Salme 91

1 Den, der sidder i den Højestes Skjul og dvæler i den Almægtiges Skygge,

Kto mieszka pod osłoną Najwyższego, w cieniu Wszechmocnego przebywać będzie.

2 siger til HERREN: Min Tilflugt, min Klippeborg, min Gud, paa hvem jeg stoler.

Będę mówił o PANU: Moja ucieczka i twierdza, mój Bóg, jemu będę ufał.

3 Thi han frier dig fra Fuglefængerens Snare, fra ødelæggende Pest;

Zaprawdę, on wybawi cię z sideł łowcy [i] od zgubnej zarazy.

4 han dækker dig med sine Fjedre, under hans Vinger finder du Ly, hans Trofasthed er Skjold og Værge.

Okryje cię swymi piórami i pod jego skrzydłami będziesz bezpieczny; jego prawda [będzie ci] tarczą i puklerzem.

5 Du frygter ej Nattens Rædsler, ej Pilen, der flyver om Dagen,

Nie ulękniesz się strachu nocnego ani strzały lecącej za dnia;

6 ej Pesten, der sniger i Mørke, ej Middagens hærgende Sot.

Ani zarazy, [która] przychodzi w ciemności, ani dżumy, [która] pustoszy w południe.

7 Falder end tusinde ved din Side, ti Tusinde ved din højre Haand, til dig naar det ikke hen;

Tysiąc padnie u twego boku, a dziesięć tysięcy po twojej prawicy, [lecz] ciebie to nie dosięgnie.

8 du ser det kun med dit Øje, er kun Tilskuer ved de gudløses Straf;

Tylko zobaczysz na własne oczy i ujrzysz zapłatę daną niegodziwym.

9 (thi du, HERRE, er min Tilflugt) den Højeste tog du til Bolig.

Ponieważ PANA, moją ucieczkę [i] Najwyższego, uczyniłeś swoim mieszkaniem;

10 Der times dig intet ondt, dit Telt kommer Plage ej nær;

Nie spotka cię nic złego ani [żadna] plaga nie zbliży się do twego namiotu.

11 thi han byder sine Engle at vogte dig paa alle dine Veje;

Rozkaże bowiem o tobie swoim aniołom, aby cię strzegli na wszystkich twoich drogach.

12 de skal bære dig paa deres Hænder, at du ikke skal støde din Fod paa nogen Sten;

Na rękach będą cię nosić, byś przypadkiem nie uderzył swojej nogi o kamień.

13 du skal træde paa Slanger og Øgler, trampe paa Løver og Drager.

Będziesz stąpał po lwie i po żmii, lwiątko i smoka podepczesz.

14 »Da han klynger sig til mig, frier jeg ham ud, jeg bjærger ham, thi han kender mit Navn;

Wybawię go, bo mnie umiłował; wywyższę go, bo poznał moje imię.

15 kalder han paa mig, svarer jeg ham, i Trængsel er jeg hos ham, jeg frier ham og giver ham Ære;

Będzie mnie wzywał, a ja go wysłucham; będę z nim w utrapieniu, wyrwę go i otoczę chwałą.

16 med et langt Liv mætter jeg ham og lader ham skue min Frelse!«

Długimi dniami go nasycę i ukażę mu moje zbawienie.