< Salme 95 >
1 Kom, lad os juble for HERREN, raabe af fryd for vor Frelses Klippe,
Pójdźcież, śpiewajmy Panu; wykrzykujmy skale zbawienia naszego.
2 møde med Tak for hans Aasyn, juble i Sang til hans Pris!
Uprzedźmy oblicze jego z chwałą; psalmy mu śpiewajmy.
3 Thi HERREN er en vældig Gud, en Konge stor over alle Guder;
Albowiem Pan jest Bóg wielki, i król wielki nade wszystkich bogów.
4 i hans Haand er Jordens Dybder, Bjergenes Tinder er hans;
W jegoż rękach są głębokości ziemi, i wierzchy gór jego są.
5 Havet er hans, han har skabt det, det tørre Land har hans Hænder dannet.
Jegoż jest morze, bo je on uczynił; i ziemia, którą ręce jego ukształtowały.
6 Kom, lad os bøje os, kaste os ned, knæle for HERREN, vor Skaber!
Pójdźcie, kłaniajmy się, a upadajmy przed nim; klękajmy przed Panem, stworzycielem naszym.
7 Thi han er vor Gud, og vi er det Folk, han vogter, den Hjord, han leder. Ak, lytted I dog i Dag til hans Røst:
Onci jest zaiste Bóg nasz, a myśmy lud pastwiska jego, i owce rąk jego. Dziś, jeźli głos jego usłyszycie,
8 »Forhærder ej eders Hjerte som ved Meriba, som dengang ved Massa i Ørkenen,
Nie zatwardzajcież serca swego, jako w Meryba, a jako czasu kuszenia na puszczy.
9 da eders Fædre fristede mig, prøved mig, skønt de havde set mit Værk.
Kiedy mię kusili ojcowie wasi, doświadczylić mię, i widzieli sprawy moje.
10 Jeg væmmedes fyrretyve Aar ved denne Slægt, og jeg sagde: Det er et Folk med vildfarne Hjerter, de kender ej mine Veje.
Przez czterdzieści lat miałem spór z tym narodem, i rzekłem: Lud ten błądzi sercem, a nie poznali dróg moich;
11 Saa svor jeg da i min Vrede: De skal ikke gaa ind til min Hvile!«
Którymem przysiągł w popędliwości mojej, że nie wnijdą do odpocznienia mego.