Romerne 8
1 Saa er der da nu ingen Fordømmelse for dem, som ere i Kristus Jesus.
ಯೇ ಜನಾಃ ಖ್ರೀಷ್ಟಂ ಯೀಶುಮ್ ಆಶ್ರಿತ್ಯ ಶಾರೀರಿಕಂ ನಾಚರನ್ತ ಆತ್ಮಿಕಮಾಚರನ್ತಿ ತೇಽಧುನಾ ದಣ್ಡಾರ್ಹಾ ನ ಭವನ್ತಿ|
2 Thi Livets Aands Lov frigjorde mig i Kristus Jesus fra Syndens og Dødens Lov.
ಜೀವನದಾಯಕಸ್ಯಾತ್ಮನೋ ವ್ಯವಸ್ಥಾ ಖ್ರೀಷ್ಟಯೀಶುನಾ ಪಾಪಮರಣಯೋ ರ್ವ್ಯವಸ್ಥಾತೋ ಮಾಮಮೋಚಯತ್|
3 Thi det, som var Loven umuligt, det, hvori den var afmægtig ved Kødet, det gjorde Gud, idet han sendte sin egen Søn i syndigt Køds Lighed og for Syndens Skyld og saaledes domfældte Synden i Kødet,
ಯಸ್ಮಾಚ್ಛಾರೀರಸ್ಯ ದುರ್ಬ್ಬಲತ್ವಾದ್ ವ್ಯವಸ್ಥಯಾ ಯತ್ ಕರ್ಮ್ಮಾಸಾಧ್ಯಮ್ ಈಶ್ವರೋ ನಿಜಪುತ್ರಂ ಪಾಪಿಶರೀರರೂಪಂ ಪಾಪನಾಶಕಬಲಿರೂಪಞ್ಚ ಪ್ರೇಷ್ಯ ತಸ್ಯ ಶರೀರೇ ಪಾಪಸ್ಯ ದಣ್ಡಂ ಕುರ್ವ್ವನ್ ತತ್ಕರ್ಮ್ಮ ಸಾಧಿತವಾನ್|
4 for at Lovens Krav skulde opfyldes i os, som ikke vandre efter Kødet, men efter Aanden.
ತತಃ ಶಾರೀರಿಕಂ ನಾಚರಿತ್ವಾಸ್ಮಾಭಿರಾತ್ಮಿಕಮ್ ಆಚರದ್ಭಿರ್ವ್ಯವಸ್ಥಾಗ್ರನ್ಥೇ ನಿರ್ದ್ದಿಷ್ಟಾನಿ ಪುಣ್ಯಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ಸಾಧ್ಯನ್ತೇ|
5 Thi de, som lade sig lede af Kødet, hige efter det kødelige; men de, som lade sig lede af Aanden, hige efter det aandelige.
ಯೇ ಶಾರೀರಿಕಾಚಾರಿಣಸ್ತೇ ಶಾರೀರಿಕಾನ್ ವಿಷಯಾನ್ ಭಾವಯನ್ತಿ ಯೇ ಚಾತ್ಮಿಕಾಚಾರಿಣಸ್ತೇ ಆತ್ಮನೋ ವಿಷಯಾನ್ ಭಾವಯನ್ತಿ|
6 Thi Kødets Higen er Død, men Aandens Higen er Liv og Fred,
ಶಾರೀರಿಕಭಾವಸ್ಯ ಫಲಂ ಮೃತ್ಯುಃ ಕಿಞ್ಚಾತ್ಮಿಕಭಾವಸ್ಯ ಫಲೇ ಜೀವನಂ ಶಾನ್ತಿಶ್ಚ|
7 efterdi Kødets Higen er Fjendskab imod Gud, thi det er ikke Guds Lov lydigt, det kan jo ikke heller være det.
ಯತಃ ಶಾರೀರಿಕಭಾವ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ವಿರುದ್ಧಃ ಶತ್ರುತಾಭಾವ ಏವ ಸ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ವ್ಯವಸ್ಥಾಯಾ ಅಧೀನೋ ನ ಭವತಿ ಭವಿತುಞ್ಚ ನ ಶಕ್ನೋತಿ|
8 Og de, som ere i Kødet, kunne ikke tækkes Gud.
ಏತಸ್ಮಾತ್ ಶಾರೀರಿಕಾಚಾರಿಷು ತೋಷ್ಟುಮ್ ಈಶ್ವರೇಣ ನ ಶಕ್ಯಂ|
9 I derimod ere ikke i Kødet, men i Aanden, om ellers Guds Aand bor i eder. Men om nogen ikke har Kristi Aand, saa hører han ham ikke til.
ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರಸ್ಯಾತ್ಮಾ ಯದಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ವಸತಿ ತರ್ಹಿ ಯೂಯಂ ಶಾರೀರಿಕಾಚಾರಿಣೋ ನ ಸನ್ತ ಆತ್ಮಿಕಾಚಾರಿಣೋ ಭವಥಃ| ಯಸ್ಮಿನ್ ತು ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯಾತ್ಮಾ ನ ವಿದ್ಯತೇ ಸ ತತ್ಸಮ್ಭವೋ ನಹಿ|
10 Men om Kristus er i eder, da er vel Legemet dødt paa Grund af Synd, men Aanden er Liv paa Grund af Retfærdighed.
ಯದಿ ಖ್ರೀಷ್ಟೋ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಅಧಿತಿಷ್ಠತಿ ತರ್ಹಿ ಪಾಪಮ್ ಉದ್ದಿಶ್ಯ ಶರೀರಂ ಮೃತಂ ಕಿನ್ತು ಪುಣ್ಯಮುದ್ದಿಶ್ಯಾತ್ಮಾ ಜೀವತಿ|
11 Men om hans Aand, der oprejste Jesus fra de døde, bor i eder, da skal han, som oprejste Kristus fra de døde, levendegøre ogsaa eders dødelige Legemer ved sin Aand, som bor i eder.
ಮೃತಗಣಾದ್ ಯೀಶು ರ್ಯೇನೋತ್ಥಾಪಿತಸ್ತಸ್ಯಾತ್ಮಾ ಯದಿ ಯುಷ್ಮನ್ಮಧ್ಯೇ ವಸತಿ ತರ್ಹಿ ಮೃತಗಣಾತ್ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ಸ ಉತ್ಥಾಪಯಿತಾ ಯುಷ್ಮನ್ಮಧ್ಯವಾಸಿನಾ ಸ್ವಕೀಯಾತ್ಮನಾ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮೃತದೇಹಾನಪಿ ಪುನ ರ್ಜೀವಯಿಷ್ಯತಿ|
12 Altsaa, Brødre! ere vi ikke Kødets Skyldnere, saa at vi skulde leve efter Kødet;
ಹೇ ಭ್ರಾತೃಗಣ ಶರೀರಸ್ಯ ವಯಮಧಮರ್ಣಾ ನ ಭವಾಮೋಽತಃ ಶಾರೀರಿಕಾಚಾರೋಽಸ್ಮಾಭಿ ರ್ನ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಃ|
13 thi dersom I leve efter Kødet, skulle I dø, men dersom I ved Aanden døde Legemets Gerninger, skulle I leve.
ಯದಿ ಯೂಯಂ ಶರೀರಿಕಾಚಾರಿಣೋ ಭವೇತ ತರ್ಹಿ ಯುಷ್ಮಾಭಿ ರ್ಮರ್ತ್ತವ್ಯಮೇವ ಕಿನ್ತ್ವಾತ್ಮನಾ ಯದಿ ಶರೀರಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಘಾತಯೇತ ತರ್ಹಿ ಜೀವಿಷ್ಯಥ|
14 Thi saa mange som drives af Guds Aand, disse ere Guds Børn.
ಯತೋ ಯಾವನ್ತೋ ಲೋಕಾ ಈಶ್ವರಸ್ಯಾತ್ಮನಾಕೃಷ್ಯನ್ತೇ ತೇ ಸರ್ವ್ವ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸನ್ತಾನಾ ಭವನ್ತಿ|
15 I modtoge jo ikke en Trældoms Aand atter til Frygt, men I modtoge en Sønneudkaarelses Aand, i hvilken vi raabe: Abba, Fader!
ಯೂಯಂ ಪುನರಪಿ ಭಯಜನಕಂ ದಾಸ್ಯಭಾವಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ತಾಃ ಕಿನ್ತು ಯೇನ ಭಾವೇನೇಶ್ವರಂ ಪಿತಃ ಪಿತರಿತಿ ಪ್ರೋಚ್ಯ ಸಮ್ಬೋಧಯಥ ತಾದೃಶಂ ದತ್ತಕಪುತ್ರತ್ವಭಾವಮ್ ಪ್ರಾಪ್ನುತ|
16 Aanden selv vidner med vor Aand, at vi ere Guds Børn.
ಅಪರಞ್ಚ ವಯಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸನ್ತಾನಾ ಏತಸ್ಮಿನ್ ಪವಿತ್ರ ಆತ್ಮಾ ಸ್ವಯಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಮ್ ಆತ್ಮಾಭಿಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಪ್ರಮಾಣಂ ದದಾತಿ|
17 Men naar vi ere Børn, ere vi ogsaa Arvinger, Guds Arvinger og Kristi Medarvinger, om ellers vi lide med ham for ogsaa at herliggøres med ham.
ಅತಏವ ವಯಂ ಯದಿ ಸನ್ತಾನಾಸ್ತರ್ಹ್ಯಧಿಕಾರಿಣಃ, ಅರ್ಥಾದ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸ್ವತ್ತ್ವಾಧಿಕಾರಿಣಃ ಖ್ರೀಷ್ಟೇನ ಸಹಾಧಿಕಾರಿಣಶ್ಚ ಭವಾಮಃ; ಅಪರಂ ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಯದಿ ದುಃಖಭಾಗಿನೋ ಭವಾಮಸ್ತರ್ಹಿ ತಸ್ಯ ವಿಭವಸ್ಯಾಪಿ ಭಾಗಿನೋ ಭವಿಷ್ಯಾಮಃ|
18 Thi jeg holder for, at den nærværende Tids Lidelser ikke ere at regne imod den Herlighed, som skal aabenbares paa os.
ಕಿನ್ತ್ವಸ್ಮಾಸು ಯೋ ಭಾವೀವಿಭವಃ ಪ್ರಕಾಶಿಷ್ಯತೇ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪೇ ವರ್ತ್ತಮಾನಕಾಲೀನಂ ದುಃಖಮಹಂ ತೃಣಾಯ ಮನ್ಯೇ|
19 Thi Skabningens Forlængsel venter paa Guds Børns Aabenbarelse.
ಯತಃ ಪ್ರಾಣಿಗಣ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸನ್ತಾನಾನಾಂ ವಿಭವಪ್ರಾಪ್ತಿಮ್ ಆಕಾಙ್ಕ್ಷನ್ ನಿತಾನ್ತಮ್ ಅಪೇಕ್ಷತೇ|
20 Thi Skabningen blev underlagt Forgængeligheden, ikke med sin Villie, men for hans Skyld, som lagde den derunder,
ಅಪರಞ್ಚ ಪ್ರಾಣಿಗಣಃ ಸ್ವೈರಮ್ ಅಲೀಕತಾಯಾ ವಶೀಕೃತೋ ನಾಭವತ್
21 med Haab om, at ogsaa Skabningen selv skal blive frigjort fra Forkrænkelighedens Trældom til Guds Børns Herligheds Frihed.
ಕಿನ್ತು ಪ್ರಾಣಿಗಣೋಽಪಿ ನಶ್ವರತಾಧೀನತ್ವಾತ್ ಮುಕ್ತಃ ಸನ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸನ್ತಾನಾನಾಂ ಪರಮಮುಕ್ತಿಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತೀತ್ಯಭಿಪ್ರಾಯೇಣ ವಶೀಕರ್ತ್ರಾ ವಶೀಚಕ್ರೇ|
22 Thi vi vide, at hele Skabningen tilsammen sukker og er tilsammen i Veer indtil nu.
ಅಪರಞ್ಚ ಪ್ರಸೂಯಮಾನಾವದ್ ವ್ಯಥಿತಃ ಸನ್ ಇದಾನೀಂ ಯಾವತ್ ಕೃತ್ಸ್ನಃ ಪ್ರಾಣಿಗಣ ಆರ್ತ್ತಸ್ವರಂ ಕರೋತೀತಿ ವಯಂ ಜಾನೀಮಃ|
23 Dog ikke det alene, men ogsaa vi selv, som have Aandens Førstegrøde, ogsaa vi sukke ved os selv, idet vi forvente en Sønneudkaarelse, vort Legemes Forløsning.
ಕೇವಲಃ ಸ ಇತಿ ನಹಿ ಕಿನ್ತು ಪ್ರಥಮಜಾತಫಲಸ್ವರೂಪಮ್ ಆತ್ಮಾನಂ ಪ್ರಾಪ್ತಾ ವಯಮಪಿ ದತ್ತಕಪುತ್ರತ್ವಪದಪ್ರಾಪ್ತಿಮ್ ಅರ್ಥಾತ್ ಶರೀರಸ್ಯ ಮುಕ್ತಿಂ ಪ್ರತೀಕ್ಷಮಾಣಾಸ್ತದ್ವದ್ ಅನ್ತರಾರ್ತ್ತರಾವಂ ಕುರ್ಮ್ಮಃ|
24 Thi i Haabet bleve vi frelste. Men et Haab, som ses, er ikke et Haab; thi hvad en ser, hvor kan han tillige haabe det?
ವಯಂ ಪ್ರತ್ಯಾಶಯಾ ತ್ರಾಣಮ್ ಅಲಭಾಮಹಿ ಕಿನ್ತು ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಸ್ತುನೋ ಯಾ ಪ್ರತ್ಯಾಶಾ ಸಾ ಪ್ರತ್ಯಾಶಾ ನಹಿ, ಯತೋ ಮನುಷ್ಯೋ ಯತ್ ಸಮೀಕ್ಷತೇ ತಸ್ಯ ಪ್ರತ್ಯಾಶಾಂ ಕುತಃ ಕರಿಷ್ಯತಿ?
25 Men dersom vi haabe det, som vi ikke se, da forvente vi det med Udholdenhed.
ಯದ್ ಅಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಂ ತಸ್ಯ ಪ್ರತ್ಯಾಶಾಂ ಯದಿ ವಯಂ ಕುರ್ವ್ವೀಮಹಿ ತರ್ಹಿ ಧೈರ್ಯ್ಯಮ್ ಅವಲಮ್ಬ್ಯ ಪ್ರತೀಕ್ಷಾಮಹೇ|
26 Og ligeledes kommer ogsaa Aanden vor Skrøbelighed til Hjælp; thi vi vide ikke, hvad vi skulle bede om, som det sig bør, men Aanden selv gaar i Forbøn for os med uudsigelige Sukke.
ತತ ಆತ್ಮಾಪಿ ಸ್ವಯಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ದುರ್ಬ್ಬಲತಾಯಾಃ ಸಹಾಯತ್ವಂ ಕರೋತಿ; ಯತಃ ಕಿಂ ಪ್ರಾರ್ಥಿತವ್ಯಂ ತದ್ ಬೋದ್ಧುಂ ವಯಂ ನ ಶಕ್ನುಮಃ, ಕಿನ್ತ್ವಸ್ಪಷ್ಟೈರಾರ್ತ್ತರಾವೈರಾತ್ಮಾ ಸ್ವಯಮ್ ಅಸ್ಮನ್ನಿಮಿತ್ತಂ ನಿವೇದಯತಿ|
27 Og han, som ransager Hjerterne, ved, hvad Aandens Higen er, at den efter Guds Villie gaar i Forbøn for hellige.
ಅಪರಮ್ ಈಶ್ವರಾಭಿಮತರೂಪೇಣ ಪವಿತ್ರಲೋಕಾನಾಂ ಕೃತೇ ನಿವೇದಯತಿ ಯ ಆತ್ಮಾ ತಸ್ಯಾಭಿಪ್ರಾಯೋಽನ್ತರ್ಯ್ಯಾಮಿನಾ ಜ್ಞಾಯತೇ|
28 Men vi vide, at alle Ting samvirke til gode for dem, som elske Gud, dem, som efter hans Beslutning ere kaldede.
ಅಪರಮ್ ಈಶ್ವರೀಯನಿರೂಪಣಾನುಸಾರೇಣಾಹೂತಾಃ ಸನ್ತೋ ಯೇ ತಸ್ಮಿನ್ ಪ್ರೀಯನ್ತೇ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ಮಿಲಿತ್ವಾ ತೇಷಾಂ ಮಙ್ಗಲಂ ಸಾಧಯನ್ತಿ, ಏತದ್ ವಯಂ ಜಾನೀಮಃ|
29 Thi dem, han forud kendte, forudbestemte han ogsaa til at blive ligedannede med hans Søns Billede, for at han kunde være førstefødt iblandt mange Brødre.
ಯತ ಈಶ್ವರೋ ಬಹುಭ್ರಾತೃಣಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಸ್ವಪುತ್ರಂ ಜ್ಯೇಷ್ಠಂ ಕರ್ತ್ತುಮ್ ಇಚ್ಛನ್ ಯಾನ್ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಲಕ್ಷ್ಯೀಕೃತವಾನ್ ತಾನ್ ತಸ್ಯ ಪ್ರತಿಮೂರ್ತ್ಯಾಃ ಸಾದೃಶ್ಯಪ್ರಾಪ್ತ್ಯರ್ಥಂ ನ್ಯಯುಂಕ್ತ|
30 Men dem, han forudbestemte, dem kaldte han ogsaa; og dem, han kaldte, dem retfærdiggjorde han ogsaa; men dem, han retfærdiggjorde, dem herliggjorde han ogsaa.
ಅಪರಞ್ಚ ತೇನ ಯೇ ನಿಯುಕ್ತಾಸ್ತ ಆಹೂತಾ ಅಪಿ ಯೇ ಚ ತೇನಾಹೂತಾಸ್ತೇ ಸಪುಣ್ಯೀಕೃತಾಃ, ಯೇ ಚ ತೇನ ಸಪುಣ್ಯೀಕೃತಾಸ್ತೇ ವಿಭವಯುಕ್ತಾಃ|
31 Hvad skulle vi da sige til dette? Er Gud for os, hvem kan da være imod os?
ಇತ್ಯತ್ರ ವಯಂ ಕಿಂ ಬ್ರೂಮಃ? ಈಶ್ವರೋ ಯದ್ಯಸ್ಮಾಕಂ ಸಪಕ್ಷೋ ಭವತಿ ತರ್ಹಿ ಕೋ ವಿಪಕ್ಷೋಽಸ್ಮಾಕಂ?
32 Han, som jo ikke sparede sin egen Søn, men gav ham hen for os alle, hvorledes skulde han ikke ogsaa med ham skænke os alle Ting?
ಆತ್ಮಪುತ್ರಂ ನ ರಕ್ಷಿತ್ವಾ ಯೋಽಸ್ಮಾಕಂ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಕೃತೇ ತಂ ಪ್ರದತ್ತವಾನ್ ಸ ಕಿಂ ತೇನ ಸಹಾಸ್ಮಭ್ಯಮ್ ಅನ್ಯಾನಿ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ನ ದಾಸ್ಯತಿ?
33 Hvem vil anklage Guds udvalgte? Gud er den, som retfærdiggør.
ಈಶ್ವರಸ್ಯಾಭಿರುಚಿತೇಷು ಕೇನ ದೋಷ ಆರೋಪಯಿಷ್ಯತೇ? ಯ ಈಶ್ವರಸ್ತಾನ್ ಪುಣ್ಯವತ ಇವ ಗಣಯತಿ ಕಿಂ ತೇನ?
34 Hvem er den, som fordømmer? Kristus er den, som er død, ja, meget mere, som er oprejst, som er ved Guds højre Haand, som ogsaa gaar i Forbøn for os.
ಅಪರಂ ತೇಭ್ಯೋ ದಣ್ಡದಾನಾಜ್ಞಾ ವಾ ಕೇನ ಕರಿಷ್ಯತೇ? ಯೋಽಸ್ಮನ್ನಿಮಿತ್ತಂ ಪ್ರಾಣಾನ್ ತ್ಯಕ್ತವಾನ್ ಕೇವಲಂ ತನ್ನ ಕಿನ್ತು ಮೃತಗಣಮಧ್ಯಾದ್ ಉತ್ಥಿತವಾನ್, ಅಪಿ ಚೇಶ್ವರಸ್ಯ ದಕ್ಷಿಣೇ ಪಾರ್ಶ್ವೇ ತಿಷ್ಠನ್ ಅದ್ಯಾಪ್ಯಸ್ಮಾಕಂ ನಿಮಿತ್ತಂ ಪ್ರಾರ್ಥತ ಏವಮ್ಭೂತೋ ಯಃ ಖ್ರೀಷ್ಟಃ ಕಿಂ ತೇನ?
35 Hvem skal kunne skille os fra Kristi Kærlighed? Trængsel eller Angest eller Forfølgelse eller Hunger eller Nøgenhed eller Fare eller Sværd?
ಅಸ್ಮಾಭಿಃ ಸಹ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ಪ್ರೇಮವಿಚ್ಛೇದಂ ಜನಯಿತುಂ ಕಃ ಶಕ್ನೋತಿ? ಕ್ಲೇಶೋ ವ್ಯಸನಂ ವಾ ತಾಡನಾ ವಾ ದುರ್ಭಿಕ್ಷಂ ವಾ ವಸ್ತ್ರಹೀನತ್ವಂ ವಾ ಪ್ರಾಣಸಂಶಯೋ ವಾ ಖಙ್ಗೋ ವಾ ಕಿಮೇತಾನಿ ಶಕ್ನುವನ್ತಿ?
36 som der er skrevet: „For din Skyld dræbes vi den hele Dag, vi bleve regnede som Slagtefaar.‟
ಕಿನ್ತು ಲಿಖಿತಮ್ ಆಸ್ತೇ, ಯಥಾ, ವಯಂ ತವ ನಿಮಿತ್ತಂ ಸ್ಮೋ ಮೃತ್ಯುವಕ್ತ್ರೇಽಖಿಲಂ ದಿನಂ| ಬಲಿರ್ದೇಯೋ ಯಥಾ ಮೇಷೋ ವಯಂ ಗಣ್ಯಾಮಹೇ ತಥಾ|
37 Men i alt dette mere end sejre vi ved ham, som elskede os.
ಅಪರಂ ಯೋಽಸ್ಮಾಸು ಪ್ರೀಯತೇ ತೇನೈತಾಸು ವಿಪತ್ಸು ವಯಂ ಸಮ್ಯಗ್ ವಿಜಯಾಮಹೇ|
38 Thi jeg er vis paa, at hverken Død eller Liv eller Engle eller Magter eller noget nærværende eller noget tilkommende eller Kræfter
ಯತೋಽಸ್ಮಾಕಂ ಪ್ರಭುನಾ ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟೇನೇಶ್ವರಸ್ಯ ಯತ್ ಪ್ರೇಮ ತಸ್ಮಾದ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ವಿಚ್ಛೇದಂ ಜನಯಿತುಂ ಮೃತ್ಯು ರ್ಜೀವನಂ ವಾ ದಿವ್ಯದೂತಾ ವಾ ಬಲವನ್ತೋ ಮುಖ್ಯದೂತಾ ವಾ ವರ್ತ್ತಮಾನೋ ವಾ ಭವಿಷ್ಯನ್ ಕಾಲೋ ವಾ ಉಚ್ಚಪದಂ ವಾ ನೀಚಪದಂ ವಾಪರಂ ಕಿಮಪಿ ಸೃಷ್ಟವಸ್ತು
39 eller det høje eller det dybe eller nogen anden Skabning skal kunne skille os fra Guds Kærlighed i Kristus Jesus, vor Herre.
ವೈತೇಷಾಂ ಕೇನಾಪಿ ನ ಶಕ್ಯಮಿತ್ಯಸ್ಮಿನ್ ದೃಢವಿಶ್ವಾಸೋ ಮಮಾಸ್ತೇ|
