Salme 94
1 HERRE, du Hævnens Gud, du Hævnens Gud, træd frem i Glans;
Oh Jehova, ikaw Dios nga anaa kanimo ang pagpanimalus, Ikaw Dios, nga anaa kanimo ang pagpanimalus, ipakita ang imong kaugalingon.
2 staa op, du Jordens Dommer, øv Gengæld mod de hovmodige!
Tumindog ka sa imong kaugalingon, ikaw nga maghuhukom sa yuta: Ihatag sa mga palabilabihon ang balus nga angay kanila,
3 Hvor længe skal gudløse, HERRE, hvor længe skal gudløse juble?
Oh Jehova, hangtud anus-a ang mga dautan, Hangtud anus-a makadaug ang mga dautan?
4 De fører tøjlesløs Tale, hver Udaadsmand ter sig som Herre;
Nanagyawit (sila) nanagsulti (sila) sa pagkamapahitas-on: Nanagpangandak ang tanang mga mamumuhat sa kadautan sa ilang kaugalingon.
5 de underkuer, o HERRE, dit Folk og undertrykker din Arvelod;
Gipanugmok nila ang imong katawohan, Oh Jehova, Ug gisakit ang imong panulondon.
6 de myrder Enke og fremmed, faderløse slaar de ihjel;
Gipamatay nila ang babaye nga balo ug ang dumuloong, Ug gikuhaan nila sa kinabuhi ang mga ilo.
7 de siger: »HERREN kan ikke se, Jakobs Gud kan intet mærke!«
Ug nanag-ingon (sila) Si Jehova dili makakita, Ni ang Dios ni Jacob magapalandong.
8 Forstaa dog, I Taaber blandt Folket! Naar bliver I kloge, I Daarer?
Palandunga ninyo, kamong mga mananapon sa taliwala sa katawohan; Ug kamong mga buang, anus-a pa ba kamo magmanggialamon?
9 Skulde han, som plantede Øret, ej høre, han, som dannede Øjet, ej se?
Siya nga nagbuhat sa igdulungog, dili ba siya makadungog? Siya nga nag-umol sa mata, dili ba siya makakita?
10 Skulde Folkenes Tugtemester ej revse, han som lærer Mennesket indsigt?
Siya nga nagacastigo sa mga nasud, dili ba siya magabadlong, Bisan siya nga nagatudlo sa tawo ug kahibalo?
11 HERREN kender Menneskets Tanker, thi de er kun Tomhed.
Si Jehova nakasusi sa mga hunahuna sa tawo, Nga (sila) mga kakawangan lamang.
12 Salig den Mand, du tugter, HERRE, og vejleder ved din Lov
Bulahan ang tawo nga imong gicastigo, Oh Jehova, Ug gitudloan mo gikan sa imong Kasugoan;
13 for at give ham Ro for onde Dage, indtil der graves en Grav til den gudløse;
Aron sa paghatag kaniya ug pahulay sa mga adlaw sa kagulanan, Hangtud nga makalot ang gahong alang sa mga dautan.
14 thi HERREN bortstøder ikke sit Folk og svigter ikke sin Arvelod.
Kay dili isalikway ni Jehova ang iyang katawohan, Ni pagabiyaan niya ang iyang panulondon.
15 Den retfærdige kommer igen til sin Ret, en Fremtid har hver oprigtig af Hjertet.
Kay ang paghukom magabalik ngadto sa pagkamatarung; Ug ang tanang mga matul-id sa kasingkasing magasunod niini.
16 Hvo staar mig bi mod Ugerningsmænd? hvo hjælper mig mod Udaadsmænd?
Kinsa ba ang motindog alang kanako batok sa mga mamumuhat sa kadautan? Kinsa ka ang motindog alang kanako batok sa mga mamumumuhat sa kasal-anan?
17 Var HERREN ikke min Hjælp, snart hviled min Sjæl i det stille.
Sa wala pa unta tabanga ako ni Jehova, Sa hinanali nagpuyo na unta ang akong kalag sa kalinaw.
18 Naar jeg tænkte: »Nu vakler min Fod«, støtted din Naade mig, HERRE;
Sa pag-ingon ko: Ang akong tiil nahadalin-as; Ang imong mahigugmaong-kalolot, Oh Jehova, nagsapnay kanako.
19 da mit Hjerte var fuldt af ængstede Tanker, husvaled din Trøst min Sjæl.
Sa dili maisip nga mga hunahuna nga ania kanako, Ang imong mga paglipay nakapahimuot sa akong kalag.
20 Staar du i Pagt med Fordærvelsens Domstol, der skaber Uret i Lovens Navn?
May kaambitan ba ang trono sa kadautan uban kanimo, Nga nagatukod ug dautang buhat pinaagi sa balaod?
21 Jager de end den retfærdiges Liv og dømmer uskyldigt Blod,
Nanagtigum (sila) sa tingub sa ilang kaugalingon batok sa kalag sa matarung, Ug ginahukman nila sa silot ang dugo nga inocente.
22 HERREN er dog mit Bjærgested, min Gud er min Tilflugtsklippe;
Apan si Jehova mao ang akong hataas nga torre, Ug ang akong Dios, ang bato sa akong dalangpanan.
23 han vender deres Uret imod dem selv, udsletter dem for deres Ondskab; dem udsletter HERREN vor Gud.
Ug siya nagdala sa ibabaw nila sa ilang kaugalingong kasal-anan, Ug magaputol kanila sa ila da nga kaugalingong kadautan; Si Jehova nga atong Dios magaputol kanila.
