Zakarias 5

1 Derpaa løftede jeg mine Øjne og skuede, og se, der var en flyvende Bogrulle.

Pea ne u toki tangaki ai ki mui, pea sio hake hoku mata pea u mamata, pea vakai ko e takainga tohi ʻoku puna.

2 Og han spurgte mig: »Hvad ser du?« Jeg svarede: »Jeg ser en flyvende Bogrulle, som er tyve Alen lang og ti Alen bred.«

Pea naʻa ne pehē mai kiate au, “Ko e hā ʻoku ke mamata ki ai?” Pea ne u pehēange, ʻOku ou sio ki ha takainga tohi ʻoku puna; ko hono lōloa ko e hanga ʻe fāngofulu, pea ko e hanga ʻe uofulu ʻa hono laulahi.

3 Da sagde han til mig: »Det er Forbandelsen, som udgaar over hele Landet; thi alle, som stjæler, er nu længe nok gaaet fri, og alle, som sværger, er nu længe nok gaaet fri.

Pea naʻe toki pehē mai ʻe ia, “Ko eni ia ʻae malaʻia ʻoku ʻalu atu ki he funga ʻo māmani kotoa pē; he koeʻuhi ʻe motuhi kotoa pē ʻaia ʻoku kaihaʻa, ʻo fakatatau mo ia, pea ʻe motuhi mo ia kotoa pē ʻoku kape ʻo fakatatau mo ia.

4 Jeg lader den udgaa, lyder det fra Hærskarers HERRE, for at den skal komme i Tyvens Hus og dens Hus, som sværger falsk ved mit Navn, og sætte sig fast i deres Huse og tilintetgøre dem med Tømmer og Sten.«

‌ʻOku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau, te u ʻomi ia ʻeau, pea ʻe hū ia ki he fale ʻoe kaihaʻa, pea mo e fale ʻo ia ʻoku kape mo loi ʻi hoku hingoa: pea ʻe nofo ʻi he lotolotonga ʻo hono fale, pea te ne fakaʻauha ia, ʻae ʻakau ʻo hono alanga fale, pea mo hono ngaahi maka.”

5 Derpaa traadte Engelen, som talte med mig, frem og sagde til mig: »Løft dine Øjne og se, hvad det er, som kommer der!«

Pea naʻe toki ʻalu atu ʻae ʻāngelo ʻaia naʻa ma talanoa mo au, ʻo ne pehē kiate au, “Hanga hake eni ho mata, pea ke sio pe ko e hā ʻae meʻa ni ʻoku ʻalu atu.”

6 Jeg spurgte: »Hvad er det?« Og han svarede: »Det er Efaen, som kommer.« Og han vedblev: »Det er deres Brøde i hele Landet.«

Pea naʻaku pehē, “Ko e hā ia?” Pea ne pehē mai, “Ko e efa ia ʻoku hā mai.” Naʻa ne pehē mai foki, “Ko honau fakatātā eni ʻi māmani kotoa pē.”

7 Og se, et Blylaag løftedes, og se, i Efaen sad en Kvinde.

Pea vakai, ne hiki hake ʻae konga pulu mamafa: pea ko e fefine ia ʻoku nofo ʻi he loto efa.

8 Og han sagde: »Det er Gudløsheden!« Saa stødte han hende ned i Efaen og slog Blylaaget i over Aabningen.

Pea naʻa ne pehē, “Ko angahala ia.” Pea naʻa ne lī ia ki he loto efa; pea naʻa ne tataʻo ʻaki hono ngutu ʻae konga pulu mamafa.

9 Og jeg løftede mine Øjne og skuede, og se, to Kvinder kom baaret af Vinden, og deres Vinger var som Storkevinger; og de løftede Efaen op mellem Himmel og Jord.

Hili ia naʻaku hanga hake hoku mata, pea u sio, pea vakai naʻe haʻu ʻae ongo fafine ʻe toko ua, pea naʻe ʻi hona kapakau ʻae matangi; he naʻa na kapakau ʻo hangē ko e sitoaki: pea naʻa na hiki hake ʻae efa ʻi he vahaʻa ʻo māmani mo e langi.

10 Saa spurgte jeg Engelen, som talte med mig: »Hvor bærer de Efaen hen?«

Pea naʻaku pehē ai ki he ʻāngelo ʻaia naʻa ma talanoa mo au, “ʻOku na fua ki fē ʻae efa?”

11 Han svarede: »Hen at bygge hende et Hus i Sinears Land, og naar det er rejst, sætter de hende der, hvor hendes Sted er.«

Pea naʻa ne pehē mai kiate au, “Ke langa ʻae fale moʻona ʻi he fonua ko Sinaʻa: pea ʻe fokotuʻu ia ʻi ai, ʻo tuku ʻi ai ki hono tuʻunga pe ʻoʻona.”