1 Peter 1
1 Peter, Jesu Kristi Apostel, til Udlændingene i Adspredelse i Pontus, Galatien, Kappadokien, Asien og Bithynien,
ปนฺต-คาลาติยา-กปฺปทกิยา-อาศิยา-พิถุนิยาเทเศษุ ปฺรวาสิโน เย วิกีรฺณโลกา:
2 udvalgte efter Gud Faders Forudviden, ved Åndens Helligelse, til Lydighed og Bestænkelse med Jesu Kristi Blod: Nåde og Fred vorde eder mangfoldig til Del!
ปิตุรีศฺวรสฺย ปูรฺวฺวนิรฺณยาทฺ อาตฺมน: ปาวเนน ยีศุขฺรีษฺฏสฺยาชฺญาคฺรหณาย โศณิตโปฺรกฺษณาย จาภิรุจิตาสฺตานฺ ปฺรติ ยีศุขฺรีษฺฏสฺย เปฺรริต: ปิตร: ปตฺรํ ลิขติฯ ยุษฺมานฺ ปฺรติ พาหุเลฺยน ศานฺติรนุคฺรหศฺจ ภูยาสฺตำฯ
3 Lovet være Gud og vor Herres Jesu Kristi Fader, som efter sin store Barmhjertighed har genfødt os til et levende Håb ved Jesu Kristi Opstandelse fra de døde,
อสฺมากํ ปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย ตาต อีศฺวโร ธนฺย: , ยต: ส สฺวกียพหุกฺฤปาโต มฺฤตคณมธฺยาทฺ ยีศุขฺรีษฺฏโสฺยตฺถาเนน ชีวนปฺรตฺยาศารฺถมฺ อรฺถโต
4 til en uforkrænkelig og ubesmittelig og uvisnelig Arv, som er bevaret i Himlene til eder,
'กฺษยนิษฺกลงฺกามฺลานสมฺปตฺติปฺราปฺตฺยรฺถมฺ อสฺมานฺ ปุน รฺชนยามาสฯ สา สมฺปตฺติ: สฺวรฺเค 'สฺมากํ กฺฤเต สญฺจิตา ติษฺฐติ,
5 I, som ved Guds Kraft bevogtes ved Tro til en Frelse, som er rede til at åbenbares i den sidste Tid,
ยูยญฺเจศฺวรสฺย ศกฺติต: เศษกาเล ปฺรกาศฺยปริตฺราณารฺถํ วิศฺวาเสน รกฺษฺยเธฺวฯ
6 i hvilken I skulle fryde eder, om I end nu en liden Stund, hvis så skal være, bedrøves i mange Hånde Prøvelser,
ตสฺมาทฺ ยูยํ ยทฺยปฺยานนฺเทน ปฺรผุลฺลา ภวถ ตถาปิ สามฺปฺรตํ ปฺรโยชนเหโต: กิยตฺกาลปรฺยฺยนฺตํ นานาวิธปรีกฺษาภิ: กฺลิศฺยเธฺวฯ
7 for at eders prøvede Tro, som er meget dyrebarere end det forgængelige Guld, der dog prøves ved Ild, må findes til Ros og Herlighed og Ære i Jesu Kristi Åbenbarelse,
ยโต วหฺนินา ยสฺย ปรีกฺษา ภวติ ตสฺมาตฺ นศฺวรสุวรฺณาทปิ พหุมูลฺยํ ยุษฺมากํ วิศฺวาสรูปํ ยตฺ ปรีกฺษิตํ สฺวรฺณํ เตน ยีศุขฺรีษฺฏสฺยาคมนสมเย ปฺรศํสายา: สมาทรสฺย เคารวสฺย จ โยคฺยตา ปฺราปฺตวฺยาฯ
8 ham, som I ikke have set og dog elske, ham, som I, skønt I nu ikke se, men tro, skulle fryde eder over med en uudsigelig og forherliget Glæde,
ยูยํ ตํ ขฺรีษฺฏมฺ อทฺฤษฺฏฺวาปิ ตสฺมินฺ ปฺรียเธฺว สามฺปฺรตํ ตํ น ปศฺยนฺโต'ปิ ตสฺมินฺ วิศฺวสนฺโต 'นิรฺวฺวจนีเยน ปฺรภาวยุกฺเตน จานนฺเทน ปฺรผุลฺลา ภวถ,
9 når I nå Målet for eders Tro, Sjælenes Frelse.
สฺววิศฺวาสสฺย ปริณามรูปมฺ อาตฺมนำ ปริตฺราณํ ลภเธฺว จฯ
10 Om denne Frelse have Profeter gransket og ransaget, de, som profeterede om den Nåde, der skulde blive eder til Del,
ยุษฺมาสุ โย 'นุคฺรโห วรฺตฺตเต ตทฺวิษเย ย อีศฺวรียวากฺยํ กถิตวนฺตเสฺต ภวิษฺยทฺวาทินสฺตสฺย ปริตฺราณสฺยาเนฺวษณมฺ อนุสนฺธานญฺจ กฺฤตวนฺต: ฯ
11 idet de granskede over, hvilken eller hvordan en Tid Kristi Ånd, som var i dem, henviste til, når den forud vidnede om Kristi Lidelser og den derpå følgende Herlighed.
วิเศษตเสฺตษามนฺตรฺวฺวาสี ย: ขฺรีษฺฏสฺยาตฺมา ขฺรีษฺเฏ วรฺตฺติษฺยมาณานิ ทุ: ขานิ ตทนุคามิปฺรภาวญฺจ ปูรฺวฺวํ ปฺรากาศยตฺ เตน ก: กีทฺฤโศ วา สมโย นิรทิศฺยไตตสฺยานุสนฺธานํ กฺฤตวนฺต: ฯ
12 Og det blev dem åbenbaret, at det ikke var dem selv, men eder, de tjente med disse Ting, som nu ere blevne eder kundgjorte ved dem, der have forkyndt eder Evangeliet i den Helligånd, som blev sendt fra Himmelen, hvilke Ting Engle begære at skue ind i.
ตตไสฺต รฺวิษไยเสฺต ยนฺน สฺวานฺ กินฺตฺวสฺมานฺ อุปกุรฺวฺวนฺเตฺยตตฺ เตษำ นิกเฏ ปฺรากาศฺยตฯ ยำศฺจ ตานฺ วิษยานฺ ทิวฺยทูตา อปฺยวนตศิรโส นิรีกฺษิตุมฺ อภิลษนฺติ เต วิษยา: สามฺปฺรตํ สฺวรฺคาตฺ เปฺรษิตสฺย ปวิตฺรสฺยาตฺมน: สหายฺยาทฺ ยุษฺมตฺสมีเป สุสํวาทปฺรจารยิตฺฤภิ: ปฺรากาศฺยนฺตฯ
13 Derfor, binder op om eders Sinds Lænder, værer ædrue, og sætter fuldt ud eders Håb til den Nåde, som bliver eder til Del i Jesu Kristi Åbenbarelse.
อเตอว ยูยํ มน: กฏิพนฺธนํ กฺฤตฺวา ปฺรพุทฺธา: สนฺโต ยีศุขฺรีษฺฏสฺย ปฺรกาศสมเย ยุษฺมาสุ วรฺตฺติษฺยมานสฺยานุคฺรหสฺย สมฺปูรฺณำ ปฺรตฺยาศำ กุรุตฯ
14 Som lydige Børn skulle I ikke skikke eder efter de forrige Lyster i eders Vankundighed;
อปรํ ปูรฺวฺวียาชฺญานตาวสฺถายา: กุตฺสิตาภิลาษาณำ โยคฺยมฺ อาจารํ น กุรฺวฺวนฺโต ยุษฺมทาหฺวานการี ยถา ปวิโตฺร 'สฺติ
15 men efter den hellige, som kaldte eder, skulle også I vorde hellige i al eders Vandel;
ยูยมปฺยาชฺญาคฺราหิสนฺตานา อิว สรฺวฺวสฺมินฺ อาจาเร ตาทฺฤกฺ ปวิตฺรา ภวตฯ
16 thi der er skrevet: "I skulle være hellige, thi jeg er hellig."
ยโต ลิขิตมฺ อาเสฺต, ยูยํ ปวิตฺราสฺติษฺฐต ยสฺมาทหํ ปวิตฺร: ฯ
17 Og dersom I påkalde ham som Fader, der dømmer uden Persons Anseelse efter enhvers Gerning, da bør I vandre i Frygt eders Udlændigheds Tid,
อปรญฺจ โย วินาปกฺษปาตมฺ เอไกกมานุษสฺย กรฺมฺมานุสาราทฺ วิจารํ กโรติ ส ยทิ ยุษฺมาภิสฺตาต อาขฺยายเต ตรฺหิ สฺวปฺรวาสสฺย กาโล ยุษฺมาภิ รฺภีตฺยา ยาปฺยตำฯ
18 vel vidende, at det ikke var med forkrænkelige Ting, Sølv eller Guld, at I bleve løskøbte fra eders tomme Vandel, som var overleveret eder fra Fædrene,
ยูยํ นิรรฺถกาตฺ ไปตฺฤกาจาราตฺ กฺษยณีไย รูปฺยสุวรฺณาทิภิ รฺมุกฺตึ น ปฺราปฺย
19 men med Kristi dyrebare Blod som et lydeløst og uplettet Lams,
นิษฺกลงฺกนิรฺมฺมลเมษศาวกเสฺยว ขฺรีษฺฏสฺย พหุมูเลฺยน รุธิเรณ มุกฺตึ ปฺราปฺตวนฺต อิติ ชานีถฯ
20 han, som var forud kendt for Verdens Grundlæggelse, men blev åbenbaret ved Tidernes Ende for eders Skyld,
ส ชคโต ภิตฺติมูลสฺถาปนาตฺ ปูรฺวฺวํ นิยุกฺต: กินฺตุ จรมทิเนษุ ยุษฺมทรฺถํ ปฺรกาศิโต 'ภวตฺฯ
21 der ved ham tro på Gud, som oprejste ham fra de døde og gav ham Herlighed, så at eders Tro også er Håb til Gud.
ยตเสฺตไนว มฺฤตคณาตฺ ตโสฺยตฺถาปยิตริ ตไสฺม เคารวทาตริ เจศฺวเร วิศฺวสิถ ตสฺมาทฺ อีศฺวเร ยุษฺมากํ วิศฺวาส: ปฺรตฺยาศา จาเสฺตฯ
22 Lutrer eders Sjæle i Lydighed imod Sandheden til uskrømtet Broderkærlighed, og elsker hverandre inderligt af Hjertet,
ยูยมฺ อาตฺมนา สตฺยมตสฺยาชฺญาคฺรหณทฺวารา นิษฺกปฏาย ภฺราตฺฤเปฺรมฺเน ปาวิตมนโส ภูตฺวา นิรฺมฺมลานฺต: กรไณ: ปรสฺปรํ คาฒํ เปฺรม กุรุตฯ
23 genfødte, som I ere, ikke af forkrænkelig, men af uforkrænkelig Sæd, ved Guds levende og blivende Ord. (aiōn g165)
ยสฺมาทฺ ยูยํ กฺษยณียวีรฺยฺยาตฺ นหิ กินฺตฺวกฺษยณียวีรฺยฺยาทฺ อีศฺวรสฺย ชีวนทายเกน นิตฺยสฺถายินา วาเกฺยน ปุนรฺชนฺม คฺฤหีตวนฺต: ฯ (aiōn g165)
24 Thi "alt Kød er som Græs, og al dets Herlighed som Græssets Blomst; Græsset visner, og Blomsten falder af;
สรฺวฺวปฺราณี ตฺฤไณสฺตุลฺยสฺตตฺเตชสฺตฺฤณปุษฺปวตฺฯ ตฺฤณานิ ปริศุษฺยติ ปุษฺปาณิ นิปตนฺติ จฯ
