Salme 90

1 En Bøn af den Guds Mand Moses. Herre, du var vor Bolig Slægt efter Slægt.

Allah adamı Musanın duası. Ey Xudavənd, bütün nəsillərdən bəri Bizə pənah yeri olmusan.

2 Førend Bjergene fødtes og Jord og Jorderig blev til, fra Evighed til Evighed er du, o Gud!

Dağlara təvəllüd verməmişdən əvvəl, Kainatı, dünyanı doğmazdan əvvəl Əzəldən axıradək Allah Sənsən.

3 Mennesket gør du til Støv igen, du siger: »Vend tilbage, I Menneskebørn!«

İnsanları torpağa çevirirsən, Deyirsən: «Qoy bəşər övladları toza dönsün».

4 Thi tusind Aar er i dine Øjne som Dagen i Gaar, der svandt, som en Nattevagt.

Sənin gözündə min il ötən bir günə, Bir gecə növbəsinə bənzər.

5 Du skyller dem bort, de bliver som en Søvn. Ved Morgen er de som Græsset, der gror;

İnsanları silirsən, çəkilirlər, Elə bil ki yuxudurlar. Sanki sübh çağı yerdə bitən otdurlar,

6 ved Morgen gror det og blomstrer, ved Aften er det vissent og tørt.

Səhər boy atar, çiçək açar, Axşamsa solar, quruyar.

7 Thi ved din Vrede svinder vi hen, og ved din Harme forfærdes vi.

Qəzəbindən məhv oluruq, Hiddətindən vəlvələyə düşürük.

8 Vor Skyld har du stillet dig for Øje, vor skjulte Brøst for dit Aasyns Lys.

Hüzurunda təqsirlərimizi üzə çıxarmısan, Gizli günahlarımıza üzünün işığını salmısan.

9 Thi alle vore Dage glider hen i din Vrede, vore Aar svinder hen som et Suk.

Ömür-günümüz Sənin qəzəbin altında keçir, İllərimiz bir nəfəs tək tükənir.

10 Vore Livsdage er halvfjerdsindstyve Aar, og kommer det højt, da firsindstyve. Deres Herlighed er Møje og Slid, thi hastigt gaar det, vi flyver af Sted.

Yetmiş il ömür sürərik, Sağlam olsaq, səksənə yetişərik. Ən yaxşı çağımız belə, zəhmətlə, kədərlə keçir, Ömrümüz tez bitir, uçub-gedir.

11 Hvem fatter din Vredes Vælde, din Harme i Frygt for dig!

Axı qəzəbinin gücünü kim dərk edə bilər? Hirsinin vahiməsini kim duya bilər?

12 At tælle vore Dage lære du os, saa vi kan faa Visdom i Hjertet!

Bizə öyrət nə qədər ömrümüz var, Qoy qəlbimiz hikmətli olsun.

13 Vend tilbage, HERRE! Hvor længe! Hav Medynk med dine Tjenere;

Əl çək, ya Rəbb! Nə vaxtadək qəzəbindən dönməyəcəksən? Sən qullarına rəhm et.

14 mæt os aarle med din Miskundhed, saa vi kan fryde og glæde os alle vore Dage.

Səhər-səhər bizə doyunca məhəbbət göstər, Qoy ömrümüz boyu sevinib fərəhlənək.

15 Glæd os det Dagetal, du ydmyged os, det Aaremaal, da vi led ondt!

Bizi zülmə saldığın günlər qədər, Bəlaya düşdüyümüz illər qədər sevindir.

16 Lad dit Værk aabenbares for dine Tjenere og din Herlighed over deres Børn!

Əməllərin qullarına, Əzəmətin övladlarına görünsün.

17 HERREN vor Guds Livsalighed være over os! Og frem vore Hænders Værk for os, ja frem vore Hænders Værk!

Ey Xudavənd Allahımız, bizimlə xoş rəftar et, Əllərimizin zəhmətini uğurlu et, Bəli, bizim əllərimizin zəhmətini uğurlu et.