1 Timoteus 6
1 Alle de, som ere Trælle under Åg, skulle holde deres egne Herrer al Ære værd, for at ikke Guds Navn og Læren skal bespottes.
யாவந்தோ லோகா யுக³தா⁴ரிணோ தா³ஸா: ஸந்தி தே ஸ்வஸ்வஸ்வாமிநம்’ பூர்ணஸமாத³ரயோக்³யம்’ மந்யந்தாம்’ நோ சேத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய நாம்ந உபதே³ஸ²ஸ்ய ச நிந்தா³ ஸம்ப⁴விஷ்யதி|
2 Men de, der have troende Herrer, må ikke ringeagte dem, fordi de ere Brødre, men tjene dem desto hellere, fordi de, som nyde godt af deres gode Gerning, ere troende og elskede. Lær dette, og forman dertil!
யேஷாஞ்ச ஸ்வாமிநோ விஸ்²வாஸிந: ப⁴வந்தி தைஸ்தே ப்⁴ராத்ரு’த்வாத் நாவஜ்ஞேயா: கிந்து தே கர்ம்மப²லபோ⁴கி³நோ விஸ்²வாஸிந: ப்ரியாஸ்²ச ப⁴வந்தீதி ஹேதோ: ஸேவநீயா ஏவ, த்வம் ஏதாநி ஸி²க்ஷய ஸமுபதி³ஸ² ச|
3 Dersom nogen fører fremmed Lære og ikke holder sig til vor Herres Jesu Kristi sunde Ord og til den Lære, som stemmer med Gudsfrygt.
ய: கஸ்²சித்³ இதரஸி²க்ஷாம்’ கரோதி, அஸ்மாகம்’ ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய ஹிதவாக்யாநீஸ்²வரப⁴க்தே ர்யோக்³யாம்’ ஸி²க்ஷாஞ்ச ந ஸ்வீகரோதி
4 han er opblæst, skønt han intet ved, men er syg for Stridigheder og Ordkampe, hvoraf kommer Avind, Kiv, Forhånelser, ond Mistanke
ஸ த³ர்பத்⁴மாத: ஸர்வ்வதா² ஜ்ஞாநஹீநஸ்²ச விவாதை³ ர்வாக்³யுத்³தை⁴ஸ்²ச ரோக³யுக்தஸ்²ச ப⁴வதி|
5 og idelige Rivninger hos Mennesker, som ere fordærvede i Sindet og berøvede Sandheden, idet de mene, at Gudsfrygten er en Vinding.
தாத்³ரு’ஸா²த்³ பா⁴வாத்³ ஈர்ஷ்யாவிரோதா⁴பவாத³து³ஷ்டாஸூயா ப்⁴ரஷ்டமநஸாம்’ ஸத்யஜ்ஞாநஹீநாநாம் ஈஸ்²வரப⁴க்திம்’ லாபோ⁴பாயம் இவ மந்யமாநாநாம்’ லோகாநாம்’ விவாதா³ஸ்²ச ஜாயந்தே தாத்³ரு’ஸே²ப்⁴யோ லோகேப்⁴யஸ்த்வம்’ ப்ரு’த²க் திஷ்ட²|
6 Vist nok er Gudsfrygten sammen med Nøjsomhed en stor Vinding.
ஸம்’யதேச்ச²யா யுக்தா யேஸ்²வரப⁴க்தி: ஸா மஹாலாபோ⁴பாயோ ப⁴வதீதி ஸத்யம்’|
7 Thi vi have intet bragt ind i Verden, det er da åbenbart, at vi ej heller kunne bringe noget ud derfra.
ஏதஜ்ஜக³த்ப்ரவேஸ²நகாலே(அ)ஸ்மாபி⁴: கிமபி நாநாயி தத்தயஜநகாலே(அ)பி கிமபி நேதும்’ ந ஸ²க்ஷ்யத இதி நிஸ்²சிதம்’|
8 Men når vi have Føde og Klæder, ville vi dermed lade os nøje.
அதஏவ கா²த்³யாந்யாச்சா²த³நாநி ச ப்ராப்யாஸ்மாபி⁴: ஸந்துஷ்டை ர்ப⁴விதவ்யம்’|
9 Men de, som ville være rige, falde i Fristelse og Snare og mange ufornuftige og skadelige Begæringer, som nedsænke Menneskene i Undergang og Fortabelse;
யே து த⁴நிநோ ப⁴விதும்’ சேஷ்டந்தே தே பரீக்ஷாயாம் உந்மாதே² பதந்தி யே சாபி⁴லாஷா மாநவாந் விநாஸே² நரகே ச மஜ்ஜயந்தி தாத்³ரு’ஸே²ஷ்வஜ்ஞாநாஹிதாபி⁴லாஷேஷ்வபி பதந்தி|
10 thi Pengegridskheden er en Rod til alt ondt; og ved at hige derefter ere nogle farne vild fra Troen og have gennemstunget sig selv med mange Smerter.
யதோ(அ)ர்த²ஸ்ப்ரு’ஹா ஸர்வ்வேஷாம்’ து³ரிதாநாம்’ மூலம்’ ப⁴வதி தாமவலம்ப்³ய கேசித்³ விஸ்²வாஸாத்³ அப்⁴ரம்’ஸ²ந்த நாநாக்லேஸை²ஸ்²ச ஸ்வாந் அவித்⁴யந்|
11 Men du, o Guds Menneske! fly disse Ting; jag derimod efter Retfærdighed, Gudsfrygt, Tro, Kærlighed, Udholdenhed, Sagtmodighed;
ஹே ஈஸ்²வரஸ்ய லோக த்வம் ஏதேப்⁴ய: பலாய்ய த⁴ர்ம்ம ஈஸ்²வரப⁴க்தி ர்விஸ்²வாஸ: ப்ரேம ஸஹிஷ்ணுதா க்ஷாந்திஸ்²சைதாந்யாசர|
12 strid Troens gode Strid, grib det evige Liv, til hvilket du er bleven kaldet og har aflagt den gode Bekendelse for mange Vidner. (aiōnios g166)
விஸ்²வாஸரூபம் உத்தமயுத்³த⁴ம்’ குரு, அநந்தஜீவநம் ஆலம்ப³ஸ்வ யதஸ்தத³ர்த²ம்’ த்வம் ஆஹூதோ (அ)ப⁴வ: , ப³ஹுஸாக்ஷிணாம்’ ஸமக்ஷஞ்சோத்தமாம்’ ப்ரதிஜ்ஞாம்’ ஸ்வீக்ரு’தவாந்| (aiōnios g166)
13 Jeg byder dig for Guds Åsyn, som holder alle Ting i Live, og for Kristus Jesus, som vidnede den gode Bekendelse for Pontius Pilatus,
அபரம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ ஜீவயிதுரீஸ்²வரஸ்ய ஸாக்ஷாத்³ யஸ்²ச க்²ரீஷ்டோ யீஸு²: பந்தீயபீலாதஸ்ய ஸமக்ஷம் உத்தமாம்’ ப்ரதிஜ்ஞாம்’ ஸ்வீக்ரு’தவாந் தஸ்ய ஸாக்ஷாத்³ அஹம்’ த்வாம் இத³ம் ஆஜ்ஞாபயாமி|
14 at du holder Budet uplettet, ulasteligt indtil vor Herres Jesu Kristi Åbenbarelse,
ஈஸ்²வரேண ஸ்வஸமயே ப்ரகாஸி²தவ்யம் அஸ்மாகம்’ ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்யாக³மநம்’ யாவத் த்வயா நிஷ்கலங்கத்வேந நிர்த்³தோ³ஷத்வேந ச விதீ⁴ ரக்ஷ்யதாம்’|
15 hvilken den salige og alene mægtige, Kongernes Konge og Herrernes Herre skal lade til Syne i sin Tid;
ஸ ஈஸ்²வர: ஸச்சிதா³நந்த³: , அத்³விதீயஸம்ராட், ராஜ்ஞாம்’ ராஜா, ப்ரபூ⁴நாம்’ ப்ரபு⁴: ,
16 han, som alene har Udødelighed, som bor i et utilgængeligt Lys, hvem intet Menneske har set, ikke heller kan se; ham være Ære og evig Magt! Amen! (aiōnios g166)
அமரதாயா அத்³விதீய ஆகர: , அக³ம்யதேஜோநிவாஸீ, மர்த்த்யாநாம்’ கேநாபி ந த்³ரு’ஷ்ட: கேநாபி ந த்³ரு’ஸ்²யஸ்²ச| தஸ்ய கௌ³ரவபராக்ரமௌ ஸதா³தநௌ பூ⁴யாஸ்தாம்’| ஆமேந்| (aiōnios g166)
17 Byd dem, som ere rige i den nærværende Verden, at de ikke hovmode sig, ej heller sætte Håb til den usikre Rigdom, men til Gud, som giver os rigeligt alle Ting at nyde; (aiōn g165)
இஹலோகே யே த⁴நிநஸ்தே சித்தஸமுந்நதிம்’ சபலே த⁴நே விஸ்²வாஸஞ்ச ந குர்வ்வதாம்’ கிந்து போ⁴கா³ர்த²ம் அஸ்மப்⁴யம்’ ப்ரசுரத்வேந ஸர்வ்வதா³தா (aiōn g165)
18 at de gøre godt, ere rige på gode Gerninger, gerne give, meddele
யோ(அ)மர ஈஸ்²வரஸ்தஸ்மிந் விஸ்²வஸந்து ஸதா³சாரம்’ குர்வ்வந்து ஸத்கர்ம்மத⁴நேந த⁴நிநோ ஸுகலா தா³தாரஸ்²ச ப⁴வந்து,
19 og således, opsamle sig selv en god Grundvold for den kommende Tid, for at de kunne gribe det sande Liv.
யதா² ச ஸத்யம்’ ஜீவநம்’ பாப்நுயுஸ்ததா² பாரத்ரிகாம் உத்தமஸம்பத³ம்’ ஸஞ்சிந்வந்த்வேதி த்வயாதி³ஸ்²யந்தாம்’|
20 O Timotheus! vogt på den betroede Skat, idet du vender dig bort fra den vanhellige, tomme Snak og Indvendingerne fra den falskelig såkaldte Erkendelse,
ஹே தீமதி²ய, த்வம் உபநிதி⁴ம்’ கோ³பய கால்பநிகவித்³யாயா அபவித்ரம்’ ப்ரலாபம்’ விரோதோ⁴க்திஞ்ச த்யஜ ச,
21 hvilken nogle have bekendt sig til og ere afvegne fra Troen. Nåden være med dig!
யத: கதிபயா லோகாஸ்தாம்’ வித்³யாமவலம்ப்³ய விஸ்²வாஸாத்³ ப்⁴ரஷ்டா அப⁴வந| ப்ரஸாத³ஸ்தவ ஸஹாயோ பூ⁴யாத்| ஆமேந்|
