାକଂ ସେୱନାଯାହମ୍ ଅନ୍ୟସମିତିଭ୍ୟୋ ଭୃତି ଗୃହ୍ଲନ୍ ଧନମପହୃତୱାନ୍,
9 thi min Trang afhjalp Brødrene, da de kom fra Makedonien, og i alt har jeg holdt og vil jeg holde mig uden Tynge for eder.
ଯଦା ଚ ଯୁଷ୍ମନ୍ମଧ୍ୟେଽୱଽର୍ତ୍ତେ ତଦା ମମାର୍ଥାଭାୱେ ଜାତେ ଯୁଷ୍ମାକଂ କୋଽପି ମଯା ନ ପୀଡିତଃ; ଯତୋ ମମ ସୋଽର୍ଥାଭାୱୋ ମାକିଦନିଯାଦେଶାଦ୍ ଆଗତୈ ଭ୍ରାତୃଭି ନ୍ୟୱାର୍ୟ୍ୟତ, ଇତ୍ଥମହଂ କ୍କାପି ୱିଷଯେ ଯଥା ଯୁଷ୍ମାସୁ ଭାରୋ ନ ଭୱାମି ତଥା ମଯାତ୍ମରକ୍ଷା କୃତା କର୍ତ୍ତୱ୍ୟା ଚ|
10 Så vist som Kristi Sandhed er i mig, skal denne Ros ikke fratages mig i Akajas Egne.
ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ସତ୍ୟତା ଯଦି ମଯି ତିଷ୍ଠତି ତର୍ହି ମମୈଷା ଶ୍ଲାଘା ନିଖିଲାଖାଯାଦେଶେ କେନାପି ନ ରୋତ୍ସ୍ୟତେ|
11 Hvorfor? mon fordi jeg ikke elsker eder? Gud ved det.
ଏତସ୍ୟ କାରଣଂ କିଂ? ଯୁଷ୍ମାସୁ ମମ ପ୍ରେମ ନାସ୍ତ୍ୟେତତ୍ କିଂ ତତ୍କାରଣଂ? ତଦ୍ ଈଶ୍ୱରୋ ୱେତ୍ତି|
12 Men hvad jeg gør, det vil jeg fremdeles gøre, for at jeg kan afskære dem Lejligheden, som søge en Lejlighed, til at findes os lige i det, hvoraf de rose sig.
ଯେ ଛିଦ୍ରମନ୍ୱିଷ୍ୟନ୍ତି ତେ ଯତ୍ କିମପି ଛିଦ୍ରଂ ନ ଲଭନ୍ତେ ତଦର୍ଥମେୱ ତତ୍ କର୍ମ୍ମ ମଯା କ୍ରିଯତେ କାରିଷ୍ୟତେ ଚ ତସ୍ମାତ୍ ତେ ଯେନ ଶ୍ଲାଘନ୍ତେ ତେନାସ୍ମାକଂ ସମାନା ଭୱିଷ୍ୟନ୍ତି|
13 Thi sådanne ere falske Apostle, svigefulde Arbejdere, som påtage sig Skikkelse af Kristi Apostle.
ତାଦୃଶା ଭାକ୍ତପ୍ରେରିତାଃ ପ୍ରୱଞ୍ଚକାଃ କାରୱୋ ଭୂତ୍ୱା ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ପ୍ରେରିତାନାଂ ୱେଶଂ ଧାରଯନ୍ତି|
14 Og det er intet Under; thi Satan selv påtager sig Skikkelse af en Lysets Engel.
ତଚ୍ଚାଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟଂ ନହି; ଯତଃ ସ୍ୱଯଂ ଶଯତାନପି ତେଜସ୍ୱିଦୂତସ୍ୟ ୱେଶଂ ଧାରଯତି,
15 Derfor er det ikke noget stort, om også hans Tjenere påtage sig Skikkelse som Retfærdigheds Tjenere; men deres Ende skal være efter deres Gerninger.
ତତସ୍ତସ୍ୟ ପରିଚାରକା ଅପି ଧର୍ମ୍ମପରିଚାରକାଣାଂ ୱେଶଂ ଧାରଯନ୍ତୀତ୍ୟଦ୍ଭୁତଂ ନହି; କିନ୍ତୁ ତେଷାଂ କର୍ମ୍ମାଣି ଯାଦୃଶାନି ଫଲାନ୍ୟପି ତାଦୃଶାନି ଭୱିଷ୍ୟନ୍ତି|
16 Atter siger jeg: Ingen må agte mig for en Dåre; men hvis så skal være, så tåler mig endog som en Dåre, for at også jeg kan rose mig en Smule.
ଅହଂ ପୁନ ର୍ୱଦାମି କୋଽପି ମାଂ ନିର୍ବ୍ବୋଧଂ ନ ମନ୍ୟତାଂ କିଞ୍ଚ ଯଦ୍ୟପି ନିର୍ବ୍ବୋଧୋ ଭୱେଯଂ ତଥାପି ଯୂଯଂ ନିର୍ବ୍ବୋଧମିୱ ମାମନୁଗୃହ୍ୟ କ୍ଷଣୈକଂ ଯାୱତ୍ ମମାତ୍ମଶ୍ଲାଘାମ୍ ଅନୁଜାନୀତ|
17 Hvad jeg nu taler, taler jeg ikke efter Herrens Sind, men som i Dårskab, idet jeg så tillidsfuldt roser mig.
ଏତସ୍ୟାଃ ଶ୍ଲାଘାଯା ନିମିତ୍ତଂ ମଯା ଯତ୍ କଥିତୱ୍ୟଂ ତତ୍ ପ୍ରଭୁନାଦିଷ୍ଟେନେୱ କଥ୍ୟତେ ତନ୍ନହି କିନ୍ତୁ ନିର୍ବ୍ବୋଧେନେୱ|
18 Efterdi mange rose sig med Hensyn til Kødet, vil også jeg rose mig.
ଅପରେ ବହୱଃ ଶାରୀରିକଶ୍ଲାଘାଂ କୁର୍ୱ୍ୱତେ ତସ୍ମାଦ୍ ଅହମପି ଶ୍ଲାଘିଷ୍ୟେ|
19 Gerne finde I eder jo i Dårerne, efterdi I ere kloge.
ବୁଦ୍ଧିମନ୍ତୋ ଯୂଯଂ ସୁଖେନ ନିର୍ବ୍ବୋଧାନାମ୍ ଆଚାରଂ ସହଧ୍ୱେ|
20 I finde eder jo i, om nogen gør eder til Trælle, om nogen æder eder op, om nogen tager til sig, om nogen ophøjer sig, om nogen slår eder i Ansigtet.
କୋଽପି ଯଦି ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଦାସାନ୍ କରୋତି ଯଦି ୱା ଯୁଷ୍ମାକଂ ସର୍ୱ୍ୱସ୍ୱଂ ଗ୍ରସତି ଯଦି ୱା ଯୁଷ୍ମାନ୍ ହରତି ଯଦି ୱାତ୍ମାଭିମାନୀ ଭୱତି ଯଦି ୱା ଯୁଷ୍ମାକଂ କପୋଲମ୍ ଆହନ୍ତି ତର୍ହି ତଦପି ଯୂଯଂ ସହଧ୍ୱେ|
21 Med Skamfuldhed siger jeg det, efterdi vi have været svage; men hvad end nogen trodser på (jeg taler i Dårskab), derpå trodser også jeg.
ଦୌର୍ବ୍ବଲ୍ୟାଦ୍ ଯୁଷ୍ମାଭିରୱମାନିତା ଇୱ ୱଯଂ ଭାଷାମହେ, କିନ୍ତ୍ୱପରସ୍ୟ କସ୍ୟଚିଦ୍ ଯେନ ପ୍ରଗଲ୍ଭତା ଜାଯତେ ତେନ ମମାପି ପ୍ରଗଲ୍ଭତା ଜାଯତ ଇତି ନିର୍ବ୍ବୋଧେନେୱ ମଯା ୱକ୍ତୱ୍ୟଂ|
22 Ere de Hebræere? Jeg også. Ere de Israeliter? Jeg også. Ere de Abrahams Sæd? Jeg også.
ତେ କିମ୍ ଇବ୍ରିଲୋକାଃ? ଅହମପୀବ୍ରୀ| ତେ କିମ୍ ଇସ୍ରାଯେଲୀଯାଃ? ଅହମପୀସ୍ରାଯେଲୀଯଃ| ତେ କିମ୍ ଇବ୍ରାହୀମୋ ୱଂଶାଃ? ଅହମପୀବ୍ରାହୀମୋ ୱଂଶଃ|
23 Ere de Kristi Tjenere? Jeg taler i Vanvid: jeg er det mere. Jeg har lidt langt flere Besværligheder, fået langt flere Slag, været hyppigt i Fængsel, ofte i Dødsfare.
ତେ କିଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ପରିଚାରକାଃ? ଅହଂ ତେଭ୍ୟୋଽପି ତସ୍ୟ ମହାପରିଚାରକଃ; କିନ୍ତୁ ନିର୍ବ୍ବୋଧ ଇୱ ଭାଷେ, ତେଭ୍ୟୋଽପ୍ୟହଂ ବହୁପରିଶ୍ରମେ ବହୁପ୍ରହାରେ ବହୁୱାରଂ କାରାଯାଂ ବହୁୱାରଂ ପ୍ରାଣନାଶସଂଶଯେ ଚ ପତିତୱାନ୍|
24 Af Jøder har jeg fem Gange fået fyrretyve Slag mindre end eet.
ଯିହୂଦୀଯୈରହଂ ପଞ୍ଚକୃତ୍ୱ ଊନଚତ୍ୱାରିଂଶତ୍ପ୍ରହାରୈରାହତସ୍ତ୍ରିର୍ୱେତ୍ରାଘାତମ୍ ଏକକୃତ୍ୱଃ ପ୍ରସ୍ତରାଘାତଞ୍ଚ ପ୍ରପ୍ତୱାନ୍|
25 Tre Gange er jeg bleven pisket, een Gang stenet, tre Gange har jeg lidt Skibbrud, et Døgn har jeg tilbragt på Dybet;
ୱାରତ୍ରଯଂ ପୋତଭଞ୍ଜନେନ କ୍ଲିଷ୍ଟୋଽହମ୍ ଅଗାଧସଲିଲେ ଦିନମେକଂ ରାତ୍ରିମେକାଞ୍ଚ ଯାପିତୱାନ୍|
26 ofte på Rejser, i Farer fra Floder, i Farer iblandt Røvere, i Farer fra mit Folk, i Farer fra Hedninger, i Farer i By, i Farer i Ørken, i Farer på Havet, i Farer iblandt falske Brødre;
ବହୁୱାରଂ ଯାତ୍ରାଭି ର୍ନଦୀନାଂ ସଙ୍କଟୈ ର୍ଦସ୍ୟୂନାଂ ସଙ୍କଟୈଃ ସ୍ୱଜାତୀଯାନାଂ ସଙ୍କଟୈ ର୍ଭିନ୍ନଜାତୀଯାନାଂ ସଙ୍କଟୈ ର୍ନଗରସ୍ୟ ସଙ୍କଟୈ ର୍ମରୁଭୂମେଃ ସଙ୍କଟୈ ସାଗରସ୍ୟ ସଙ୍କଟୈ ର୍ଭାକ୍ତଭ୍ରାତୃଣାଂ ସଙ୍କଟୈଶ୍ଚ
27 i Møje og Anstrengelse, ofte i Nattevågen, i Hunger og Tørst, ofte i Faste, i Kulde og Nøgenhed;
ପରିଶ୍ରମକ୍ଲେଶାଭ୍ୟାଂ ୱାରଂ ୱାରଂ ଜାଗରଣେନ କ୍ଷୁଧାତୃଷ୍ଣାଭ୍ୟାଂ ବହୁୱାରଂ ନିରାହାରେଣ ଶୀତନଗ୍ନତାଭ୍ୟାଞ୍ଚାହଂ କାଲଂ ଯାପିତୱାନ୍|
28 foruden hvad der kommer til, mit daglige Overløb, Bekymringen for alle Menighederne.
ତାଦୃଶଂ ନୈମିତ୍ତିକଂ ଦୁଃଖଂ ୱିନାହଂ ପ୍ରତିଦିନମ୍ ଆକୁଲୋ ଭୱାମି ସର୍ୱ୍ୱାସାଂ ସମିତୀନାଂ ଚିନ୍ତା ଚ ମଯି ୱର୍ତ୍ତତେ|
29 Hvem er skrøbelig, uden at også jeg er det? hvem bliver forarget, uden at det brænder i mig?
ଯେନାହଂ ନ ଦୁର୍ବ୍ବଲୀଭୱାମି ତାଦୃଶଂ ଦୌର୍ବ୍ବଲ୍ୟଂ କଃ ପାପ୍ନୋତି?
30 Dersom jeg skal rose mig, da vil jeg rose mig af min Magtesløshed.
ଯଦି ମଯା ଶ୍ଲାଘିତୱ୍ୟଂ ତର୍ହି ସ୍ୱଦୁର୍ବ୍ବଲତାମଧି ଶ୍ଲାଘିଷ୍ୟେ|
31 Gud og den Herres Jesu Fader, som er højlovet i Evighed, ved, at jeg ikke lyver. (aiōn )
ମଯା ମୃଷାୱାକ୍ୟଂ ନ କଥ୍ୟତ ଇତି ନିତ୍ୟଂ ପ୍ରଶଂସନୀଯୋଽସ୍ମାକଂ ପ୍ରଭୋ ର୍ୟୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ତାତ ଈଶ୍ୱରୋ ଜାନାତି| (aiōn )
32 I Damaskus holdt Kong Aretas's Statholder Damaskenernes Stad bevogtet for at gribe mig;
ଦମ୍ମେଷକନଗରେଽରିତାରାଜସ୍ୟ କାର୍ୟ୍ୟାଧ୍ୟକ୍ଷୋ ମାଂ ଧର୍ତ୍ତୁମ୍ ଇଚ୍ଛନ୍ ଯଦା ସୈନ୍ୟୈସ୍ତଦ୍ ଦମ୍ମେଷକନଗରମ୍ ଅରକ୍ଷଯତ୍
33 men jeg blev igennem en Luge firet ned over Muren i en Kurv og undflyede af hans Hænder.
ତଦାହଂ ଲୋକୈଃ ପିଟକମଧ୍ୟେ ପ୍ରାଚୀରଗୱାକ୍ଷେଣାୱରୋହିତସ୍ତସ୍ୟ କରାତ୍ ତ୍ରାଣଂ ପ୍ରାପଂ|