1 Johannes 3
1 Ser, hvor stor en Kærlighed Faderen har givet os, at vi skulle kaldes Guds Børn og vi ere det. Derfor kender Verden os ikke, fordi den ikke har kendt ham.
ಪಶ್ಯತ ವಯಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸನ್ತಾನಾ ಇತಿ ನಾಮ್ನಾಖ್ಯಾಮಹೇ, ಏತೇನ ಪಿತಾಸ್ಮಭ್ಯಂ ಕೀದೃಕ್ ಮಹಾಪ್ರೇಮ ಪ್ರದತ್ತವಾನ್, ಕಿನ್ತು ಸಂಸಾರಸ್ತಂ ನಾಜಾನಾತ್ ತತ್ಕಾರಣಾದಸ್ಮಾನ್ ಅಪಿ ನ ಜಾನಾತಿ|
2 I elskede! nu ere vi Guds Børn, og det er endnu ikke åbenbaret, hvad vi skulle vorde. Vi vide, at når det åbenbares, da skulle vi vorde ham lige; thi i skulle se ham, som han er.
ಹೇ ಪ್ರಿಯತಮಾಃ, ಇದಾನೀಂ ವಯಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸನ್ತಾನಾ ಆಸ್ಮಹೇ ಪಶ್ಚಾತ್ ಕಿಂ ಭವಿಷ್ಯಾಮಸ್ತದ್ ಅದ್ಯಾಪ್ಯಪ್ರಕಾಶಿತಂ ಕಿನ್ತು ಪ್ರಕಾಶಂ ಗತೇ ವಯಂ ತಸ್ಯ ಸದೃಶಾ ಭವಿಷ್ಯಾಮಿ ಇತಿ ಜಾನೀಮಃ, ಯತಃ ಸ ಯಾದೃಶೋ ಽಸ್ತಿ ತಾದೃಶೋ ಽಸ್ಮಾಭಿರ್ದರ್ಶಿಷ್ಯತೇ|
3 Og hver den, som har dette Håb til ham, renser sig selv, ligesom han er ren.
ತಸ್ಮಿನ್ ಏಷಾ ಪ್ರತ್ಯಾಶಾ ಯಸ್ಯ ಕಸ್ಯಚಿದ್ ಭವತಿ ಸ ಸ್ವಂ ತಥಾ ಪವಿತ್ರಂ ಕರೋತಿ ಯಥಾ ಸ ಪವಿತ್ರೋ ಽಸ್ತಿ|
4 Hver den, som gør Synden, begår også Overtrædelse af Loven, og Synden er Lovens Overtrædelse.
ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಪಾಪಮ್ ಆಚರತಿ ಸ ವ್ಯವಸ್ಥಾಲಙ್ಘನಂ ಕರೋತಿ ಯತಃ ಪಾಪಮೇವ ವ್ಯವಸ್ಥಾಲಙ್ಘನಂ|
5 Og I vide, at han blev åbenbaret for at han skulde borttage Synderne; og der er ikke Synd i ham
ಅಪರಂ ಸೋ ಽಸ್ಮಾಕಂ ಪಾಪಾನ್ಯಪಹರ್ತ್ತುಂ ಪ್ರಾಕಾಶತೈತದ್ ಯೂಯಂ ಜಾನೀಥ, ಪಾಪಞ್ಚ ತಸ್ಮಿನ್ ನ ವಿದ್ಯತೇ|
6 Hver den, som bliver i ham, synder ikke; hver den, som synder, har ikke set ham og kender ham ej heller.
ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ತಸ್ಮಿನ್ ತಿಷ್ಠತಿ ಸ ಪಾಪಾಚಾರಂ ನ ಕರೋತಿ ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಪಾಪಾಚಾರಂ ಕರೋತಿ ಸ ತಂ ನ ದೃಷ್ಟವಾನ್ ನ ವಾವಗತವಾನ್|
7 Mine Børn, ingen forføre eder! Den, som gør Retfærdigheden, er retfærdig, ligesom han er retfærdig.
ಹೇ ಪ್ರಿಯಬಾಲಕಾಃ, ಕಶ್ಚಿದ್ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಭ್ರಮಂ ನ ಜನಯೇತ್, ಯಃ ಕಶ್ಚಿದ್ ಧರ್ಮ್ಮಾಚಾರಂ ಕರೋತಿ ಸ ತಾದೃಗ್ ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕೋ ಭವತಿ ಯಾದೃಕ್ ಸ ಧಾಮ್ಮಿಕೋ ಽಸ್ತಿ|
8 Den, som gør Synden, er af Djævelen; thi Djævelen har syndet fra Begyndelsen. Dertil blev Guds Søn åbenbaret, for at han skulde nedbryde Djævelens Gerninger.
ಯಃ ಪಾಪಾಚಾರಂ ಕರೋತಿ ಸ ಶಯತಾನಾತ್ ಜಾತೋ ಯತಃ ಶಯತಾನ ಆದಿತಃ ಪಾಪಾಚಾರೀ ಶಯತಾನಸ್ಯ ಕರ್ಮ್ಮಣಾಂ ಲೋಪಾರ್ಥಮೇವೇಶ್ವರಸ್ಯ ಪುತ್ರಃ ಪ್ರಾಕಾಶತ|
9 Hver den, som er født af Gud, gør ikke Synd, fordi hans Sæd bliver i ham, og han kan ikke synde, fordi han er født af Gud.
ಯಃ ಕಶ್ಚಿದ್ ಈಶ್ವರಾತ್ ಜಾತಃ ಸ ಪಾಪಾಚಾರಂ ನ ಕರೋತಿ ಯತಸ್ತಸ್ಯ ವೀರ್ಯ್ಯಂ ತಸ್ಮಿನ್ ತಿಷ್ಠತಿ ಪಾಪಾಚಾರಂ ಕರ್ತ್ತುಞ್ಚ ನ ಶಕ್ನೋತಿ ಯತಃ ಸ ಈಶ್ವರಾತ್ ಜಾತಃ|
10 Derved blive Guds Børn og Djævelens Børn åbenbare. Hver den, som ikke gør Retfærdighed, er ikke af Gud, og ligeså den, som ikke elsker sin Broder.
ಇತ್ಯನೇನೇಶ್ವರಸ್ಯ ಸನ್ತಾನಾಃ ಶಯತಾನಸ್ಯ ಚ ಸನ್ತಾನಾ ವ್ಯಕ್ತಾ ಭವನ್ತಿ| ಯಃ ಕಶ್ಚಿದ್ ಧರ್ಮ್ಮಾಚಾರಂ ನ ಕರೋತಿ ಸ ಈಶ್ವರಾತ್ ಜಾತೋ ನಹಿ ಯಶ್ಚ ಸ್ವಭ್ರಾತರಿ ನ ಪ್ರೀಯತೇ ಸೋ ಽಪೀಶ್ವರಾತ್ ಜಾತೋ ನಹಿ|
11 Thi dette er det Budskab, som I have hørt fra Begyndelsen, at vi skulle elske hverandre;
ಯತಸ್ತಸ್ಯ ಯ ಆದೇಶ ಆದಿತೋ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಶ್ರುತಃ ಸ ಏಷ ಏವ ಯದ್ ಅಸ್ಮಾಭಿಃ ಪರಸ್ಪರಂ ಪ್ರೇಮ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ|
12 ikke som Kain, der var af den onde og myrdede sin Broder. Og hvorfor myrdede han ham? Fordi hans Gerninger vare onde, men hans Broders retfærdige.
ಪಾಪಾತ್ಮತೋ ಜಾತೋ ಯಃ ಕಾಬಿಲ್ ಸ್ವಭ್ರಾತರಂ ಹತವಾನ್ ತತ್ಸದೃಶೈರಸ್ಮಾಭಿ ರ್ನ ಭವಿತವ್ಯಂ| ಸ ಕಸ್ಮಾತ್ ಕಾರಣಾತ್ ತಂ ಹತವಾನ್? ತಸ್ಯ ಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ದುಷ್ಟಾನಿ ತದ್ಭ್ರಾತುಶ್ಚ ಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಧರ್ಮ್ಮಾಣ್ಯಾಸನ್ ಇತಿ ಕಾರಣಾತ್|
13 Undrer eder ikke, mine Brødre! om Verden hader eder.
ಹೇ ಮಮ ಭ್ರಾತರಃ, ಸಂಸಾರೋ ಯದಿ ಯುಷ್ಮಾನ್ ದ್ವೇಷ್ಟಿ ತರ್ಹಿ ತದ್ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಂ ನ ಮನ್ಯಧ್ವಂ|
14 Vi vide, at vi ere gåede over fra Døden til Livet, thi vi elske Brødrene. Den, som ikke elsker, bliver i Døden.
ವಯಂ ಮೃತ್ಯುಮ್ ಉತ್ತೀರ್ಯ್ಯ ಜೀವನಂ ಪ್ರಾಪ್ತವನ್ತಸ್ತದ್ ಭ್ರಾತೃಷು ಪ್ರೇಮಕರಣಾತ್ ಜಾನೀಮಃ| ಭ್ರಾತರಿ ಯೋ ನ ಪ್ರೀಯತೇ ಸ ಮೃತ್ಯೌ ತಿಷ್ಠತಿ|
15 Hver den, som hader sin Broder, er en Manddraber; og I vide, at ingen Manddraber har evigt Liv blivende i sig. (aiōnios g166)
ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಸ್ವಭ್ರಾತರಂ ದ್ವೇಷ್ಟಿ ಸಂ ನರಘಾತೀ ಕಿಞ್ಚಾನನ್ತಜೀವನಂ ನರಘಾತಿನಃ ಕಸ್ಯಾಪ್ಯನ್ತರೇ ನಾವತಿಷ್ಠತೇ ತದ್ ಯೂಯಂ ಜಾನೀಥ| (aiōnios g166)
16 Derpå kende vi Kærligheden, at han har sat sit Liv til for os; også vi ere skyldige at sætte Livet til for Brødrene.
ಅಸ್ಮಾಕಂ ಕೃತೇ ಸ ಸ್ವಪ್ರಾಣಾಂಸ್ತ್ಯಕ್ತವಾನ್ ಇತ್ಯನೇನ ವಯಂ ಪ್ರೇಮ್ನಸ್ತತ್ತ್ವಮ್ ಅವಗತಾಃ, ಅಪರಂ ಭ್ರಾತೃಣಾಂ ಕೃತೇ ಽಸ್ಮಾಭಿರಪಿ ಪ್ರಾಣಾಸ್ತ್ಯಕ್ತವ್ಯಾಃ|
17 Men den, som bar Verdens Gods og ser sin Broder lide Nød og lukker sit Hjerte for ham, hvorledes bliver Guds Kærlighed i ham?
ಸಾಂಸಾರಿಕಜೀವಿಕಾಪ್ರಾಪ್ತೋ ಯೋ ಜನಃ ಸ್ವಭ್ರಾತರಂ ದೀನಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ತಸ್ಮಾತ್ ಸ್ವೀಯದಯಾಂ ರುಣದ್ಧಿ ತಸ್ಯಾನ್ತರ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಪ್ರೇಮ ಕಥಂ ತಿಷ್ಠೇತ್?
18 Mine Børn! lader os ikke elske med Ord, ej heller med Tungen, men i Gerning og Sandhed!
ಹೇ ಮಮ ಪ್ರಿಯಬಾಲಕಾಃ, ವಾಕ್ಯೇನ ಜಿಹ್ವಯಾ ವಾಸ್ಮಾಭಿಃ ಪ್ರೇಮ ನ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ ಕಿನ್ತು ಕಾರ್ಯ್ಯೇಣ ಸತ್ಯತಯಾ ಚೈವ|
19 Og derpå kunne vi kende, at vi ere af Sandheden, og da kunne vi for hans Åsyn stille vore Hjerter tilfreds,
ಏತೇನ ವಯಂ ಯತ್ ಸತ್ಯಮತಸಮ್ಬನ್ಧೀಯಾಸ್ತತ್ ಜಾನೀಮಸ್ತಸ್ಯ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಸ್ವಾನ್ತಃಕರಣಾನಿ ಸಾನ್ತ್ವಯಿತುಂ ಶಕ್ಷ್ಯಾಮಶ್ಚ|
20 hvad end vort Hjerte måtte fordømme os for; thi Gud er større end vort Hjerte og kender alle Ting.
ಯತೋ ಽಸ್ಮದನ್ತಃಕರಣಂ ಯದ್ಯಸ್ಮಾನ್ ದೂಷಯತಿ ತರ್ಹ್ಯಸ್ಮದನ್ತಃ ಕರಣಾದ್ ಈಶ್ವರೋ ಮಹಾನ್ ಸರ್ವ್ವಜ್ಞಶ್ಚ|
21 I elskede! dersom vort Hjerte ikke fordømmer os, have vi Frimodighed for Gud,
ಹೇ ಪ್ರಿಯತಮಾಃ, ಅಸ್ಮದನ್ತಃಕರಣಂ ಯದ್ಯಸ್ಮಾನ್ ನ ದೂಷಯತಿ ತರ್ಹಿ ವಯಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಪ್ರತಿಭಾನ್ವಿತಾ ಭವಾಮಃ|
22 og hvad vi end bede om, det få vi af ham, fordi vi holde hans Bud og gøre det, som er velbehageligt for ham.
ಯಚ್ಚ ಪ್ರಾರ್ಥಯಾಮಹೇ ತತ್ ತಸ್ಮಾತ್ ಪ್ರಾಪ್ನುಮಃ, ಯತೋ ವಯಂ ತಸ್ಯಾಜ್ಞಾಃ ಪಾಲಯಾಮಸ್ತಸ್ಯ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ತುಷ್ಟಿಜನಕಮ್ ಆಚಾರಂ ಕುರ್ಮ್ಮಶ್ಚ|
23 Og dette er hans Bud; at vi skulle tro hans Søns Jesu Kristi Navn og elske hverandre efter det Bud, han gav os.
ಅಪರಂ ತಸ್ಯೇಯಮಾಜ್ಞಾ ಯದ್ ವಯಂ ಪುತ್ರಸ್ಯ ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ನಾಮ್ನಿ ವಿಶ್ವಸಿಮಸ್ತಸ್ಯಾಜ್ಞಾನುಸಾರೇಣ ಚ ಪರಸ್ಪರಂ ಪ್ರೇಮ ಕುರ್ಮ್ಮಃ|
24 Og den, som holder hans Bud, han bliver i Gud, og Gud i ham; og derpå kende vi, at han bliver i os; af den Ånd, som han gav os.
ಯಶ್ಚ ತಸ್ಯಾಜ್ಞಾಃ ಪಾಲಯತಿ ಸ ತಸ್ಮಿನ್ ತಿಷ್ಠತಿ ತಸ್ಮಿನ್ ಸೋಽಪಿ ತಿಷ್ಠತಿ; ಸ ಚಾಸ್ಮಾನ್ ಯಮ್ ಆತ್ಮಾನಂ ದತ್ತವಾನ್ ತಸ್ಮಾತ್ ಸೋ ಽಸ್ಮಾಸು ತಿಷ್ಠತೀತಿ ಜಾನೀಮಃ|
