< Salme 91 >

1 Den, der sidder i den Højestes Skjul og dvæler i den Almægtiges Skygge,
Uyo anogara panzvimbo yokuvanda yeWokumusoro-soro achazorora mumumvuri weWamasimba Ose.
2 siger til HERREN: Min Tilflugt, min Klippeborg, min Gud, paa hvem jeg stoler.
Ndichati pamusoro paJehovha, “Ndiye utiziro hwangu nenhare yangu, Mwari wangu, wandinovimba naye.”
3 Thi han frier dig fra Fuglefængerens Snare, fra ødelæggende Pest;
Zvirokwazvo achakuponesa parugombe rwomuteyi napadenda rinouraya.
4 han dækker dig med sine Fjedre, under hans Vinger finder du Ly, hans Trofasthed er Skjold og Værge.
Achakufukidza neminhenga yake, uye uchawana utiziro pasi pamapapiro ake; kutendeka kwake kuchava nhoo yako norusvingo rwako.
5 Du frygter ej Nattens Rædsler, ej Pilen, der flyver om Dagen,
Haungatyiswi nokuvhundutsa kwousiku, kana museve unopfurwa masikati,
6 ej Pesten, der sniger i Mørke, ej Middagens hærgende Sot.
kana hosha inofamba murima, kana denda rinoparadza masikati.
7 Falder end tusinde ved din Side, ti Tusinde ved din højre Haand, til dig naar det ikke hen;
Chiuru chingawa parutivi rwako, zviuru gumi kurudyi pako, asi hazvingaswederi kwauri.
8 du ser det kun med dit Øje, er kun Tilskuer ved de gudløses Straf;
Uchangozviona nameso ako chete, uye uchaona kurangwa kwavakaipa.
9 (thi du, HERRE, er min Tilflugt) den Højeste tog du til Bolig.
Kana ukaita Wokumusoro-soro ugaro hwako, kunyange Jehovha, iye utiziro hwangu,
10 Der times dig intet ondt, dit Telt kommer Plage ej nær;
ipapo hapana chakaipa chichakuwira, hakuna njodzi ichasvika patende rako.
11 thi han byder sine Engle at vogte dig paa alle dine Veje;
Nokuti acharayira vatumwa vake pamusoro pako, kuti vakuchengete panzira dzako dzose;
12 de skal bære dig paa deres Hænder, at du ikke skal støde din Fod paa nogen Sten;
vachakusimudza mumaoko avo, kuti rutsoka rwako rurege kugumburwa padombo.
13 du skal træde paa Slanger og Øgler, trampe paa Løver og Drager.
Uchatsika pamusoro peshumba napamusoro pechiva; uchatsika-tsika shumba huru nenyoka.
14 »Da han klynger sig til mig, frier jeg ham ud, jeg bjærger ham, thi han kender mit Navn;
“Nokuti anondida,” ndizvo zvinotaura Jehovha, “neni ndichamununura; ndichamudzivirira, nokuti anoziva zita rangu.
15 kalder han paa mig, svarer jeg ham, i Trængsel er jeg hos ham, jeg frier ham og giver ham Ære;
Achadana kwandiri, uye ndichamupindura; ndichava naye pakutambudzika, ndichamurwira uye ndichamukudza.
16 med et langt Liv mætter jeg ham og lader ham skue min Frelse!«
Ndichamugutsa noupenyu hurefu, uye ndichamuratidza ruponeso rwangu.”

< Salme 91 >