Salme 9
1 Til Sangmesteren. Al-mut-labben. En Salme af David. Jeg vil takke HERREN af hele mit Hjerte, kundgøre alle dine Undere,
Przewodnikowi chóru, na Halmutlabben. Pieśń Dawida. Będę [cię] wysławiał, PANIE, całym mym sercem; będę opowiadał o wszystkich twoich cudach.
2 glæde og fryde mig i dig, lovsynge dit Navn, du Højeste,
Będę się cieszył i radował tobą, będę śpiewał twemu imieniu, o Najwyższy!
3 fordi mine Fjender veg, faldt og forgik for dit Aasyn.
Gdy cofną się moi nieprzyjaciele, upadną i znikną sprzed twego oblicza.
4 Thi du hævded min Ret og min Sag, du sad paa Tronen som Retfærds Dommer.
Ty bowiem przeprowadziłeś mój sąd i moją sprawę, zasiadłeś na tronie jako sędzia sprawiedliwy.
5 Du trued ad Folkene, rydded de gudløse ud, deres Navn har du slettet for evigt.
Skarciłeś pogan, wytraciłeś niegodziwych, wymazałeś ich imię na wieki wieków.
6 Fjenden er borte, lagt øde for stedse, du omstyrted Byer, de mindes ej mer.
O nieprzyjacielu, twoje spustoszenia skończyły się na zawsze, zburzyłeś miasta, ich pamięć przepadła razem z nimi.
7 Men HERREN troner evindelig, han rejste sin Trone til Dom,
Ale PAN trwa na wieki, ustawił swój tron, by sądzić.
8 skal dømme Verden med Retfærd, fælde Dom over Folkefærd med Ret.
On będzie sądził świat sprawiedliwie, osądzi narody według słuszności.
9 HERREN blev de fortryktes Tilflugt, en Tilflugt i Trængselstider;
I będzie PAN ucieczką dla uciśnionego, schronieniem w czasie niedoli.
10 og de stoler paa dig, de, som kender dit Navn, thi du svigted ej dem, der søgte dig, HERRE.
I będą ufać tobie ci, którzy znają twoje imię, bo nie opuszczasz, PANIE, tych, którzy cię szukają.
11 Lovsyng HERREN, der bor paa Zion, kundgør blandt Folkene, hvad han har gjort!
Śpiewajcie PANU, który mieszka na Syjonie, opowiadajcie wśród narodów o jego dziełach.
12 Thi han, der hævner Blodskyld, kom dem i Hu, han glemte ikke de armes Raab:
Bo on dopomina się krwi i pamięta o nich, a nie zapomina wołania strapionych.
13 »HERRE, vær naadig, se, hvad jeg lider af Avindsmænd, du, som løfter mig op fra Dødens Porte,
Zmiłuj się nade mną, PANIE, spójrz, jak mnie uciskają ci, którzy mnie nienawidzą, ty, który podnosisz mnie z bram śmierci;
14 at jeg kan kundgøre al din Pris, juble over din Frelse i Zions Datters Porte!«
Abym głosił wszelką twą chwałę w bramach córki Syjonu; będę się radował twoim zbawieniem.
15 Folkene sank i Graven, de grov, deres Fod blev hildet i Garnet, de satte.
Poganie wpadli w dół, [który] wykopali; w sidłach, które zastawili, uwięzła ich noga.
16 HERREN blev aabenbar, holdt Dom, den gudløse hildedes i sine Hænders Gerning. — Higgajon (Sela)
PAN dał się poznać, gdy odbył sąd, w dzieła swoich rąk uwikłał się niegodziwy. (Higgajon, Sela)
Niegodziwi zstąpią do piekła, wszystkie narody, które zapominają Boga. (Sheol h7585)
18 Thi den fattige glemmes ikke for evigt, ej skuffes evindelig ydmyges Haab.
Bo biedak nie będzie zapomniany na zawsze, nadzieja ubogich nie zginie na wieki.
19 Rejs dig, HERRE, lad ikke Mennesker faa Magten, lad Folkene dømmes for dit Aasyn;
Powstań, PANIE, niech nie triumfuje człowiek, niech narody zostaną osądzone przed twoim obliczem.
20 HERRE, slaa dem med Rædsel, lad Folkene kende, at de er Mennesker! (Sela)
PANIE, ześlij na nie strach, aby narody poznały, że są tylko ludźmi. (Sela)
