< Salme 94 >

1 HERRE, du Hævnens Gud, du Hævnens Gud, træd frem i Glans;
ئەی یەزدان، خودای تۆڵە، ئەی خودای تۆڵە، بدرەوشێوە.
2 staa op, du Jordens Dommer, øv Gengæld mod de hovmodige!
ئەی دادوەری زەوی، ڕاپەرە، سزای لووتبەرزەکان بدەوە.
3 Hvor længe skal gudløse, HERRE, hvor længe skal gudløse juble?
ئەی یەزدان، هەتا کەی بەدکاران، هەتا کەی بەدکاران دڵشاد دەبن؟
4 De fører tøjlesløs Tale, hver Udaadsmand ter sig som Herre;
بەدکاران لووتبەرزی لە قسەکانیانەوە هەڵدەقوڵێت، شانازی بە خۆیانەوە دەکەن.
5 de underkuer, o HERRE, dit Folk og undertrykker din Arvelod;
ئەی یەزدان، گەلەکەت وردوخاش دەکەن، میراتی تۆ دەچەوسێننەوە.
6 de myrder Enke og fremmed, faderløse slaar de ihjel;
بێوەژن و نامۆ دەکوژن، هەتیو سەردەبڕن.
7 de siger: »HERREN kan ikke se, Jakobs Gud kan intet mærke!«
دەڵێن: «یەزدان نابینێت، خودای یاقوب ئاگای لێ نییە.»
8 Forstaa dog, I Taaber blandt Folket! Naar bliver I kloge, I Daarer?
ئەی دەبەنگەکان لەنێو گەل، وریابن! ئەی گێلەکان، کەی تێدەگەن؟
9 Skulde han, som plantede Øret, ej høre, han, som dannede Øjet, ej se?
ئایا ئەوەی گوێی چاندووە، نابیستێت؟ ئایا ئەوەی چاوی دروستکردووە، نابینێت؟
10 Skulde Folkenes Tugtemester ej revse, han som lærer Mennesket indsigt?
ئایا ئەوەی نەتەوەکان تەمبێ دەکات، سەرزەنشت ناکات؟ ئایا ئەوەی فێری مرۆڤ دەکات، زانیاری نییە؟
11 HERREN kender Menneskets Tanker, thi de er kun Tomhed.
یەزدان بیرکردنەوەی مرۆڤ دەزانێت، کە پووچە.
12 Salig den Mand, du tugter, HERRE, og vejleder ved din Lov
ئەی یەزدان، خۆزگە دەخوازرێ بەو کەسەی تۆ تەمبێی دەکەیت، لە تەوراتی خۆت فێری دەکەیت،
13 for at give ham Ro for onde Dage, indtil der graves en Grav til den gudløse;
لە ڕۆژی سەختدا ئارامی بکەیتەوە، هەتا گۆڕ بۆ بەدکار هەڵبکەنرێت،
14 thi HERREN bortstøder ikke sit Folk og svigter ikke sin Arvelod.
چونکە یەزدان واز لە گەلی خۆی ناهێنێ، میراتی خۆی ڕەت ناکاتەوە.
15 Den retfærdige kommer igen til sin Ret, en Fremtid har hver oprigtig af Hjertet.
دادوەری بۆ ڕاستودروستی دەگێڕێتەوە، هەموو دڵڕاستەکان شوێنی دەکەون.
16 Hvo staar mig bi mod Ugerningsmænd? hvo hjælper mig mod Udaadsmænd?
کێ بۆم لە دژی بەدکاران هەڵدەستێتەوە؟ کێ بۆم لە دژی خراپەکاران بوەستێتەوە؟
17 Var HERREN ikke min Hjælp, snart hviled min Sjæl i det stille.
یەزدان هاریکارم بوو، ئەگینا هێندەی نەمابوو گیانم لەنێو بێدەنگی مردووان نیشتەجێ بێت.
18 Naar jeg tænkte: »Nu vakler min Fod«, støtted din Naade mig, HERRE;
کاتێک گوتم: «پێم دەخلیسکێت،» ئەی یەزدان، خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت پشتی گرتم.
19 da mit Hjerte var fuldt af ængstede Tanker, husvaled din Trøst min Sjæl.
کە خەم لە ناخم زۆر بوو، دڵنەوایی تۆ گیانی منی شاد کرد.
20 Staar du i Pagt med Fordærvelsens Domstol, der skaber Uret i Lovens Navn?
ئایا تەختی گەندەڵی هاوڕێیەتی لەگەڵ تۆ دەبەستێت، ئەوانەی بەگوێرەی زۆرداری خۆیان، شێوەی یاسا دادەڕێژن؟
21 Jager de end den retfærdiges Liv og dømmer uskyldigt Blod,
لە دژی گیانی ڕاستودروست کۆدەبنەوە، خوێنێکی بێگەرد تاوانبار دەکەن.
22 HERREN er dog mit Bjærgested, min Gud er min Tilflugtsklippe;
بەڵام یەزدان بۆم دەبێتە قەڵا، خودا بۆم بووە بە تاشەبەردی پەناگام.
23 han vender deres Uret imod dem selv, udsletter dem for deres Ondskab; dem udsletter HERREN vor Gud.
ئەو خراپەیەی دەیکەن بەسەر خۆیانیدا دەداتەوە و لە سزای بەدکاری خۆیان کڕیان دەکات، یەزدانی پەروەردگارمان کڕیان دەکات.

< Salme 94 >