Salme 81

1 Til Sangmesteren. Al-haggittit. Af Asaf.

Umawit nang malakas sa Diyos ng aming kalakasan; sumigaw nang may kagalakan para sa Diyos ni Jacob.

2 Jubler for Gud, vor Styrke, raab af fryd for Jakobs Gud,

Umawit at tumugtog ng tamburin, ng kaaya-ayang lira kasama ng alpa.

3 istem Lovsang, lad Pauken lyde, den liflige Citer og Harpen;

Hipan ang sungay ng lalaking tupa sa araw ng bagong buwan, sa araw ng kabilugan ng buwan, kapag nagsimula ang araw ng aming kapistahan.

4 stød i Hornet paa Nymaanedagen, ved Fuldmaaneskin paa vor Højtidsdag!

Dahil ito ay isang batas para sa Israel, isang kautusan na ibinigay ng Diyos ni Jacob.

5 Thi det er Lov i Israel, et Bud fra Jakobs Gud;

Nagpalabas siya nito bilang isang patakaran kay Jose noong siya ay nagtungo sa lupain ng Ehipto, kung saan nakarinig ako ng wika na hindi ko naintindihan.

6 han gjorde det til en Vedtægt i Josef, da han drog ud fra Ægypten, hvor han hørte et Sprog, han ikke kendte.

“Inalis ko ang pasanin mula sa kaniyang balikat; ang kaniyang mga kamay ay nakalaya mula sa pagkakahawak ng basket.

7 »Jeg fried hans Skulder for Byrden, hans Hænder slap fri for Kurven.

Sa iyong pagdadalamhati ikaw ay tumawag, at tinulungan kita; Tinugon kita mula sa isang madilim na ulap na may kasamang kulog. Sinubok kita sa mga tubig ng Meriba. (Selah)

8 I Nøden raabte du, og jeg frelste dig, jeg svarede dig i Tordenens Skjul, jeg prøvede dig ved Meribas Vande. (Sela)

Makinig kayo, aking bayan, dahil babalaan ko kayo, Israel, kung makikinig lamang kayo sa akin!

9 Hør, mit Folk, jeg vil vidne for dig, Israel, ak, om du hørte mig!

Walang dapat na maging dayuhang diyos sa inyo; hindi ninyo dapat sambahin ang anumang dayuhang diyos.

10 En fremmed Gud maa ej findes hos dig, tilbed ikke andres Gud!

Ako si Yahweh na inyong Diyos, na naglabas sa inyo mula sa lupa ng Ehipto. Ibuka ninyo nang malaki ang inyong bibig, at pupunuin ko ito.

11 Jeg, HERREN, jeg er din Gud, som førte dig op fra Ægypten; luk din Mund vidt op, og jeg vil fylde den!

Pero hindi nakinig ang aking bayan sa aking mga salita; hindi ako sinunod ng Israel.

12 Men mit Folk vilde ikke høre min Røst, Israel lød mig ikke.

Kaya hinayaan ko (sila) na sundin ang katigasan ng sarili nilang pamamaraan para maaari nilang gawin kung ano sa tingin nila ang tama.

13 Da lod jeg dem fare i deres Stivsind, de vandrede efter deres egne Raad.

O, nawa makinig ang aking bayan sa akin; O, nawa lumakad sa aking mga landas ang aking bayan.

14 Ak, vilde mit Folk dog høre mig, Israel gaa mine Veje!

Pagkatapos agad kong pasusukuin ang kanilang mga kaaway at ibabaling ko ang aking kamay laban sa mga nang-aapi sa kanila.

15 Da kued jeg snart deres Fjender, vendte min Haand mod deres Uvenner!

Nawa ang mga napopoot kay Yahweh ay yumuko nang may takot sa harap niya! Nawa (sila) ay mapahiya magpakailanman.

16 Deres Avindsmænd skulde falde og gaa til Grunde for evigt; jeg nærede dig med Hvedens Fedme, mættede dig med Honning fra Klippen!«

Pakakainin ko ang Israel ng pinakamainam na trigo; pasisiyahin ko kayo ng pulot na lumalabas mula sa bato.”