Højsangen 1
1 Salomos Højsang.
Ti Kanta dagiti Kankanta, nga inaramid ni Solomon. Kasarsarita ti balasang ti mangay-ayat kenkuana
2 Kys mig, giv mig Kys af din Mund, thi din Kærlighed er bedre end Vin.
O agkannak koma babaen kadagiti agek ti ngiwatmo, ta nasaysayaat ti ayatmo ngem ti arak.
3 Lifligt dufter dine Salver, dit Navn er en udgydt Salve, derfor har Kvinder dig kær.
Addaan dagiti pangsapsapo a lanam iti makaparagsak nga ayamuom; maiyarig iti agay-ayus a bangbanglo ti naganmo, isu nga ayatendaka dagiti babbalasang.
4 Drag mig efter dig, kom, lad os løbe; Kongen tog mig ind i sine Kamre. Vi vil juble og glæde os i dig, prise din Kærlighed fremfor Vin. Med Rette har de dig kær.
Isurotnak ket agtarayta. Kasarsarita ti babai ti bagina; Impannak ti ari kadagiti siledna. Kasarsarita ti babai ti mangay-ayat kenkuana Maragsakanak; Agragsao-ak gapu kenka; palubosannak a mangrambak iti ayatmo; nasaysayaat daytoy ngem ti arak. Gagangay laeng a magustoandaka dagiti dadduma a babbai.
5 Jeg er sort, dog yndig, Jerusalems Døtre, som Kedars Telte, som Salmas Forhæng.
Kasarsarita ti babai dagiti dadduma a babbai, nangisitak ngem napintasak, dakayo nga annak a babbai dagiti tattao ti Jerusalem—nangisit a kasla kadagiti tolda ti Kedar, napintas a kasla kadagiti kurtina ni Solomon.
6 Se ej paa mig, fordi jeg er sortladen, fordi jeg er brændt af Solen. Min Moders Sønner vrededes paa mig, til Vingaardsvogterske satte de mig — min egen Vingaard vogted jeg ikke.
Saannak a matmatan gapu ta nangisitak, gapu ta pinangisitnak ti init. Kaguradak dagiti kakabsatko a lallaki; pinagaywandak kadagiti kaubasan, ngem saanko a naaywanan ti bukodko a kaubasan. Kasarsarita ti babai ti mangay-ayat kenkuana;
7 Sig mig, du, som min Sjæl har kær, hvor du vogter din Hjord, hvor du holder Hvil ved Middag. Thi hvi skal jeg gaa som en Landstryger ved dine Fællers Hjorde?
Ibagam kaniak, sika nga ay-ayatek, sadino ti pangipastoram ti arbanmo? Sadino ti pangipalinongam ti arbanmo iti tengnga ti aldaw? Apay a masapul a kaslaak iti maysa a tao nga agalla-alla iti asideg ti arban dagiti kakaduam? Sumungsungbat kenkuana ti mangay-ayat kenkuana
8 Saafremt du ikke ved det, du fagreste blandt Kvinder, følg da kun Hjordens Spor og vogt dine Geder ved Hyrdernes Boliger.
No saanmo nga ammo, kapipintasan kadagiti babbai, surotem dagiti tugot ti arbanko, ken ipastormo dagiti urbon a kaldingmo iti asideg dagiti tolda dagiti agpaspastor.
9 Ved Faraos Forspand ligner jeg dig, min Veninde.
Iyarigka, ay-ayatek, iti kabaian a kabalio manipud kadagiti kabalio ti karwahe ni Faraon.
10 Dine Kinder er yndige med Snorene, din Hals med Kæderne.
Nagpintas dagiti pingpingmo nga addaan kadagiti arkos, ti tingngedmo nga addaan kadagiti alahas.
11 Vi vil gøre dig Snore af Guld med Stænk af Sølv.
Iyaramidankanto kadagiti balitok nga arkos nga addaan ti butonesna a pirak. Kasarsarita ti babai ti bagina
12 Min Nardus spreder sin Duft, mens Kongen er til Bords;
Kabayatan nga agid-idda ti ari iti sofana, agayamuom ti bangbanglok a nardo.
13 min Ven er mig en Myrrapose, der ligger ved mit Bryst,
Para kaniak, maiyarig ti ay-ayatek iti maysa a pagkargaan ti mira nga agpatnag nga agid-idda iti nagbaetan dagiti susok.
14 min Ven er mig en Koferklase fra En-Gedis Vingaarde.
Para kaniak, maiyarig ti ay-ayatek iti sangaraay dagiti sabsabong a kandaroma idiay kaubasan ti Engedi. Kasarsarita isuna iti lalaki a mangay-ayat kenkuana
15 Hvor du er fager, min Veninde, hvor du er fager, dine Øjne er Duer!
Kitaem, nagpintaska ay-ayatek; kitaem, nagpintaska; kasla kadagiti kalapati dagiti matam. Kasarsarita ti babai ti mangay-ayat kenkuana
16 Hvor du er fager, min Ven, ja dejlig er du, vort Leje er grønt,
Kitaem, nagtaerka, ay-ayatek, anian a nagtaraerka. Dagiti nalangto a mulmula ti agserbi a pagiddaanta.
17 vor Boligs Bjælker er Cedre, Panelet Cypresser!
Dagiti busoran ti balayta ket sangsanga dagiti kayo a sedro, ken dagiti bobedata ket dagiti sangsanga ti aruo.
