Salme 90
1 En Bøn af den Guds Mand Moses. Herre, du var vor Bolig Slægt efter Slægt.
Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie, ty byłeś naszą ucieczką z pokolenia na pokolenie.
2 Førend Bjergene fødtes og Jord og Jorderig blev til, fra Evighed til Evighed er du, o Gud!
Zanim zrodziły się góry, zanim ukształtowałeś ziemię i świat, od wieków na wieki ty [jesteś] Bogiem.
3 Mennesket gør du til Støv igen, du siger: »Vend tilbage, I Menneskebørn!«
Obracasz człowieka w proch i mówisz: Wracajcie, synowie ludzcy.
4 Thi tusind Aar er i dine Øjne som Dagen i Gaar, der svandt, som en Nattevagt.
Tysiąc lat bowiem w twoich oczach [jest] jak dzień wczorajszy, który minął, i jak straż nocna.
5 Du skyller dem bort, de bliver som en Søvn. Ved Morgen er de som Græsset, der gror;
Porywasz ich jakby powodzią, są [jak] sen i jak trawa, która rośnie o poranku.
6 ved Morgen gror det og blomstrer, ved Aften er det vissent og tørt.
Rano kwitnie i rośnie, [a] wieczorem zostaje skoszona i usycha.
7 Thi ved din Vrede svinder vi hen, og ved din Harme forfærdes vi.
Giniemy bowiem od twego gniewu i jesteśmy przerażeni twoją zapalczywością.
8 Vor Skyld har du stillet dig for Øje, vor skjulte Brøst for dit Aasyns Lys.
Położyłeś przed sobą nasze nieprawości, nasze skryte [grzechy] w świetle twego oblicza.
9 Thi alle vore Dage glider hen i din Vrede, vore Aar svinder hen som et Suk.
Wszystkie nasze dni przemijają z powodu twego gniewu, nasze lata nikną jak westchnienie.
10 Vore Livsdage er halvfjerdsindstyve Aar, og kommer det højt, da firsindstyve. Deres Herlighed er Møje og Slid, thi hastigt gaar det, vi flyver af Sted.
Liczbą naszych dni jest lat siedemdziesiąt, a jeśli sił starczy, lat osiemdziesiąt, a to, co w nich najlepsze, to [tylko] kłopot i cierpienie, bo [szybko] mijają, a my odlatujemy.
11 Hvem fatter din Vredes Vælde, din Harme i Frygt for dig!
Któż zna srogość twego gniewu? Albo [kto], bojąc się ciebie, [zna] twoją zapalczywość?
12 At tælle vore Dage lære du os, saa vi kan faa Visdom i Hjertet!
Naucz [nas] liczyć nasze dni, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
13 Vend tilbage, HERRE! Hvor længe! Hav Medynk med dine Tjenere;
Powróć, PANIE. Jak długo [jeszcze]? Zlituj się nad swymi sługami.
14 mæt os aarle med din Miskundhed, saa vi kan fryde og glæde os alle vore Dage.
Nasyć nas z rana twoim miłosierdziem, abyśmy mogli się cieszyć i radować przez wszystkie nasze dni.
15 Glæd os det Dagetal, du ydmyged os, det Aaremaal, da vi led ondt!
Spraw nam radość według dni, w których nas trapiłeś; według lat, w których zaznaliśmy zła.
16 Lad dit Værk aabenbares for dine Tjenere og din Herlighed over deres Børn!
Niech się ukaże twoim sługom twoje dzieło, a twoja chwała ich synom.
17 HERREN vor Guds Livsalighed være over os! Og frem vore Hænders Værk for os, ja frem vore Hænders Værk!
Niech dobroć PANA, naszego Boga, będzie z nami; i utwierdź wśród nas dzieło naszych rąk; utwierdź dzieło naszych rąk!
