Romerne 9
1 Sandhed siger jeg i Kristus, jeg lyver ikke, min Samvittighed vidner med mig i den Helligaand,
అహం కాఞ్చిద్ కల్పితాం కథాం న కథయామి, ఖ్రీష్టస్య సాక్షాత్ సత్యమేవ బ్రవీమి పవిత్రస్యాత్మనః సాక్షాన్ మదీయం మన ఏతత్ సాక్ష్యం దదాతి|
2 at jeg har en stor Sorg og en uafladelig Kummer i mit Hjerte.
మమాన్తరతిశయదుఃఖం నిరన్తరం ఖేదశ్చ
3 Thi jeg kunde ønske selv at være bandlyst fra Kristus til Bedste for mine Brødre, mine Frænder efter Kødet,
తస్మాద్ అహం స్వజాతీయభ్రాతృణాం నిమిత్తాత్ స్వయం ఖ్రీష్టాచ్ఛాపాక్రాన్తో భవితుమ్ ఐచ్ఛమ్|
4 de, som jo ere Israeliter, hvem Sønneudkaarelsen og Herligheden og Pagterne og Lovgivningen og Gudstjenesten og Forjættelserne tilhøre,
యతస్త ఇస్రాయేలస్య వంశా అపి చ దత్తకపుత్రత్వం తేజో నియమో వ్యవస్థాదానం మన్దిరే భజనం ప్రతిజ్ఞాః పితృపురుషగణశ్చైతేషు సర్వ్వేషు తేషామ్ అధికారోఽస్తి|
5 hvem Fædrene tilhøre, og af hvem Kristus er efter Kødet, han, som er Gud over alle Ting, højlovet i Evighed! Amen. (aiōn g165)
తత్ కేవలం నహి కిన్తు సర్వ్వాధ్యక్షః సర్వ్వదా సచ్చిదానన్ద ఈశ్వరో యః ఖ్రీష్టః సోఽపి శారీరికసమ్బన్ధేన తేషాం వంశసమ్భవః| (aiōn g165)
6 Ikke dog som om Guds Ord har glippet; thi ikke alle, som stamme fra Israel, ere Israel;
ఈశ్వరస్య వాక్యం విఫలం జాతమ్ ఇతి నహి యత్కారణాద్ ఇస్రాయేలో వంశే యే జాతాస్తే సర్వ్వే వస్తుత ఇస్రాయేలీయా న భవన్తి|
7 ej heller ere alle Børn, fordi de ere Abrahams Sæd, men: „I Isak skal en Sæd faa Navn efter dig.‟
అపరమ్ ఇబ్రాహీమో వంశే జాతా అపి సర్వ్వే తస్యైవ సన్తానా న భవన్తి కిన్తు ఇస్హాకో నామ్నా తవ వంశో విఖ్యాతో భవిష్యతి|
8 Det vil sige: Ikke Kødets Børn ere Guds Børn, men Forjættelsens Børn regnes for Sæd.
అర్థాత్ శారీరికసంసర్గాత్ జాతాః సన్తానా యావన్తస్తావన్త ఏవేశ్వరస్య సన్తానా న భవన్తి కిన్తు ప్రతిశ్రవణాద్ యే జాయన్తే తఏవేశ్వరవంశో గణ్యతే|
9 Thi et Forjættelsesord er dette: „Ved denne Tid vil jeg komme, saa skal Sara have en Søn.‟
యతస్తత్ప్రతిశ్రుతే ర్వాక్యమేతత్, ఏతాదృశే సమయే ఽహం పునరాగమిష్యామి తత్పూర్వ్వం సారాయాః పుత్ర ఏకో జనిష్యతే|
10 Men saaledes skete det ikke alene dengang, men ogsaa med Rebekka, da hun var frugtsommelig ved een, Isak, vor Fader.
అపరమపి వదామి స్వమనోఽభిలాషత ఈశ్వరేణ యన్నిరూపితం తత్ కర్మ్మతో నహి కిన్త్వాహ్వయితు ర్జాతమేతద్ యథా సిద్ధ్యతి
11 Thi da de endnu ikke vare fødte og ikke havde gjort noget godt eller ondt, blev der, for at Guds Udvælgelses Beslutning skulde staa fast, ikke i Kraft af Gerninger, men i Kraft af ham, der kalder,
తదర్థం రిబ్కానామికయా యోషితా జనైకస్మాద్ అర్థాద్ అస్మాకమ్ ఇస్హాకః పూర్వ్వపురుషాద్ గర్భే ధృతే తస్యాః సన్తానయోః ప్రసవాత్ పూర్వ్వం కిఞ్చ తయోః శుభాశుభకర్మ్మణః కరణాత్ పూర్వ్వం
12 sagt til hende: „Den ældste skal tjene den yngste, ‟
తాం ప్రతీదం వాక్యమ్ ఉక్తం, జ్యేష్ఠః కనిష్ఠం సేవిష్యతే,
13 som der er skrevet: „Jakob elskede jeg, men Esau hadede jeg.‟
యథా లిఖితమ్ ఆస్తే, తథాప్యేషావి న ప్రీత్వా యాకూబి ప్రీతవాన్ అహం|
14 Hvad skulle vi da sige? mon der er Uretfærdighed hos Gud? Det være langt fra!
తర్హి వయం కిం బ్రూమః? ఈశ్వరః కిమ్ అన్యాయకారీ? తథా న భవతు|
15 Thi han siger til Moses: „Jeg vil være barmhjertig imod den, hvem jeg er barmhjertig imod, og forbarme mig over den, hvem jeg forbarmer mig over.‟
యతః స స్వయం మూసామ్ అవదత్; అహం యస్మిన్ అనుగ్రహం చికీర్షామి తమేవానుగృహ్లామి, యఞ్చ దయితుమ్ ఇచ్ఛామి తమేవ దయే|
16 Altsaa staar det ikke til den, som vil, ej heller til den, som løber, men til Gud, som er barmhjertig.
అతఏవేచ్ఛతా యతమానేన వా మానవేన తన్న సాధ్యతే దయాకారిణేశ్వరేణైవ సాధ్యతే|
17 Thi Skriften siger til Farao: „Netop derfor lod jeg dig fremstaa, for at jeg kunde vise min Magt paa dig, og for at mit Navn skulde forkyndes paa hele Jorden.‟
ఫిరౌణి శాస్త్రే లిఖతి, అహం త్వద్ద్వారా మత్పరాక్రమం దర్శయితుం సర్వ్వపృథివ్యాం నిజనామ ప్రకాశయితుఞ్చ త్వాం స్థాపితవాన్|
18 Saa forbarmer han sig da over den, som han vil, men forhærder den, som han vil.
అతః స యమ్ అనుగ్రహీతుమ్ ఇచ్ఛతి తమేవానుగృహ్లాతి, యఞ్చ నిగ్రహీతుమ్ ఇచ్ఛతి తం నిగృహ్లాతి|
19 Du vil nu sige til mig: Hvad klager han da over endnu? thi hvem staar hans Villie imod?
యది వదసి తర్హి స దోషం కుతో గృహ్లాతి? తదీయేచ్ఛాయాః ప్రతిబన్ధకత్వం కర్త్తం కస్య సామర్థ్యం విద్యతే?
20 Ja, men, hvem er dog du, o Menneske! som gaar i Rette med Gud? mon noget, som blev dannet, kan sige til den, som dannede det: Hvorfor gjorde du mig saaledes?
హే ఈశ్వరస్య ప్రతిపక్ష మర్త్య త్వం కః? ఏతాదృశం మాం కుతః సృష్టవాన్? ఇతి కథాం సృష్టవస్తు స్రష్ట్రే కిం కథయిష్యతి?
21 Eller har Pottemageren ikke Raadighed over Leret til af den samme Masse at gøre et Kar til Ære, et andet til Vanære?
ఏకస్మాన్ మృత్పిణ్డాద్ ఉత్కృష్టాపకృష్టౌ ద్వివిధౌ కలశౌ కర్త్తుం కిం కులాలస్య సామర్థ్యం నాస్తి?
22 Men hvad om nu Gud, skønt han vilde vise sin Vrede og kundgøre sin Magt, dog med stor Langmodighed taalte Vredes-Kar, som vare beredte til Fortabelse,
ఈశ్వరః కోపం ప్రకాశయితుం నిజశక్తిం జ్ఞాపయితుఞ్చేచ్ఛన్ యది వినాశస్య యోగ్యాని క్రోధభాజనాని ప్రతి బహుకాలం దీర్ఘసహిష్ణుతామ్ ఆశ్రయతి;
23 ogsaa for at kundgøre sin Herligheds Rigdom over Barmhjertigheds-Kar, som han forud havde beredt til Herlighed?
అపరఞ్చ విభవప్రాప్త్యర్థం పూర్వ్వం నియుక్తాన్యనుగ్రహపాత్రాణి ప్రతి నిజవిభవస్య బాహుల్యం ప్రకాశయితుం కేవలయిహూదినాం నహి భిన్నదేశినామపి మధ్యాద్
24 Og hertil kaldte han ogsaa os, ikke alene af Jøder, men ogsaa af Hedninger,
అస్మానివ తాన్యాహ్వయతి తత్ర తవ కిం?
25 som han ogsaa siger hos Hoseas: „Det, som ikke var mit Folk, vil jeg kalde mit Folk, og hende, som ikke var den elskede, den elskede;
హోశేయగ్రన్థే యథా లిఖితమ్ ఆస్తే, యో లోకో మమ నాసీత్ తం వదిష్యామి మదీయకం| యా జాతి ర్మేఽప్రియా చాసీత్ తాం వదిష్యామ్యహం ప్రియాం|
26 og det skal ske, at paa det Sted, hvor der blev sagt til dem: I ere ikke mit Folk, der skulle de kaldes den levende Guds Børn.‟
యూయం మదీయలోకా న యత్రేతి వాక్యమౌచ్యత| అమరేశస్య సన్తానా ఇతి ఖ్యాస్యన్తి తత్ర తే|
27 Men Esajas udraaber over Israel: „Om end Israels Børns Tal var som Havets Sand, saa skal kun Levningen frelses.
ఇస్రాయేలీయలోకేషు యిశాయియోఽపి వాచమేతాం ప్రాచారయత్, ఇస్రాయేలీయవంశానాం యా సంఖ్యా సా తు నిశ్చితం| సముద్రసికతాసంఖ్యాసమానా యది జాయతే| తథాపి కేవలం లోకైరల్పైస్త్రాణం వ్రజిష్యతే|
28 Thi idet Herren opgør Regnskab og afslutter det i Hast, vil han fuldbyrde det paa Jorden.‟
యతో న్యాయేన స్వం కర్మ్మ పరేశః సాధయిష్యతి| దేశే సఏవ సంక్షేపాన్నిజం కర్మ్మ కరిష్యతి|
29 Og som Esajas forud har sagt: „Dersom den Herre Zebaoth ikke havde levnet os en Sæd, da vare vi blevne som Sodoma og gjorte lige med Gomorra.‟
యిశాయియోఽపరమపి కథయామాస, సైన్యాధ్యక్షపరేశేన చేత్ కిఞ్చిన్నోదశిష్యత| తదా వయం సిదోమేవాభవిష్యామ వినిశ్చితం| యద్వా వయమ్ అమోరాయా అగమిష్యామ తుల్యతాం|
30 Hvad skulle vi da sige? At Hedninger, som ikke jagede efter Retfærdighed, fik Retfærdighed, nemlig Retfærdigheden af Tro;
తర్హి వయం కిం వక్ష్యామః? ఇతరదేశీయా లోకా అపి పుణ్యార్థమ్ అయతమానా విశ్వాసేన పుణ్యమ్ అలభన్త;
31 men Israel, som jagede efter en Retfærdigheds Lov, naaede ikke til en saadan Lov.
కిన్త్విస్రాయేల్లోకా వ్యవస్థాపాలనేన పుణ్యార్థం యతమానాస్తన్ నాలభన్త|
32 Hvorfor? fordi de ikke søgte den af Tro, men som af Gerninger. De stødte an paa Anstødsstenen,
తస్య కిం కారణం? తే విశ్వాసేన నహి కిన్తు వ్యవస్థాయాః క్రియయా చేష్టిత్వా తస్మిన్ స్ఖలనజనకే పాషాణే పాదస్ఖలనం ప్రాప్తాః|
33 som der er skrevet: „Se, jeg sætter i Zion en Anstødssten og en Forargelses Klippe; og den, som tror paa ham, skal ikke blive til Skamme.‟
లిఖితం యాదృశమ్ ఆస్తే, పశ్య పాదస్ఖలార్థం హి సీయోని ప్రస్తరన్తథా| బాధాకారఞ్చ పాషాణం పరిస్థాపితవానహమ్| విశ్వసిష్యతి యస్తత్ర స జనో న త్రపిష్యతే|
