Salme 81
1 Til Sangmesteren. Al-haggittit. Af Asaf.
| بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، لەسەر ئاوازی گتیت. بۆ ئاساف. هەلهەلە لێدەن بۆ خودا ئەوەی هێزمانە، بە خۆشییەوە هاوار بکەن بۆ خودای یاقوب. |
2 Jubler for Gud, vor Styrke, raab af fryd for Jakobs Gud,
| ئاوازێک بەرز بکەنەوە و دەف بهێنن، سازێکی ناسک لەگەڵ قیسارە. |
3 istem Lovsang, lad Pauken lyde, den liflige Citer og Harpen;
| لە جەژنی سەرەمانگ کەڕەنا لێدەن و لە مانگی تابان، بۆ ڕۆژی جەژنەکانمان، |
4 stød i Hornet paa Nymaanedagen, ved Fuldmaaneskin paa vor Højtidsdag!
| چونکە ئەمە فەرزە لەسەر ئیسرائیل، حوکمی خودای یاقوبە. |
5 Thi det er Lov i Israel, et Bud fra Jakobs Gud;
| لە بنەماڵەی یوسفدا کردی بە یاسا، کە لە خاکی میسر دەریهێنا. گوێمان لە دەنگێک بوو بە زمانێک کە لێی تێنەگەیشتین: |
6 han gjorde det til en Vedtægt i Josef, da han drog ud fra Ægypten, hvor han hørte et Sprog, han ikke kendte.
| «بارم لەسەر شانەکانی لادا، دەستەکانی لە سەبەتە بەربوون. |
7 »Jeg fried hans Skulder for Byrden, hans Hænder slap fri for Kurven.
| لە تەنگانەدا هاوارت کرد، دەربازم کردیت، لەژێر سێبەری هەورەتریشقە وەڵامم دایتەوە، لە مێرگی مەریبا تاقیم کردیتەوە. |
8 I Nøden raabte du, og jeg frelste dig, jeg svarede dig i Tordenens Skjul, jeg prøvede dig ved Meribas Vande. (Sela)
| ئەی گەلی من، گوێ بگرە، ئاگادارت دەکەمەوە. ئەی ئیسرائیل، خۆزگە گوێت لە من دەگرت! |
9 Hør, mit Folk, jeg vil vidne for dig, Israel, ak, om du hørte mig!
| لەنێو ئێوەدا خوداوەندێکی بێگانە نابێت، کڕنۆش بۆ خوداوەندێکی بیانی نابەیت. |
10 En fremmed Gud maa ej findes hos dig, tilbed ikke andres Gud!
| من یەزدانی پەروەردگاری تۆم، کە لە خاکی میسر دەرمهێنای، دەمت بکەوە و پڕی دەکەم. |
11 Jeg, HERREN, jeg er din Gud, som førte dig op fra Ægypten; luk din Mund vidt op, og jeg vil fylde den!
| «بەڵام گەلەکەم گوێی لە قسەم نەگرت، ئیسرائیل منی نەویست. |
12 Men mit Folk vilde ikke høre min Røst, Israel lød mig ikke.
| منیش ئەوانم دایە دەست کەللەڕەقییەکەی خۆیان، بە ڕاوێژی خۆیان هەڵسوکەوت بکەن. |
13 Da lod jeg dem fare i deres Stivsind, de vandrede efter deres egne Raad.
| «خۆزگە گەلەکەم بە قسەی منیان دەکرد، ئەگەر ئیسرائیل ڕێگای منیان دەگرتەبەر، |
14 Ak, vilde mit Folk dog høre mig, Israel gaa mine Veje!
| هەر زوو دوژمنەکانم بۆ زەلیل دەکردن، دەستم درێژ دەکردە سەر ناحەزانیان! |
15 Da kued jeg snart deres Fjender, vendte min Haand mod deres Uvenner!
| ئەوانەی ڕقیان لە یەزدانە، ملکەچی دەبن، هەتاهەتایە کاتی سزایان دەبێت. |
16 Deres Avindsmænd skulde falde og gaa til Grunde for evigt; jeg nærede dig med Hvedens Fedme, mættede dig med Honning fra Klippen!«
| باشترین گەنمم دەرخوارد دەدایت، لە تاشەبەردەوە تێر هەنگوینم دەکردیت.» |
