1 Korinterne 3
1 Og jeg, Brødre! kunde ikke tale til eder som til åndelige, men som til kødelige, som til spæde Børn i Kristus.
ഹേ ഭ്രാതരഃ, അഹമാത്മികൈരിവ യുഷ്മാഭിഃ സമം സമ്ഭാഷിതും നാശക്നവം കിന്തു ശാരീരികാചാരിഭിഃ ഖ്രീഷ്ടധർമ്മേ ശിശുതുല്യൈശ്ച ജനൈരിവ യുഷ്മാഭിഃ സഹ സമഭാഷേ|
2 Mælk gav jeg eder at drikke, ikke fast Føde; thi I kunde endnu ikke tåle det, ja, I kunne det ikke engang nu;
യുഷ്മാൻ കഠിനഭക്ഷ്യം ന ഭോജയൻ ദുഗ്ധമ് അപായയം യതോ യൂയം ഭക്ഷ്യം ഗ്രഹീതും തദാ നാശക്നുത ഇദാനീമപി ന ശക്നുഥ, യതോ ഹേതോരധുനാപി ശാരീരികാചാരിണ ആധ്വേ|
3 thi endnu ere I kødelige. Når der nemlig er Nid og Splid iblandt eder, ere I da ikke kødelige og vandre på Menneskers Vis?
യുഷ്മന്മധ്യേ മാത്സര്യ്യവിവാദഭേദാ ഭവന്തി തതഃ കിം ശാരീരികാചാരിണോ നാധ്വേ മാനുഷികമാർഗേണ ച ന ചരഥ?
4 Thi når en siger: "Jeg hører Paulus til," og en anden: "Jeg hører Apollos til," ere I så ikke "Mennesker"?
പൗലസ്യാഹമിത്യാപല്ലോരഹമിതി വാ യദ്വാക്യം യുഷ്മാകം കൈശ്ചിത് കൈശ്ചിത് കഥ്യതേ തസ്മാദ് യൂയം ശാരീരികാചാരിണ ന ഭവഥ?
5 Hvad er da Apollos? og hvad er Paulus? Tjenere, ved hvilke I bleve troende og det, efter som Herren gav enhver.
പൗലഃ കഃ? ആപല്ലോ ർവാ കഃ? തൗ പരിചാരകമാത്രൗ തയോരേകൈകസ്മൈ ച പ്രഭു ര്യാദൃക് ഫലമദദാത് തദ്വത് തയോർദ്വാരാ യൂയം വിശ്വാസിനോ ജാതാഃ|
6 Jeg plantede, Apollos vandede, men Gud gav Vækst.
അഹം രോപിതവാൻ ആപല്ലോശ്ച നിഷിക്തവാൻ ഈശ്വരശ്ചാവർദ്ധയത്|
7 Så er da hverken den noget, som planter, ikke heller den, som vander, men Gud, som giver Vækst.
അതോ രോപയിതൃസേക്താരാവസാരൗ വർദ്ധയിതേശ്വര ഏവ സാരഃ|
8 Den, som planter, og den, som vander, ere eet; men hver skal få sin egen Løn efter sit eget Arbejde.
രോപയിതൃസേക്താരൗ ച സമൗ തയോരേകൈകശ്ച സ്വശ്രമയോഗ്യം സ്വവേതനം ലപ്സ്യതേ|
9 Thi Guds Medarbejdere ere vi; Guds Ager, Guds Bygning ere I.
ആവാമീശ്വരേണ സഹ കർമ്മകാരിണൗ, ഈശ്വരസ്യ യത് ക്ഷേത്രമ് ഈശ്വരസ്യ യാ നിർമ്മിതിഃ സാ യൂയമേവ|
10 Efter den Guds Nåde, som blev given mig, har jeg som en viis Bygmester lagt Grundvold, men en anden bygger derpå. Men enhver se til, hvorledes han bygger derpå!
ഈശ്വരസ്യ പ്രസാദാത് മയാ യത് പദം ലബ്ധം തസ്മാത് ജ്ഞാനിനാ ഗൃഹകാരിണേവ മയാ ഭിത്തിമൂലം സ്ഥാപിതം തദുപരി ചാന്യേന നിചീയതേ| കിന്തു യേന യന്നിചീയതേ തത് തേന വിവിച്യതാം|
11 thi anden Grundvold kan ingen lægge end den, som er lagt, hvilken er Jesus Kristus.
യതോ യീശുഖ്രീഷ്ടരൂപം യദ് ഭിത്തിമൂലം സ്ഥാപിതം തദന്യത് കിമപി ഭിത്തിമൂലം സ്ഥാപയിതും കേനാപി ന ശക്യതേ|
12 Men dersom nogen på Grundvolden bygger med Guld, Sølv, kostbare Sten, Træ, Hø, Strå,
ഏതദ്ഭിത്തിമൂലസ്യോപരി യദി കേചിത് സ്വർണരൂപ്യമണികാഷ്ഠതൃണനലാൻ നിചിന്വന്തി,
13 da skal enhvers Arbejde blive åbenbaret; thi Dagen skal gøre det klart, efterdi den åbenbares med Ild, og hvordan enhvers Arbejde er, det skal Ilden prøve.
തർഹ്യേകൈകസ്യ കർമ്മ പ്രകാശിഷ്യതേ യതഃ സ ദിവസസ്തത് പ്രകാശയിഷ്യതി| യതോ ഹതോസ്തന ദിവസേന വഹ്നിമയേനോദേതവ്യം തത ഏകൈകസ്യ കർമ്മ കീദൃശമേതസ്യ പരീക്ഷാ ബഹ്നിനാ ഭവിഷ്യതി|
14 Dersom det Arbejde, som en har bygget derpå, består, da skal han få Løn;
യസ്യ നിചയനരൂപം കർമ്മ സ്ഥാസ്നു ഭവിഷ്യതി സ വേതനം ലപ്സ്യതേ|
15 dersom ens Arbejde bliver opbrændt, da skal han gå Glip af den; men selv skal han blive frelst, dog som igennem Ild.
യസ്യ ച കർമ്മ ധക്ഷ്യതേ തസ്യ ക്ഷതി ർഭവിഷ്യതി കിന്തു വഹ്നേ ർനിർഗതജന ഇവ സ സ്വയം പരിത്രാണം പ്രാപ്സ്യതി|
16 Vide I ikke, at I ere Guds Tempel, og Guds Ånd bor i eder?
യൂയമ് ഈശ്വരസ്യ മന്ദിരം യുഷ്മന്മധ്യേ ചേശ്വരസ്യാത്മാ നിവസതീതി കിം ന ജാനീഥ?
17 Dersom nogen fordærver Guds Tempel, skal Gud fordærve ham; thi Guds Tempel er helligt, og det ere jo I.
ഈശ്വരസ്യ മന്ദിരം യേന വിനാശ്യതേ സോഽപീശ്വരേണ വിനാശയിഷ്യതേ യത ഈശ്വരസ്യ മന്ദിരം പവിത്രമേവ യൂയം തു തന്മന്ദിരമ് ആധ്വേ|
18 Ingen bedrage sig selv! Dersom nogen tykkes at være viis iblandt eder i denne Verden, han vorde en Dåre, for at han kan vorde viis. (aiōn g165)
കോപി സ്വം ന വഞ്ചയതാം| യുഷ്മാകം കശ്ചന ചേദിഹലോകസ്യ ജ്ഞാനേന ജ്ഞാനവാനഹമിതി ബുധ്യതേ തർഹി സ യത് ജ്ഞാനീ ഭവേത് തദർഥം മൂഢോ ഭവതു| (aiōn g165)
19 Thi denne Verdens Visdom er Dårskab for Gud; thi der er skrevet: "Han er den, som griber de vise i deres Træskhed;"
യസ്മാദിഹലോകസ്യ ജ്ഞാനമ് ഈശ്വരസ്യ സാക്ഷാത് മൂഢത്വമേവ| ഏതസ്മിൻ ലിഖിതമപ്യാസ്തേ, തീക്ഷ്ണാ യാ ജ്ഞാനിനാം ബുദ്ധിസ്തയാ താൻ ധരതീശ്വരഃ|
20 og atter:"Herren kender de vises Tanker, at de ere forfængelige."
പുനശ്ച| ജ്ഞാനിനാം കൽപനാ വേത്തി പരമേശോ നിരർഥകാഃ|
21 Derfor rose ingen sig af Mennesker! Alle Ting ere jo eders,
അതഏവ കോഽപി മനുജൈരാത്മാനം ന ശ്ലാഘതാം യതഃ സർവ്വാണി യുഷ്മാകമേവ,
22 være sig Paulus eller Apollos eller Kefas eller Verden eller Liv eller Død eller det nærværende eller det tilkommende: alle Ting ere eders;
പൗല വാ ആപല്ലോ ർവാ കൈഫാ വാ ജഗദ് വാ ജീവനം വാ മരണം വാ വർത്തമാനം വാ ഭവിഷ്യദ്വാ സർവ്വാണ്യേവ യുഷ്മാകം,
23 men I ere Kristi, og Kristus er Guds.
യൂയഞ്ച ഖ്രീഷ്ടസ്യ, ഖ്രീഷ്ടശ്ചേശ്വരസ്യ|
