Salme 90
1 En Bøn af den Guds Mand Moses. Herre, du var vor Bolig Slægt efter Slægt.
Addu’ar Musa Mutumin Allah. Ubangiji kai ne mazauninmu cikin dukan zamanai.
2 Førend Bjergene fødtes og Jord og Jorderig blev til, fra Evighed til Evighed er du, o Gud!
Kafin a haifi duwatsu ko a fid da ƙasa da duniya, daga madawwami zuwa madawwami kai Allah ne.
3 Mennesket gør du til Støv igen, du siger: »Vend tilbage, I Menneskebørn!«
Ka komar da mutane zuwa ƙura, kana cewa, “Ku koma ƙura, ya ku’ya’yan mutane.”
4 Thi tusind Aar er i dine Øjne som Dagen i Gaar, der svandt, som en Nattevagt.
Gama shekaru dubu a gabanka kamar kwana ɗaya ne da ya wuce, ko sa’a guda na dare.
5 Du skyller dem bort, de bliver som en Søvn. Ved Morgen er de som Græsset, der gror;
Ka share mutane cikin barcin mutuwa; suna kama da sabuwa ciyawar safiya,
6 ved Morgen gror det og blomstrer, ved Aften er det vissent og tørt.
ko da yake da safe takan yi sabuwar huda da yamma sai ta bushe ta kuma yanƙwane.
7 Thi ved din Vrede svinder vi hen, og ved din Harme forfærdes vi.
An cinye mu ta wurin fushinka mun kuma razana ta wurin hasalarka.
8 Vor Skyld har du stillet dig for Øje, vor skjulte Brøst for dit Aasyns Lys.
Ka ajiye laifinmu a gabanka, asirin zunubanmu a hasken kasancewarka.
9 Thi alle vore Dage glider hen i din Vrede, vore Aar svinder hen som et Suk.
Dukan kwanakinmu sun wuce ƙarƙashin fushinka; mun gama shekarunmu da nishi.
10 Vore Livsdage er halvfjerdsindstyve Aar, og kommer det højt, da firsindstyve. Deres Herlighed er Møje og Slid, thi hastigt gaar det, vi flyver af Sted.
Tsawon kwanakinmu shekaru saba’in ne, ko tamanin, in muna da ƙarfi; duk da haka tsawonsu wahaloli ne kawai da ɓacin rai, gama da sauri suke wucewa, ta mu kuma ta ƙare.
11 Hvem fatter din Vredes Vælde, din Harme i Frygt for dig!
Wa ya san ƙarfin fushinka? Gama hasalarka tana da girma kamar tsoron da ya dace da kai.
12 At tælle vore Dage lære du os, saa vi kan faa Visdom i Hjertet!
Ka koya mana yawan kwanakinmu daidai, don mu sami zuciyar hikima.
13 Vend tilbage, HERRE! Hvor længe! Hav Medynk med dine Tjenere;
Ka ji mu, ya Ubangiji! Har yaushe zai ci gaba? Ka ji tausayin bayinka.
14 mæt os aarle med din Miskundhed, saa vi kan fryde og glæde os alle vore Dage.
Ka ƙosar da mu da safe da ƙaunarka marar ƙarewa, don mu rera don yabo, mu kuma yi murna dukan kwanakinmu.
15 Glæd os det Dagetal, du ydmyged os, det Aaremaal, da vi led ondt!
Faranta mana zuciya kamar yawan kwanakin da muka sha azaba, kamar yawan shekarun da muka ga wahala.
16 Lad dit Værk aabenbares for dine Tjenere og din Herlighed over deres Børn!
Bari a nuna ayyukanka ga bayinka, darajarka ga’ya’yansu.
17 HERREN vor Guds Livsalighed være over os! Og frem vore Hænders Værk for os, ja frem vore Hænders Værk!
Bari alherin shugabanmu Allah yă kasance a kanmu; ka albarkaci mana aikin hannuwanmu, I, ka albarkaci aikin hannuwanmu.
