Romerne 5
1 Altsaa retfærdiggjorte af Tro have vi Fred med Gud ved vor Herre Jesus Kristus,
វិឝ្វាសេន សបុណ្យីក្ឫតា វយម៑ ឦឝ្វរេណ សាទ៌្ធំ ប្រភុណាស្មាកំ យីឝុខ្រីឞ្ដេន មេលនំ ប្រាប្តាះ។
2 ved hvem vi ogsaa have faaet Adgang ved Troen til denne Naade, hvori vi staa, og vi rose os af Haab om Guds Herlighed;
អបរំ វយំ យស្មិន៑ អនុគ្រហាឝ្រយេ តិឞ្ឋាមស្តន្មធ្យំ វិឝ្វាសមាគ៌េណ តេនៃវានីតា វយម៑ ឦឝ្វរីយវិភវប្រាប្តិប្រត្យាឝយា សមានន្ទាមះ។
3 ja, ikke det alene, men vi rose os ogsaa af Trængslerne, idet vi vide, at Trængselen virker Udholdenhed,
តត៑ កេវលំ នហិ កិន្តុ ក្លេឝភោគេៜប្យានន្ទាមោ យតះ ក្លេឝាទ៑ ធៃយ៌្យំ ជាយត ឥតិ វយំ ជានីមះ,
4 men Udholdenheden Prøvethed, men Prøvetheden Haab,
ធៃយ៌្យាច្ច បរីក្ឞិតត្វំ ជាយតេ, បរីក្ឞិតត្វាត៑ ប្រត្យាឝា ជាយតេ,
5 men Haabet beskæmmer ikke; thi Guds Kærlighed er udøst i vore Hjerter ved den Helligaand, som blev given os.
ប្រត្យាឝាតោ វ្រីឌិតត្វំ ន ជាយតេ, យស្មាទ៑ អស្មភ្យំ ទត្តេន បវិត្រេណាត្មនាស្មាកម៑ អន្តះករណានីឝ្វរស្យ ប្រេមវារិណា សិក្តានិ។
6 Thi medens vi endnu vare kraftesløse, døde Kristus til den bestemte Tid for ugudelige.
អស្មាសុ និរុបាយេឞុ សត្សុ ខ្រីឞ្ដ ឧបយុក្តេ សមយេ បាបិនាំ និមិត្តំ ស្វីយាន៑ ប្រណាន៑ អត្យជត៑។
7 Næppe vil nemlig nogen dø for en retfærdig — for den gode var der jo maaske nogen, som tog sig paa at dø —,
ហិតការិណោ ជនស្យ ក្ឫតេ កោបិ ប្រណាន៑ ត្យក្តុំ សាហសំ កត៌្តុំ ឝក្នោតិ, កិន្តុ ធាម៌្មិកស្យ ក្ឫតេ ប្រាយេណ កោបិ ប្រាណាន៑ ន ត្យជតិ។
8 men Gud beviser sin Kærlighed over for os, ved at Kristus døde for os, medens vi endnu vare Syndere.
កិន្ត្វស្មាសុ បាបិឞុ សត្ស្វបិ និមិត្តមស្មាកំ ខ្រីឞ្ដះ ស្វប្រាណាន៑ ត្យក្តវាន៑, តត ឦឝ្វរោស្មាន៑ ប្រតិ និជំ បរមប្រេមាណំ ទឝ៌ិតវាន៑។
9 Saa meget mere skulle vi altsaa, da vi nu ere blevne retfærdiggjorte ved hans Blod, frelses ved ham fra Vreden.
អតឯវ តស្យ រក្តបាតេន សបុណ្យីក្ឫតា វយំ និតាន្តំ តេន កោបាទ៑ ឧទ្ធារិឞ្យាមហេ។
10 Thi naar vi, da vi vare Fjender, bleve forligte med Gud ved hans Søns Død, da skulle vi meget mere, efter at vi ere blevne forligte, frelses ved hans Liv,
ផលតោ វយំ យទា រិបវ អាស្ម តទេឝ្វរស្យ បុត្រស្យ មរណេន តេន សាទ៌្ធំ យទ្យស្មាកំ មេលនំ ជាតំ តហ៌ិ មេលនប្រាប្តាះ សន្តោៜវឝ្យំ តស្យ ជីវនេន រក្ឞាំ លប្ស្យាមហេ។
11 ja, ikke det alene, men ogsaa saaledes, at vi rose os af Gud ved vor Herre Jesus Kristus, ved hvem vi nu have faaet Forligelsen.
តត៑ កេវលំ នហិ កិន្តុ យេន មេលនម៑ អលភាមហិ តេនាស្មាកំ ប្រភុណា យីឝុខ្រីឞ្ដេន សាម្ប្រតម៑ ឦឝ្វរេ សមានន្ទាមឝ្ច។
12 Derfor, ligesom Synden kom ind i Verden ved eet Menneske, og Døden ved Synden, og Døden saaledes trængte igennem til alle Mennesker, efterdi de syndede alle; (
តថា សតិ, ឯកេន មានុឞេណ បាបំ បាបេន ច មរណំ ជគតីំ ប្រាវិឝត៑ អបរំ សវ៌្វេឞាំ បាបិត្វាត៑ សវ៌្វេ មានុឞា ម្ឫតេ រ្និឃ្នា អភវត៑។
13 thi inden Loven var der Synd i Verden; men Synd tilregnes ikke, hvor der ikke er Lov;
យតោ វ្យវស្ថាទានសមយំ យាវត៑ ជគតិ បាបម៑ អាសីត៑ កិន្តុ យត្រ វ្យវស្ថា ន វិទ្យតេ តត្រ បាបស្យាបិ គណនា ន វិទ្យតេ។
14 dog herskede Døden fra Adam til Moses ogsaa over dem, som ikke syndede i Lighed med Adams Overtrædelse, han, som er et Forbillede paa den, der skulde komme.
តថាប្យាទមា យាទ្ឫឝំ បាបំ ក្ឫតំ តាទ្ឫឝំ បាបំ យៃ រ្នាការិ អាទមម៑ អារភ្យ មូសាំ យាវត៑ តេឞាមប្យុបរិ ម្ឫត្យូ រាជត្វម៑ អករោត៑ ស អាទម៑ ភាវ្យាទមោ និទឝ៌នមេវាស្តេ។
15 Men det er ikke saaledes med Naadegaven som med Faldet; thi døde de mange ved den enes Fald, da har meget mere Guds Naade og Gaven i det ene Menneskes Jesu Kristi Naade udbredt sig overflødig, til de mange.
កិន្តុ បាបកម៌្មណោ យាទ្ឫឝោ ភាវស្តាទ្ឫគ៑ ទានកម៌្មណោ ភាវោ ន ភវតិ យត ឯកស្យ ជនស្យាបរាធេន យទិ ពហូនាំ មរណម៑ អឃដត តថាបីឝ្វរានុគ្រហស្តទនុគ្រហមូលកំ ទានញ្ចៃកេន ជនេនាត៌្ហាទ៑ យីឝុនា ខ្រីឞ្ដេន ពហុឞុ ពាហុល្យាតិពាហុល្យេន ផលតិ។
16 Og Gaven er ikke som igennem en enkelt, der syndede; thi Dommen blev ud fra en enkelt til Fordømmelse, men Naadegaven blev ud fra mange Fald til Retfærdiggørelse.
អបរម៑ ឯកស្យ ជនស្យ បាបកម៌្ម យាទ្ឫក៑ ផលយុក្តំ ទានកម៌្ម តាទ្ឫក៑ ន ភវតិ យតោ វិចារកម៌្មៃកំ បាបម៑ អារភ្យ ទណ្ឌជនកំ ពភូវ, កិន្តុ ទានកម៌្ម ពហុបាបាន្យារភ្យ បុណ្យជនកំ ពភូវ។
17 Thi naar paa Grund af den enes Fald Døden herskede ved den ene, da skulle meget mere de, som modtage den overvættes Naade og Retfærdigheds Gave, herske i Liv ved den ene, Jesus Kristus.)
យត ឯកស្យ ជនស្យ បាបកម៌្មតស្តេនៃកេន យទិ មរណស្យ រាជត្វំ ជាតំ តហ៌ិ យេ ជនា អនុគ្រហស្យ ពាហុល្យំ បុណ្យទានញ្ច ប្រាប្នុវន្តិ ត ឯកេន ជនេន, អត៌្ហាត៑ យីឝុខ្រីឞ្ដេន, ជីវនេ រាជត្វម៑ អវឝ្យំ ករិឞ្យន្តិ។
18 Altsaa, ligesom det ved eens Fald blev for alle Mennesker til Fordømmelse, saaledes ogsaa ved eens Retfærdighed for alle Mennesker til Retfærdiggørelse til Liv.
ឯកោៜបរាធោ យទ្វត៑ សវ៌្វមានវានាំ ទណ្ឌគាមី មាគ៌ោ ៜភវត៑ តទ្វទ៑ ឯកំ បុណ្យទានំ សវ៌្វមានវានាំ ជីវនយុក្តបុណ្យគាមី មាគ៌ ឯវ។
19 Thi ligesom ved det ene Menneskes Ulydighed de mange bleve til Syndere, saa skulle ogsaa ved den enes Lydighed de mange blive til retfærdige.
អបរម៑ ឯកស្យ ជនស្យាជ្ញាលង្ឃនាទ៑ យថា ពហវោ ៜបរាធិនោ ជាតាស្តទ្វទ៑ ឯកស្យាជ្ញាចរណាទ៑ ពហវះ សបុណ្យីក្ឫតា ភវន្តិ។
20 Men Loven kom til, for at Faldet kunde blive større; men hvor Synden blev større, der blev Naaden end mere overvættes,
អធិកន្តុ វ្យវស្ថាគមនាទ៑ អបរាធស្យ ពាហុល្យំ ជាតំ កិន្តុ យត្រ បាបស្យ ពាហុល្យំ តត្រៃវ តស្មាទ៑ អនុគ្រហស្យ ពាហុល្យម៑ អភវត៑។
