Højsangen 7
1 Hvor skønne er dine Trin i Skoene, du ædelbaarne! Dine Hofters Runding er som Halsbaand, Kunstnerhaands Værk,
Anian a nagpintas ti buya dagiti sakam kadagiti sandaliasmo, o anak a babai ti prinsipe! Maiyasping dagiti sukog ti patongmo kadagiti alahas, ti aramid dagiti ima iti nalaing a dumidisenio.
2 dit Skød som det runde Bæger, ej savne det Vin, dit Liv som en Hvededynge, hegnet af Liljer;
Maiyasping ti pusegmo iti nagbukel a malukong; sapay koma ta saan daytoy a maibusan iti nagampor nga arak. Maiyasping ti buksitmo iti napenpen a trigo a napalikawkawan kadagiti lirio.
3 dit Bryst som to Hjortekalve, Gazelletvillinger,
Kasla iti dua nga urbon a karnero a singin iti korso dagiti dua a susom.
4 din Hals som Elfenbenstaarnet, dine Øjne som Hesjbons Damme ved Bat-Rabbims Port, din Næse som Libanons Taarn, der ser mod Damaskus,
Maiyasping ti tengngedmo iti torre ti marfil; Dagiti matam ket kasla kadagiti dan-aw idiay Hesbon iti igid ti ruangan ti Bat-Rabbim. Maiyasping ti agongmo iti torre idiay Libano a tumantannawag idiay Damasco.
5 Hovedet paa dig som Karmel, dit Hoveds Lokker som Purpur; en Konge er fanget i Garnet.
Kasla iti Carmelo ti ulom; ti buok iti ulom ket nalidem a lila. Nakayawan ti ari kadagiti sallapidna.
6 Hvor er du fager og yndig, du elskede, yndefulde!
Anian a nagpintas ken nagimnaska, ay-ayatek, kadagiti pagragsakam!
7 Som Palmen, saa er din Vækst, dit Bryst som Klaser.
Ti tayagmo ket kasla iti kayo ti palma, ken dagiti susom ket kasla kadagiti raay ti bunga ti kayo.
8 Jeg tænker: Jeg vil op i Palmen, gribe fat i dens Stilke; dit Bryst skal være som Vinstokkens Klaser, din Næses Aande som Æbleduft,
Imbagak, “Kayatko nga ulien dayta a kayo ti palma; agkapetak kadagiti sangsangana.” Agbalin koma dagiti susom a kas kadagiti raay ti ubas, ken ti anges ti agongmo ket agbalin koma a kas kadagiti aprikot.
9 din Gane som ædel Vin, der liflig flyder ind i min Mund, glider over mine Læber og Tænder.
Agbalin koma ti ngiwatmo a kas iti kaiimasan nga arak, nga in-inayad nga agay-ayus iti ay-ayatek, agay-ayus kadagiti bibig ken kadagiti ngipenta. Kasarsarita ti balasitang ti mangay-ayat kenkuana
10 Jeg er min Vens, og til mig staar hans Attraa.
Kukuanak ti ay-ayatek, ken tartarigagayannak.
11 Kom min Ven, vi vil ud paa Landet, blive i Landsbyer Natten over;
Umayka, ay-ayatek, mapanta idiay away; umianta nga agpatpatnag kadagiti barbario.
12 Vingaarde søger vi aarle, vi ser, om Vinstokken skyder, om Knopperne aabnes, Granattræet blomstrer. Der giver jeg dig min Kærlighed.
Agriingta a masapa tapno mapanta idiay kaubasan; kitaenta no nagrusingen dagiti puon ti ubas, no nagukraden dagiti sabongda, ken no agsabungen dagiti granada. Sadiay nga itedkonto ti ayatko kenka.
13 Kærlighedsæblerne dufter, for vor Dør er al Slags Frugt, ny og gammel tillige; til dig, min Ven, har jeg gemt dem.
Agayamuom ti angot dagiti mandragoras; iti ridaw a paggigiananta ket adda dagiti amin a kita dagiti kasayaatan a bungbunga ti kayo, baro ken baak, nga indulinko para kenka, ay-ayatek.
