Aabenbaringen 20
1 Og jeg saa en Engel stige ned fra Himmelen, han havde Afgrundens Nøgle og en stor Lænke i sin Haand. (Abyssos g12)
തതഃ പരം സ്വർഗാദ് അവരോഹൻ ഏകോ ദൂതോ മയാ ദൃഷ്ടസ്തസ്യ കരേ രമാതലസ്യ കുഞ്ജികാ മഹാശൃങ്ഖലഞ്ചൈകം തിഷ്ഠതഃ| (Abyssos g12)
2 Og han greb Dragen, den gamle Slange, som er Djævelen og Satan, og bandt ham for tusinde Aar
അപരം നാഗോ ഽർഥതഃ യോ വൃദ്ധഃ സർപോ ഽപവാദകഃ ശയതാനശ്ചാസ്തി തമേവ ധൃത്വാ വർഷസഹസ്രം യാവദ് ബദ്ധവാൻ|
3 og kastede ham i Afgrunden og lukkede og forseglede over ham, for at han ikke mere skulde forføre Folkeslagene, førend de tusinde Aar vare til Ende; derefter skal han løses en lille Tid. (Abyssos g12)
അപരം രസാതലേ തം നിക്ഷിപ്യ തദുപരി ദ്വാരം രുദ്ധ്വാ മുദ്രാങ്കിതവാൻ യസ്മാത് തദ് വർഷസഹസ്രം യാവത് സമ്പൂർണം ന ഭവേത് താവദ് ഭിന്നജാതീയാസ്തേന പുന ർന ഭ്രമിതവ്യാഃ| തതഃ പരമ് അൽപകാലാർഥം തസ്യ മോചനേന ഭവിതവ്യം| (Abyssos g12)
4 Og jeg saa Troner, og de satte sig paa dem, og Dommermagt blev given dem; og jeg saa deres Sjæle, som vare halshuggede for Jesu Vidnesbyrds og for Guds Ords Skyld, og dem, som ikke havde tilbedet Dyret eller dets Billede og ikke havde taget Mærket paa deres Pande og paa deres Haand; og de bleve levende og bleve Konger med Kristus i tusinde Aar.
അനന്തരം മയാ സിംഹാസനാനി ദൃഷ്ടാനി തത്ര യേ ജനാ ഉപാവിശൻ തേഭ്യോ വിചാരഭാരോ ഽദീയത; അനന്തരം യീശോഃ സാക്ഷ്യസ്യ കാരണാദ് ഈശ്വരവാക്യസ്യ കാരണാച്ച യേഷാം ശിരശ്ഛേദനം കൃതം പശോസ്തദീയപ്രതിമായാ വാ പൂജാ യൈ ർന കൃതാ ഭാലേ കരേ വാ കലങ്കോ ഽപി ന ധൃതസ്തേഷാമ് ആത്മാനോ ഽപി മയാ ദൃഷ്ടാഃ, തേ പ്രാപ്തജീവനാസ്തദ്വർഷസഹസ്രം യാവത് ഖ്രീഷ്ടേന സാർദ്ധം രാജത്വമകുർവ്വൻ|
5 De øvrige af de døde bleve ikke levende, førend de tusinde Aar vare til Ende. Dette er den første Opstandelse.
കിന്ത്വവശിഷ്ടാ മൃതജനാസ്തസ്യ വർഷസഹസ്രസ്യ സമാപ്തേഃ പൂർവ്വം ജീവനം ന പ്രാപൻ|
6 Salig og hellig er den, som har Del i den første Opstandelse; over disse har den anden Død ikke Magt, men de skulle være Guds og Kristi Præster og skulle være Konger med ham i de tusinde Aar.
ഏഷാ പ്രഥമോത്ഥിതിഃ| യഃ കശ്ചിത് പ്രഥമായാ ഉത്ഥിതേരംശീ സ ധന്യഃ പവിത്രശ്ച| തേഷു ദ്വിതീയമൃത്യോഃ കോ ഽപ്യധികാരോ നാസ്തി ത ഈശ്വരസ്യ ഖ്രീഷ്ടസ്യ ച യാജകാ ഭവിഷ്യന്തി വർഷസഹസ്രം യാവത് തേന സഹ രാജത്വം കരിഷ്യന്തി ച|
7 Og naar de tusinde Aar ere til Ende, skal Satan løses af sit Fængsel.
വർഷസഹസ്രേ സമാപ്തേ ശയതാനഃ സ്വകാരാതോ മോക്ഷ്യതേ|
8 Og han skal gaa ud for at forføre Folkeslagene ved Jordens fire Hjørner, Gog og Magog, for at samle dem til Krig; deres Tal er som Havets Sand.
തതഃ സ പൃഥിവ്യാശ്ചതുർദിക്ഷു സ്ഥിതാൻ സർവ്വജാതീയാൻ വിശേഷതോ ജൂജാഖ്യാൻ മാജൂജാഖ്യാംശ്ച സാമുദ്രസികതാവദ് ബഹുസംഖ്യകാൻ ജനാൻ ഭ്രമയിത്വാ യുദ്ധാർഥം സംഗ്രഹീതും നിർഗമിഷ്യതി|
9 Og de droge frem over Jordens Flade og omringede de helliges Lejr og den elskede Stad. Og Ild faldt ned fra Himmelen fra Gud og fortærede dem.
തതസ്തേ മേദിന്യാഃ പ്രസ്ഥേനാഗത്യ പവിത്രലോകാനാം ദുർഗം പ്രിയതമാം നഗരീഞ്ച വേഷ്ടിതവന്തഃ കിന്ത്വീശ്വരേണ നിക്ഷിപ്തോ ഽഗ്നിരാകാശാത് പതിത്വാ താൻ ഖാദിതവാൻ|
11 Og jeg saa en stor, hvid Trone og ham, som sad derpaa; for hans Aasyn flyede Jorden og Himmelen, og der blev ikke fundet Sted for dem.
തതഃ ശുക്ലമ് ഏകം മഹാസിംഹാസനം മയാ ദൃഷ്ടം തദുപവിഷ്ടോ ഽപി ദൃഷ്ടസ്തസ്യ വദനാന്തികാദ് ഭൂനഭോമണ്ഡലേ പലായേതാം പുനസ്താഭ്യാം സ്ഥാനം ന ലബ്ധം|
12 Og jeg saa de døde, de store og de smaa, staaende for Tronen, og Bøger bleve aabnede; og en anden Bog blev aabnet, som er Livets Bog; og de døde bleve dømte efter det, som var skrevet i Bøgerne, efter deres Gerninger.
അപരം ക്ഷുദ്രാ മഹാന്തശ്ച സർവ്വേ മൃതാ മയാ ദൃഷ്ടാഃ, തേ സിംഹാസനസ്യാന്തികേ ഽതിഷ്ഠൻ ഗ്രന്ഥാശ്ച വ്യസ്തീര്യ്യന്ത ജീവനപുസ്തകാഖ്യമ് അപരമ് ഏകം പുസ്തകമപി വിസ്തീർണം| തത്ര ഗ്രന്ഥേഷു യദ്യത് ലിഖിതം തസ്മാത് മൃതാനാമ് ഏകൈകസ്യ സ്വക്രിയാനുയായീ വിചാരഃ കൃതഃ|
13 Og Havet afgav de døde, som vare i det; og Døden og Dødsriget afgave de døde, som vare i dem, og de bleve dømte, hver efter sine Gerninger. (Hadēs g86)
തദാനീം സമുദ്രേണ സ്വാന്തരസ്ഥാ മൃതജനാഃ സമർപിതാഃ, മൃത്യുപരലോകാഭ്യാമപി സ്വാന്തരസ്ഥാ മൃതജനാഃ സർമിപതാഃ, തേഷാഞ്ചൈകൈകസ്യ സ്വക്രിയാനുയായീ വിചാരഃ കൃതഃ| (Hadēs g86)
