Salme 89
1 En Maskil af Ezraiten Etan. Om HERRENS Naade vil jeg evigt synge, fra Slægt til Slægt med min Mund forkynde din Trofasthed.
Magaawit ako mahitungod sa mahigugmaong-kalolot ni Jehova sa walay katapusan: Pinaagi sa akong baba igapadayag ko ang imong pagka-matinumanon sa tanang mga kaliwatan.
2 Thi du har sagt: »En evig Bygning er Naaden!« I Himlen har du grundfæstet din Trofasthed.
Kay miingon ako: Ang kalooy pagatukoron sa walay katapusan; Sa maong mga kalangitan ang imong pagkamatinumanon igapahamutang.
3 Jeg slutted en Pagt med min udvalgte, tilsvor David, min Tjener:
Gibuhat ko ang tugon uban sa akong pinili, Nanumpa ako kang David nga akong alagad:
4 »Jeg lader din Sæd bestaa for evigt, jeg bygger din Trone fra Slægt til Slægt!« (Sela)
Pagalig-onon ko ang imong kaliwat sa walay katapusan, Ug tukoron ko ang imong trono ngadto sa tanang mga kaliwatan. (Selah)
5 Og Himlen priser dit Under, HERRE, din Trofasthed i de Helliges Forsamling.
Ug ang kalangitan magadayeg sa imong mga katingalahan, Oh Jehova; Ang imong pagkamatinumanon usab diha sa katilingban sa mga balaan.
6 Thi hvem i Sky er HERRENS Lige, hvo er som HERREN iblandt Guds Sønner?
Kay kinsa man sa mga langit ang ikagtanding kang Jehova? Kinsa sa taliwala sa mga anak sa mga gamhanan nga makasama kang Jehova?
7 En forfærdelig Gud i de Helliges Kreds, stor og frygtelig over alle omkring ham.
Dios nga hilabihan pagkamakali-lisang sa katilingban sa mga balaan, Ug takus kahadlokan ibabaw niadtong tanan nga nanaglibut kaniya?
8 HERRE, Hærskarers Gud, hvo er som du? HERRE, din Naade og Trofasthed omgiver dig.
Oh Jehova, Dios sa mga panon, Kinsa ba ang gamhanan, nga sama kanimo, Oh Jehova? Ug ang imong pagkamatinumanon anaa nagalibut kanimo.
9 Du mestrer Havets Overmod; naar Bølgerne bruser, stiller du dem.
Ang pagkagarboso sa dagat ginaharian nimo: Sa diha nga ang mga balud niana motoybo, imong pagalinawon (sila)
10 Du knuste Rahab som en fældet Kriger, splitted dine Fjender med vældig Arm.
Imong gikuniskunis si Rahab, ingon sa usa ka tawo nga gipatay; Sa bukton sa imong pagkalig-on gipapatlaag mo ang imong mga kaaway.
11 Din er Himlen, og din er Jorden, du grunded Jorderig med dets Fylde.
Ang mga kalangitan imo man, ang yuta usab imo man: Ang kalibutan ug ang kahupnganan niana, imong gitukod (sila)
12 Norden og Sønden skabte du, Tabor og Hermon jubler over dit Navn.
Ang amihanan ug ang habagatan, imong gibuhat (sila) Ang Tabor ug Hermon nanagkalipay sa imong ngalan.
13 Du har en Arm med Vælde, din Haand er stærk, din højre løftet.
Ikaw may bukton nga makagagahum; Kusgan ang imong kamot, ug taas ang imong toong kamot.
14 Retfærd og Ret er din Trones Grundvold, Naade og Sandhed staar for dit Aasyn.
Ang pagkamatarung ug ang justicia mao ang patukoranan sa imong trono: Ang mahigugmaong-kalolot ug ang kamatuoran magauna sa imong nawong.
15 Saligt det Folk, der kender til Frydesang, vandrer, HERRE, i dit Aasyns Lys!
Bulahan ang katawohan nga nakaila sa malipayong tingog sa trompeta: Managlakaw (sila) Oh Jehova, sa kahayag sa imong pamayhon.
16 De lovsynger Dagen igennem dit Navn, ophøjes ved din Retfærdighed.
Sa imong ngalan managkalipay (sila) sa tibook nga adlaw; Ug sa imong pagkamatarung (sila) pagabayawon.
17 Thi du er vor Styrkes Stolthed, du løfter vort Horn ved din Yndest;
Kay ikaw mao ang himaya sa ilang kalig-on; Ug tungod sa imong kahamuot ang among sungay pagabayawon.
18 thi vort Skjold er hos HERREN, vor Konge er Israels Hellige!
Kay ang among taming iya ni Jehova; Ug ang among hari iya sa Balaan sa Israel.
19 Du taled engang i et Syn til dine fromme: »Krone satte jeg paa en Helt, ophøjed en Yngling af Folket;
Unya ikaw misulti sa panan-awon sa imong mga balaan, Ug miingon: Akong gipahamutang ang panabang ibabaw sa usa ka makagagahum; Gibayaw ko ang usa ka pinili gikan sa katawohan.
20 jeg har fundet David, min Tjener, salvet ham med min hellige Olie;
Hikaplagan ko si David nga akong alagad; Gidihog ko siya sa akong lana nga balaan:
21 thi min Haand skal holde ham fast, og min Arm skal give ham Styrke.
Nga kaniya ang akong kamot mapalig-on; Ang akong bukton magapabaskug kaniya.
22 Ingen Fjende skal overvælde ham, ingen Nidding trykke ham ned;
Ang kaaway dili makadaug gikan kaniya, Ni ang anak sa kadautan makasakit kaniya.
23 jeg knuser hans Fjender foran ham og nedstøder dem, der hader ham;
Ug pagadasmagan ko ang mga kaaway sa atubangan niya, Ug pagalaglagon ko (sila) nga nanagdumot kaniya.
24 med ham skal min Trofasthed og Miskundhed være, hans Horn skal løfte sig ved mit Navn;
Apan ang akong pagkamatinumanon ug ang akong mahigugmaong-kalolot magauban kaniya; Ug tungod sa akong ngalan pagabayawon ang iyang sungay.
25 jeg lægger Havet under hans Haand og Strømmene under hans højre;
Akong igabutang usab ang iyang kamot ibabaw sa dagat, Ug ang iyang toong kamot ibabaw sa mga suba.
26 mig skal han kalde: min Fader, min Gud og min Frelses Klippe.
Siya magatu-aw kanako: Ikaw mao ang akong Amahan, Dios ko, ug ang bato sa akong kaluwasan.
27 Jeg gør ham til førstefødt, den største blandt Jordens Konger;
Himoon ko usab siya nga akong panganay, Ang labing hataas sa mga hari sa yuta.
28 jeg bevarer for evigt min Miskundhed mod ham, min Pagt skal holdes ham troligt;
Nga magatipig ako alang kaniya sa akong mahigugmaong-kalolot sa walay katapusan; Ug ang akong tugon magapadayon uban kaniya.
29 jeg lader hans Æt bestaa for evigt, hans Trone, saa længe Himlen er til.
Ug ang iyang kaliwat usab himoon ko nga magapadayon sa walay katapusan, Ug ang iyang trono ingon sa mga adlaw sa langit.
30 Hvis hans Sønner svigter min Lov og ikke følger mine Lovbud,
Kong ang iyang mga anak magabiya sa akong Kasugoan, Ug dili magalakaw sa akong mga tulomanon;
31 hvis de bryder min Vedtægt og ikke holder mit Bud,
Kong pagalapason nila ang akong kabalaoran, Ug dili magabantay sa akong mga sugo;
32 da hjemsøger jeg deres Synd med Ris, deres Brøde med haarde Slag;
Nan, pagadu-awon ko ang ilang mga paglapas uban sa baras, Ug ang ilang kasal-anan uban sa mga labud.
33 men min Naade tager jeg ikke fra ham, min Trofasthed svigter jeg ikke;
Apan dili ko hutdon sa pagkuha ang akong mahigugmaong-kalolot gikan kaniya, Ni pagakawangon ko ang akong pagkamatinumanon.
34 jeg bryder ikke min Pagt og ændrer ej mine Læbers Udsagn.
Dili ko pagalapason ang akong tugon, Ni pagailisdan ang butang nga migula sa akong mga ngabil.
35 Ved min Hellighed svor jeg een Gang for alle — David sviger jeg ikke:
Sa makausa manumpa ako pinaagi sa akong pagkabalaan: Dili ako magabakak kang David:
36 Hans Æt skal blive for evigt, hans Trone for mig som Solen,
Ang iyang kaliwat magapadayon sa walay katapusan, Ug ang iyang trono ingon sa adlaw sa atubangan ko.
37 staa fast som Maanen for evigt, og Vidnet paa Himlen er sanddru.« (Sela)
Ingon sa bulan pagalig-onon kini sa walay katapusan, Ug ingon sa usa ka saksi nga matinumanon diha sa mga langit. (Selah)
38 Men du har forstødt og forkastet din Salvede og handlet i Vrede imod ham;
Apan ikaw nagsalikway ug nagdumili, Ikaw naaligutgut sa imong dinihog.
39 Pagten med din Tjener har du brudt, vanæret hans Krone og traadt den i Støvet;
Ikaw nagdumot sa tugon sa imong ulipon: Gipasipalahan mo ang iyang purongpurong pinaagi sa pagsalibay niini ngadto sa yuta.
40 du har nedbrudt alle hans Mure, i Grus har du lagt hans Fæstninger;
Gipangguba mo ang tanan niyang mga coral; Gipanggub-on mo ang iyang mga kuta.
41 alle vejfarende plyndrer ham, sine Naboer blev han til Spot.
Nanagpanulis kaniya ang tanang mga nanagpangagi sa dalan: Siya nahimong usa ka kaulawan sa iyang mga isigkatawo.
42 Du har løftet hans Uvenners højre og glædet alle hans Fjender;
Gibayaw mo ang toong kamot sa iyang mga kabatok; Imong gipapaglipay ang tanan niyang mga kaaway.
43 hans Sværd lod du vige for Fjenden, du holdt ham ej oppe i Kampen;
Oo, ginalumping mo ang sulab sa iyang pinuti, Ug wala mo siya patindoga sa gubat.
44 du vristed ham Staven af Hænde og styrted hans Trone til Jorden,
Ikaw nagpalong sa iyang kasiga, Ug gipukan mo ang iyang trono sa yuta.
45 afkorted hans Ungdoms Dage og hylled ham ind i Skam. (Sela)
Gipahamub-an mo ang mga adlaw sa iyang pagkabatan-on: Giputos mo siya sa kaulaw. (Selah)
46 Hvor længe vil du skjule dig, HERRE, for evigt, hvor længe skal din Vrede lue som Ild?
Hangtud anus-a ba, Oh Jehova? pagatagoon mo ang imong kaugalingon sa walay katapusan? Hangtud anus-a ba nga magadilaab ang imong kaligutgut sama sa kalayo?
47 Herre, kom i Hu, hvad Livet er, til hvilken Tomhed du skabte hvert Menneskebarn!
Oh hinumdumi nga pagkahamubo sa akong panahon: Kay unsang kakawangan nga gibuhat mo sa tanang mga anak sa mga tawo!
48 Hvo bliver i Live og skuer ej Død, hvo frelser sin Sjæl fra Dødsrigets Haand? (Sela) (Sheol h7585)
Kinsa bang tawohana ang mabuhi, ug dili makakita sa kamatayon, Nga magaluwas sa iyang kalag gikan sa gahum sa Sheol? (Selah) (Sheol h7585)
49 Hvor er din fordums Naade, Herre, som du i Trofasthed tilsvor David?
Ginoo, hain na ang imong unang mga mahigugmaong-kalolot, Nga imong gipanumpa kang David sa imong pagkamatinumanon?
50 Kom, Herre, din Tjeners Skændsel i Hu, at jeg bærer Folkenes Spot i min Favn,
Hinumdumi, Ginoo, ang kaulawan sa imong mga ulipon, Giunsa ko pagdala sa sulod nako ang kaulaw sa tanang mga gamhanang katawohan,
51 hvorledes dine Fjender haaner, HERRE, hvorledes de haaner din Salvedes Fodspor.
Nga gipakaulaw sa imong mga kaaway, Oh Jehova, Nga nanagpakaulaw (sila) sa mga lakang sa imong dinihog.
52 Lovet være HERREN i Evighed, Amen, Amen!
Bulahan si Jehova sa walay katapusan. Amen, ug Amen.
