Salme 95

1 Kom, lad os juble for HERREN, raabe af fryd for vor Frelses Klippe,

بیایید خداوند را ستایش کنیم و در وصف صخرهٔ نجات خود، با شادی سرود بخوانیم!

2 møde med Tak for hans Aasyn, juble i Sang til hans Pris!

با شکرگزاری به حضور او بیاییم و با سرودهای شاد او را بپرستیم!

3 Thi HERREN er en vældig Gud, en Konge stor over alle Guder;

زیرا خداوند، خدای عظیمی است؛ او پادشاهی است که بر همهٔ خدایان فرمان می‌راند.

4 i hans Haand er Jordens Dybder, Bjergenes Tinder er hans;

اعماق زمین در دست خداوند است و بلندی و عظمت کوهها از آن او می‌باشد.

5 Havet er hans, han har skabt det, det tørre Land har hans Hænder dannet.

آبها و خشکی‌ها را خدا به وجود آورده و آنها به او تعلق دارند.

6 Kom, lad os bøje os, kaste os ned, knæle for HERREN, vor Skaber!

بیایید در برابر خدا، سر فرود آوریم و او را عبادت کنیم. بیایید در حضور آفرینندهٔ خود زانو بزنیم.

7 Thi han er vor Gud, og vi er det Folk, han vogter, den Hjord, han leder. Ak, lytted I dog i Dag til hans Røst:

ما قوم او هستیم و او خدای ما، ما گلهٔ او هستیم و او شبان ما. امروز، اگر صدای او را می‌شنوید که می‌فرماید:

8 »Forhærder ej eders Hjerte som ved Meriba, som dengang ved Massa i Ørkenen,

«دل خود را سخت نکنید، همان کاری که نیاکان شما در صحرای مریبا و مَسّا کردند.

9 da eders Fædre fristede mig, prøved mig, skønt de havde set mit Værk.

زیرا در آنجا، نیاکان شما، صبر مرا آزمایش و امتحان کردند، با اینکه کارهای مرا دیده بودند.

10 Jeg væmmedes fyrretyve Aar ved denne Slægt, og jeg sagde: Det er et Folk med vildfarne Hjerter, de kender ej mine Veje.

مدت چهل سال، از آنها بیزار بودم، و گفتم:”اینها قومی هستند که دلشان از من برگشته. آنها دیگر مرا اطاعت نمی‌کنند.

11 Saa svor jeg da i min Vrede: De skal ikke gaa ind til min Hvile!«

پس در خشم خود سوگند خوردم که به آسایش من هرگز راه نخواهند یافت.“»