Aabenbaringen 1
1 Jesu Kristi Aabenbaring, som Gud gav ham for at vise sine Tjenere, li vad der skal ske snart, og han sendte Bud ved sin Engel og fremstillede det i Billeder for sin Tjener Johannes,
யத் ப்ரகாஸி²தம்’ வாக்யம் ஈஸ்²வர: ஸ்வதா³ஸாநாம்’ நிகடம்’ ஸீ²க்⁴ரமுபஸ்தா²ஸ்யந்தீநாம்’ க⁴டநாநாம்’ த³ர்ஸ²நார்த²ம்’ யீஸு²க்²ரீஷ்டே ஸமர்பிதவாந் தத் ஸ ஸ்வீயதூ³தம்’ ப்ரேஷ்ய நிஜஸேவகம்’ யோஹநம்’ ஜ்ஞாபிதவாந்|
2 som har vidnet om Guds Ord og Jesu Kristi Vidnesbyrd: Alt, hvad han har set.
ஸ சேஸ்²வரஸ்ய வாக்யே க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸாக்ஷ்யே ச யத்³யத்³ த்³ரு’ஷ்டவாந் தஸ்ய ப்ரமாணம்’ த³த்தவாந்|
3 Salig er den, som oplæser, og de, som høre Profetiens Ord og bevare det, som er skrevet i den; thi Tiden er nær.
ஏதஸ்ய ப⁴விஷ்யத்³வக்த்ரு’க்³ரந்த²ஸ்ய வாக்யாநாம்’ பாட²க: ஸ்²ரோதாரஸ்²ச தந்மத்⁴யே லிகி²தாஜ்ஞாக்³ராஹிணஸ்²ச த⁴ந்யா யத: ஸ கால: ஸந்நிகட: |
4 Johannes til de syv Menigheder i Asien: Naade være med eder og Fred fra ham, som er, og som var, og som kommer, og fra de syv Aander, som ere foran hans Trone,
யோஹந் ஆஸி²யாதே³ஸ²ஸ்தா²: ஸப்த ஸமிதீ: ப்ரதி பத்ரம்’ லிக²தி| யோ வர்த்தமாநோ பூ⁴தோ ப⁴விஷ்யம்’ஸ்²ச யே ச ஸப்தாத்மாநஸ்தஸ்ய ஸிம்’ஹாஸநஸ்ய ஸம்முகே² திஷ்ட²ந்தி
5 og fra Jesus Kristus, det troværdige Vidne, den førstefødte af de døde og Jordens Kongers Fyrste. Ham, som elsker os og har udløst os af vore Synder med sit Blod
யஸ்²ச யீஸு²க்²ரீஷ்டோ விஸ்²வஸ்த: ஸாக்ஷீ ம்ரு’தாநாம்’ மத்⁴யே ப்ரத²மஜாதோ பூ⁴மண்ட³லஸ்த²ராஜாநாம் அதி⁴பதிஸ்²ச ப⁴வதி, ஏதேப்⁴யோ (அ)நுக்³ரஹ: ஸா²ந்திஸ்²ச யுஷ்மாஸு வர்த்ததாம்’|
6 og har gjort os til et Kongerige, til Præster for sin Gud og Fader: Ham være Æren og Magten i Evighedernes Evigheder! Amen. (aiōn g165)
யோ (அ)ஸ்மாஸு ப்ரீதவாந் ஸ்வருதி⁴ரேணாஸ்மாந் ஸ்வபாபேப்⁴ய: ப்ரக்ஷாலிதவாந் தஸ்ய பிதுரீஸ்²வரஸ்ய யாஜகாந் க்ரு’த்வாஸ்மாந் ராஜவர்கே³ நியுக்தவாம்’ஸ்²ச தஸ்மிந் மஹிமா பராக்ரமஸ்²சாநந்தகாலம்’ யாவத்³ வர்த்ததாம்’| ஆமேந்| (aiōn g165)
7 Se, han kommer med Skyerne, og hvert Øje skal se ham, ogsaa de, som have gennemstunget ham, og alle Jordens Stammer skulle jamre ved hans Komme. Ja, Amen!
பஸ்²யத ஸ மேகை⁴ராக³ச்ச²தி தேநைகைகஸ்ய சக்ஷுஸ்தம்’ த்³ரக்ஷ்யதி யே ச தம்’ வித்³த⁴வந்தஸ்தே (அ)பி தம்’ விலோகிஷ்யந்தே தஸ்ய க்ரு’தே ப்ரு’தி²வீஸ்தா²: ஸர்வ்வே வம்’ஸா² விலபிஷ்யந்தி| ஸத்யம் ஆமேந்|
8 Jeg er Alfa og Omega, siger Gud Herren, han, som er, og som var, og som kommer, den Almægtige.
வர்த்தமாநோ பூ⁴தோ ப⁴விஷ்யம்’ஸ்²ச ய: ஸர்வ்வஸ²க்திமாந் ப்ரபு⁴: பரமேஸ்²வர: ஸ க³த³தி, அஹமேவ க: க்ஷஸ்²சார்த²த ஆதி³ரந்தஸ்²ச|
9 Jeg Johannes, eders Broder og meddelagtig i Trængselen og Riget og Udholdenheden i Jesus, var paa den Ø, som kaldes Patmos, for Guds Ords og for Jesu Vidnesbyrds Skyld.
யுஷ்மாகம்’ ப்⁴ராதா யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய க்லேஸ²ராஜ்யதிதிக்ஷாணாம்’ ஸஹபா⁴கீ³ சாஹம்’ யோஹந் ஈஸ்²வரஸ்ய வாக்யஹேதோ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸாக்ஷ்யஹேதோஸ்²ச பாத்மநாமக உபத்³வீப ஆஸம்’|
10 Jeg henryktes i Aanden paa Herrens Dag, og jeg hørte bag mig en høj Røst som af en Basun, der sagde:
தத்ர ப்ரபோ⁴ ர்தி³நே ஆத்மநாவிஷ்டோ (அ)ஹம்’ ஸ்வபஸ்²சாத் தூரீத்⁴வநிவத் மஹாரவம் அஸ்²ரௌஷம்’,
11 Hvad du ser, skriv det i en Bog, og send det til de syv Menigheder, til Efesus og til Smyrna og til Pergamus og til Thyatira og til Sardes og til Filadelfia og til Laodikea.
தேநோக்தம், அஹம்’ க: க்ஷஸ்²சார்த²த ஆதி³ரந்தஸ்²ச| த்வம்’ யத்³ த்³ரக்ஷ்யஸி தத்³ க்³ரந்தே² லிகி²த்வாஸி²யாதே³ஸ²ஸ்தா²நாம்’ ஸப்த ஸமிதீநாம்’ ஸமீபம் இபி²ஷம்’ ஸ்முர்ணாம்’ து²யாதீராம்’ ஸார்த்³தி³ம்’ பி²லாதி³ல்பி²யாம்’ லாயதீ³கேயாஞ்ச ப்ரேஷய|
12 Og jeg vendte mig for at se Røsten, som talte med mig; og da jeg vendte mig, saa jeg syv Guldlysestager
ததோ மயா ஸம்பா⁴ஷமாணஸ்ய கஸ்ய ரவ: ஸ்²ரூயதே தத்³த³ர்ஸ²நார்த²ம்’ முக²ம்’ பராவர்த்திதம்’ தத் பராவர்த்ய ஸ்வர்ணமயா: ஸப்த தீ³பவ்ரு’க்ஷா த்³ரு’ஷ்டா: |
13 og midt imellem de syv Lysestager en, lig en Menneskesøn, iført en fodsid Kjortel og omgjordet om Brystet med et Guldbælte.
தேஷாம்’ ஸப்த தீ³பவ்ரு’க்ஷாணாம்’ மத்⁴யே தீ³ர்க⁴பரிச்ச²த³பரிஹித: ஸுவர்ணஸ்²ரு’ங்க²லேந வேஷ்டிதவக்ஷஸ்²ச மநுஷ்யபுத்ராக்ரு’திரேகோ ஜநஸ்திஷ்ட²தி,
14 Men hans Hoved og Haar var hvidt som hvid Uld, som Sne; og hans Øjne som Ildslue;
தஸ்ய ஸி²ர: கேஸ²ஸ்²ச ஸ்²வேதமேஷலோமாநீவ ஹிமவத் ஸ்²ரேதௌ லோசநே வஹ்நிஸி²கா²ஸமே
15 og hans Fødder lignede skinnende Malm, naar det gløder i Ovnen; og hans Røst var som mange Vandes Lyd;
சரணௌ வஹ்நிகுண்டே³தாபிதஸுபித்தலஸத்³ரு’ஸௌ² ரவஸ்²ச ப³ஹுதோயாநாம்’ ரவதுல்ய: |
16 og i sin højre Haand havde han syv Stjerner; og af hans Mund udgik der et tveægget, skarpt Sværd, og hans Udseende var som Solen, naar den skinner i sin Kraft.
தஸ்ய த³க்ஷிணஹஸ்தே ஸப்த தாரா வித்³யந்தே வக்த்ராச்ச தீக்ஷ்ணோ த்³விதா⁴ர: க²ங்கோ³ நிர்க³ச்ச²தி முக²மண்ட³லஞ்ச ஸ்வதேஜஸா தே³தீ³ப்யமாநஸ்ய ஸூர்ய்யஸ்ய ஸத்³ரு’ஸ²ம்’|
17 Og da jeg saa ham, faldt jeg ned for hans Fødder som død; og han lagde sin højre Haand paa mig og sagde:
தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வாஹம்’ ம்ரு’தகல்பஸ்தச்சரணே பதிதஸ்தத: ஸ்வத³க்ஷிணகரம்’ மயி நிதா⁴ய தேநோக்தம் மா பை⁴ஷீ: ; அஹம் ஆதி³ரந்தஸ்²ச|
19 Skriv derfor, hvad du saa, baade det, som er, og det, som skal ske herefter.
அதோ யத்³ ப⁴வதி யச்சேத: பரம்’ ப⁴விஷ்யதி த்வயா த்³ரு’ஷ்டம்’ தத் ஸர்வ்வம்’ லிக்²யதாம்’|
20 Dette er de syv Stjerners Hemmelighed, hvilke du har set i min højre Haand, og de syv Guldlysestager: De syv Stjerner ere de syv Menigheders Engle, og de syv Lysestager ere syv Menigheder.
மம த³க்ஷிணஹஸ்தே ஸ்தி²தா யா: ஸப்த தாரா யே ச ஸ்வர்ணமயா: ஸப்த தீ³பவ்ரு’க்ஷாஸ்த்வயா த்³ரு’ஷ்டாஸ்தத்தாத்பர்ய்யமித³ம்’ தா: ஸப்த தாரா: ஸப்த ஸமிதீநாம்’ தூ³தா: ஸுவர்ணமயா: ஸப்த தீ³பவ்ரு’க்ஷாஸ்²ச ஸப்த ஸமிதய: ஸந்தி|
