Højsangen 5
1 Jeg kommer i min Have, min Søster, min Brud, jeg plukker min Myrra og Balsam, jeg spiser min Honning og Saft, jeg drikker min Vin og Mælk. Venner, spis og drik og berus jer i Kærlighed!
U A komo au iloko o ko'u kihapai, e ko'u kaikuwahine, e ka'u wahine; Ua ohi au i ko'u mura mea ala; Ua ai au i ko'u waihona meli me ko'u meli; Ua inu au i ko'u waina me ko'u waiu; E ai, e ko'u poe makamaka, E inu, oia hoi, e inu nui, e ka'u poe i aloha'i.
2 Jeg sov, men mit Hjerte vaaged; tys, da banked min Ven: »Luk op for mig, o Søster, min Veninde, min Due, min rene, thi mit Hoved er fuldt af Dug, mine Lokker af Nattens Draaber.«
Ua hiamoe au. ua ala no nae ko'u naau: He leo ka! o ka'u mea i aloha'i e kikeke ana, [me ka i mai, ] E wehe ae no'u, e ko'u kaikuwahine, e ka'u mea i aloha'i, e ka'u manu nunu, e ko'u mea maemae; No ka mea, ua paapu ko'u poo i ka hau, A me ko'u wili lauoho i na paka ua o ka po.
3 Jeg har taget min Kjortel af, skal jeg atter tage den paa? Jeg har tvættet mine Fødder, skal jeg atter snavse dem til?
Ua wehe au i ko'u kapa komo; Pehea la wau e komo hou aku ai ia? Ua holoi au i ko'u mau wawae; Pehea la wau e hoopaumaelo hou aku ai?
4 Gennem Gluggen rakte min Ven sin Haand, det brusede stærkt i mit Indre.
Ua hookomo mai ka'u mea i aloha'i i kona lima ma kahi hakahaka, A haehae ko'u opu nona.
5 Jeg stod op og aabned for min Ven; mine Hænder drypped af Myrra, mine Fingre af flydende Myrra, da de rørte ved Laasens Haandtag.
Ua ku au iluna e wehe ae no ka'u mea i aloha'i, A kulu ka mura mai ko'u mau lima aku, A kahe hoi ka mura maemae loa mai ko'u mau manamana lima, Maluna o ka mea e paa ai ka puka.
6 Saa lukked jeg op for min Ven, men min Ven var gaaet sin Vej. Jeg var ude af mig selv ved hans Ord. Jeg søgte, men fandt ham ikke, kaldte, han svared mig ikke.
Ua wehe ae au no ka'u mea i aloha'i; Aka, o ka'u mea i aloha'i, ua huli ae ia, a hele aku la; Ua lele ko'u oili i kana olelo ana mai; Ua imi au ia ia, aole nae i loaa, Ua kahea aku au ia ia, aole nae i ekemu mai.
7 Vægterne, som færdes i Byen, traf mig, de slog og saared mig; Murens Vægtere rev Kappen af mig.
Ua loaa au i ka poe kiai i ko lakou hele ana a puni ke kulanakauhale, Ua pepehi mai lakou ia'u a eha au; O ka poe kiai maluna o ka pa, ua kaili ae lakou i ko'u aahu.
8 Jeg besværger eder, Jerusalems Døtre: Saafremt I finder min Ven, hvad skal I da sige til ham? At jeg er syg af Kærlighed!
Ua kauoha aku au ia oukou, e na kaikamahine o Ierusalema, Ina e loaa ia oukou ka'u mea i aloha'i, E hai aku oukou ia ia, ua mai au i ke aloha.
9 »Hvad Fortrin har da din Ven, du fagreste blandt Kvinder? Hvad Fortrin har da din Ven, at du besværger os saa?«
Heaha kau mea i aloha'i, mamua o kekahi mea i aloha'i, E ka mea maikai mawaena o na wahine; Heaha kau mea i aloha'i mamua o kekahi mea i aloha'i, I kauoha mai ai oe ia makou pela?
10 Min Ven er hvid og rød, herlig blandt Titusinder,
O ka'u mea i aloha'i, ua keokeo ia a me ka ulaula hoi, Ua oi nui aku ia mamua o na tausani he umi.
11 hans Hoved er det fineste Guld, hans Lokker er Ranker, sorte som Ravne,
O kona poo, he gula maemae ia, O kona wili lauoho, na loloa ia, A eleele hoi me he manu koraka la.
12 hans Øjne som Duer ved rindende Bække, badet i Mælk og siddende ved Strømme,
O kona mau maka, ua like ia me ko ka manu nunu ma na kahawai, I holoiia i ka waiu, E noho ana me ka maikai.
13 hans Kinder som Balsambede, Skabe med Vellugt, hans Læber er Liljer, de drypper af flydende Myrra,
O kona mau papalina, ua like ia me ka mala o na mea ala, A me ka ulaula ala hoi; O kona lehelehe, ua like ia me na lilia e kahe mai ana he mura maemae loa.
14 hans Hænder er Stænger af Guld, fyldt med Rubiner, hans Liv en Elfenbensplade, besat med Safirer,
O kona mau lima, ua like ia me na komo lima gula, I paapu i ka topaza. O kona opu, ua like ia me ka niho elepani, I uhiia hoi i ka sapeira.
15 hans Ben er Søjler af Marmor Paa Sokler af Guld, hans Skikkelse som Libanon, herlig som Cedre,
O kona uha, ua like ia me na kia pohaku keokeo, Ua kukuluia maluna iho o na kumu gula maemae: O kona helehelena, ua like ia me Lebanona, Maikai hoi e like me na laau kedera.
16 hans Gane er Sødme, han er idel Ynde. Saadan er min elskede, saadan min Ven, Jerusalems Døtre.
O kona waha, he mea ono no ia; Oiaio, he mea makemake nui loa ia oia. Oia ka'u mea i aloha'i, oia ko'u makamaka, E na kaikamahine o Ierusalema.
