< Romerne 14 >

1 Men tager eder af den, som er skrøbelig i Troen, og dømmer ikke hans Meninger!
یو جَنودرِڈھَوِشْواسَسْتَں یُشْماکَں سَنْگِنَں کُرُتَ کِنْتُ سَنْدیہَوِچارارْتھَں نَہِ۔
2 En har Tro til at spise alt; men den skrøbelige spiser kun Urter.
یَتو نِشِدّھَں کِمَپِ کھادْیَدْرَوْیَں ناسْتِ، کَسْیَچِجَّنَسْیَ پْرَتْیَیَ ایتادرِشو وِدْیَتے کِنْتْوَدرِڈھَوِشْواسَح کَشْچِدَپَرو جَنَح کیوَلَں شاکَں بھُنْکْتَں۔
3 Den, som spiser, maa ikke ringeagte den, som ikke spiser; og den, som ikke spiser, maa ikke dømme den, som spiser; thi Gud har taget sig af ham.
تَرْہِ یو جَنَح سادھارَنَں دْرَوْیَں بھُنْکْتے سَ وِشیشَدْرَوْیَبھوکْتارَں ناوَجانِییاتْ تَتھا وِشیشَدْرَوْیَبھوکْتاپِ سادھارَنَدْرَوْیَبھوکْتارَں دوشِنَں نَ کُرْیّاتْ، یَسْمادْ اِیشْوَرَسْتَمْ اَگرِہْلاتْ۔
4 Hvem er du, som dømmer en andens Tjener? For sin egen Herre staar eller falder han; men han skal blive staaende, thi Herren er mægtig til at lade ham staa.
ہے پَرَداسَسْیَ دُوشَیِتَسْتْوَں کَح؟ نِجَپْرَبھوح سَمِیپے تینَ پَدَسْتھینَ پَدَچْیُتینَ وا بھَوِتَوْیَں سَ چَ پَدَسْتھَ ایوَ بھَوِشْیَتِ یَتَ اِیشْوَرَسْتَں پَدَسْتھَں کَرْتُّں شَکْنوتِ۔
5 En agter den ene Dag fremfor den anden, en anden agter alle Dage lige; enhver have fuld Vished i sit eget Sind!
اَپَرَنْچَ کَشْچِجَّنو دِنادْ دِنَں وِشیشَں مَنْیَتے کَشْچِتُّ سَرْوّانِ دِنانِ سَمانانِ مَنْیَتے، ایکَیکو جَنَح سْوِییَمَنَسِ وِوِچْیَ نِشْچِنوتُ۔
6 Den, som lægger Vægt paa Dagen, han gør det for Herren. Og den, som spiser, gør det for Herren, thi han takker Gud; og den, som ikke spiser, gør det for Herren og takker Gud.
یو جَنَح کِنْچَنَ دِنَں وِشیشَں مَنْیَتے سَ پْرَبھُبھَکْتْیا تَنْ مَنْیَتے، یَشْچَ جَنَح کِمَپِ دِنَں وِشیشَں نَ مَنْیَتے سوپِ پْرَبھُبھَکْتْیا تَنَّ مَنْیَتے؛ اَپَرَنْچَ یَح سَرْوّانِ بھَکْشْیَدْرَوْیانِ بھُنْکْتے سَ پْرَبھُبھَکْتَیا تانِ بھُنْکْتے یَتَح سَ اِیشْوَرَں دھَنْیَں وَکْتِ، یَشْچَ نَ بھُنْکْتے سوپِ پْرَبھُبھَکْتْیَیوَ نَ بھُنْجانَ اِیشْوَرَں دھَنْیَں بْرُوتے۔
7 Thi ingen af os lever for sig selv, og ingen dør for sig selv;
اَپَرَمْ اَسْماکَں کَشْچِتْ نِجَنِمِتَّں پْرانانْ دھارَیَتِ نِجَنِمِتَّں مْرِیَتے وا تَنَّ؛
8 thi naar vi leve, leve vi for Herren, og naar vi dø, dø vi for Herren; derfor, enten vi leve, eller vi dø, ere vi Herrens.
کِنْتُ یَدِ وَیَں پْرانانْ دھارَیامَسْتَرْہِ پْرَبھُنِمِتَّں دھارَیامَح، یَدِ چَ پْرانانْ تْیَجامَسْتَرْہْیَپِ پْرَبھُنِمِتَّں تْیَجامَح، اَتَایوَ جِیوَنے مَرَنے وا وَیَں پْرَبھوریواسْمَہے۔
9 Dertil er jo Kristus død og bleven levende, at han skal herske baade over døde og levende.
یَتو جِیوَنْتو مرِتاشْچیتْیُبھَییشاں لوکاناں پْرَبھُتْوَپْراپْتْیَرْتھَں کھْرِیشْٹو مرِتَ اُتّھِتَح پُنَرْجِیوِتَشْچَ۔
10 Men du, hvorfor dømmer du din Broder? eller du, hvorfor ringeagter du din Broder? Vi skulle jo alle fremstilles for Guds Domstol.
کِنْتُ تْوَں نِجَں بھْراتَرَں کُتو دُوشَیَسِ؟ تَتھا تْوَں نِجَں بھْراتَرَں کُتَسْتُچّھَں جاناسِ؟ کھْرِیشْٹَسْیَ وِچارَسِںہاسَنَسْیَ سَمُّکھے سَرْوَّیرَسْمابھِرُپَسْتھاتَوْیَں؛
11 Thi der er skrevet: „Saa sandt jeg lever, siger Herren, for mig skal hvert Knæ bøje sig, og hver Tunge skal bekende Gud.‟
یادرِشَں لِکھِتَمْ آسْتے، پَریشَح شَپَتھَں کُرْوَّنْ واکْیَمیتَتْ پُراوَدَتْ۔ سَرْوّو جَنَح سَمِیپے مے جانُپاتَں کَرِشْیَتِ۔ جِہْوَیکَیکا تَتھیشَسْیَ نِگھْنَتْوَں سْوِیکَرِشْیَتِ۔
12 Altsaa skal hver af os gøre Gud Regnskab for sig selv.
اَتَایوَ اِیشْوَرَسَمِیپےسْماکَمْ ایکَیکَجَنینَ نِجا کَتھا کَتھَیِتَوْیا۔
13 Derfor, lader os ikke mere dømme hverandre, men dømmer hellere dette, at man ikke maa give sin Broder Anstød eller Forargelse.
اِتّھَں سَتِ وَیَمْ اَدْیارَبھْیَ پَرَسْپَرَں نَ دُوشَیَنْتَح سْوَبھْراتُ رْوِگھْنو وْیاگھاتو وا یَنَّ جاییتَ تادرِشِیمِیہاں کُرْمَّہے۔
14 Jeg ved og er vis paa i den Herre Jesus, at intet er urent i sig selv; dog, for den, som agter noget for urent, for ham er det urent.
کِمَپِ وَسْتُ سْوَبھاوَتو ناشُچِ بھَوَتِیتْیَہَں جانے تَتھا پْرَبھُنا یِیشُکھْرِیشْٹیناپِ نِشْچِتَں جانے، کِنْتُ یو جَنو یَدْ دْرَوْیَمْ اَپَوِتْرَں جانِیتے تَسْیَ کرِتے تَدْ اَپَوِتْرَمْ آسْتے۔
15 Thi dersom din Broder bedrøves for Mads Skyld, da vandrer du ikke mere i Kærlighed. Led ikke ved din Mad den i Fordærvelse, for hvis Skyld Kristus er død.
اَتَایوَ تَوَ بھَکْشْیَدْرَوْیینَ تَوَ بھْراتا شوکانْوِتو بھَوَتِ تَرْہِ تْوَں بھْراتَرَں پْرَتِ پْریمْنا ناچَرَسِ۔ کھْرِیشْٹو یَسْیَ کرِتے سْوَپْرانانْ وْیَیِتَوانْ تْوَں نِجینَ بھَکْشْیَدْرَوْیینَ تَں نَ ناشَیَ۔
16 Lader derfor ikke eders Gode blive bespottet!
اَپَرَں یُشْماکَمْ اُتَّمَں کَرْمَّ نِنْدِتَں نَ بھَوَتُ۔
17 Thi Guds Rige bestaar ikke i at spise og drikke, men i Retfærdighed og Fred og Glæde i den Helligaand.
بھَکْشْیَں پییَنْچیشْوَرَراجْیَسْیَ سارو نَہِ، کِنْتُ پُنْیَں شانْتِشْچَ پَوِتْریناتْمَنا جاتَ آنَنْدَشْچَ۔
18 Thi den, som deri tjener Kristus, er velbehagelig for Gud og tækkelig for Menneskene.
ایتَے رْیو جَنَح کھْرِیشْٹَں سیوَتے، سَ ایویشْوَرَسْیَ تُشْٹِکَرو مَنُشْیَیشْچَ سُکھْیاتَح۔
19 Derfor, lader os tragte efter det, som tjener til Fred og indbyrdes Opbyggelse!
اَتَایوَ ییناسْماکَں سَرْوّیشاں پَرَسْپَرَمْ اَیکْیَں نِشْٹھا چَ جایَتے تَدیواسْمابھِ رْیَتِتَوْیَں۔
20 Nedbryd ikke Guds Værk for Mads Skyld! Vel er alt rent, men det er ondt for det Menneske, som spiser med Anstød.
بھَکْشْیارْتھَمْ اِیشْوَرَسْیَ کَرْمَّنو ہانِں ما جَنَیَتَ؛ سَرْوَّں وَسْتُ پَوِتْرَمِتِ سَتْیَں تَتھاپِ یو جَنو یَدْ بھُکْتْوا وِگھْنَں لَبھَتے تَدَرْتھَں تَدْ بھَدْرَں نَہِ۔
21 Det er rigtigt ikke at spise Kød eller at drikke Vin eller at gøre noget, hvoraf din Broder tager Anstød.
تَوَ ماںسَبھَکْشَنَسُراپانادِبھِح کْرِیابھِ رْیَدِ تَوَ بھْراتُح پادَسْکھَلَنَں وِگھْنو وا چانْچَلْیَں وا جایَتے تَرْہِ تَدْبھوجَنَپانَیوسْتْیاگو بھَدْرَح۔
22 Den Tro, du har, hav den hos dig selv for Gud! Salig er den, som ikke dømmer sig selv i det, som han vælger.
یَدِ تَوَ پْرَتْیَیَسْتِشْٹھَتِ تَرْہِیشْوَرَسْیَ گوچَرے سْوانْتَرے تَں گوپَیَ؛ یو جَنَح سْوَمَتینَ سْوَں دوشِنَں نَ کَروتِ سَ ایوَ دھَنْیَح۔
23 Men den, som tvivler, naar han spiser, han er domfældt, fordi det ikke er af Tro; men alt det, som ikke er af Tro, er Synd.
کِنْتُ یَح کَشْچِتْ سَںشَیَّ بھُنْکْتےرْتھاتْ نَ پْرَتِیتْیَ بھُنْکْتے، سَ ایواوَشْیَں دَنْڈارْہو بھَوِشْیَتِ، یَتو یَتْ پْرَتْیَیَجَں نَہِ تَدیوَ پاپَمَیَں بھَوَتِ۔

< Romerne 14 >