Salme 80
1 Til Sangmesteren. El-sjosjannim-edut. Af Asaf. En Salme.
Til songmeisteren, etter «Liljor»; eit vitnemål av Asaf, ein salme. Du Israels hyrding, vend øyra til! du som fører Josef som ei hjord, du som tronar yver kerubarne, syn deg herleg!
2 Lyt til, du Israels Hyrde, der ledede Josef som en Hjord, træd frem i Glans, du, som troner paa Keruber,
Vekk upp ditt velde for Efraim og Benjamin og Manasse, og kom oss til hjelp!
3 for Efraims, Benjamins og Manasses Øjne; opbyd atter din Vælde og kom til vor Frelse!
Gud, reis oss upp att, og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!
4 Hærskarers Gud, bring os atter paa Fode, lad dit Ansigt lyse, at vi maa frelses!
Herre Gud, Allhers drott! Kor lenge du frøser av harm, endå folket ditt bed!
5 HERRE, Hærskarers Gud, hvor længe vredes du trods din Tjeners Bøn?
Du gav deim tårebrød til å eta og tåror til å drikka i fullt mål.
6 Du har givet os Taarebrød at spise, Taarer at drikke i bredfuldt Maal.
Du sette oss til eit trættemål for våre grannar, og våre fiendar spottar seg imillom.
7 Du har gjort os til Stridsemne for vore Naboer, vore Fjender haaner os.
Gud, allhers drott, reis oss upp att og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!
8 Hærskarers Gud, bring os atter paa Fode, lad dit Ansigt lyse, at vi maa frelses!
Eit vintre flutte du frå Egyptarland, du dreiv heidningar ut og planta det.
9 Du rykked en Vinstok op i Ægypten, drev Folkeslag bort og plantede den;
Du rudde rom for det, og det feste rot og fyllte landet.
10 du rydded og skaffed den Plads, den slog Rod og fyldte Landet;
Fjell vart løynde av skuggen frå det, og Guds cedrar av greinerne.
11 Bjergene skjultes af dens Skygge, Guds Cedre af dens Ranker;
Det strekte sine greiner ut til havet, og sine renningar burt imot elvi.
12 den bredte sine Skud til Havet og sine Kviste til Floden.
Kvi hev du rive ned gardarne ikring det, so alle som gjeng framum på vegen, plukkar av det?
13 Hvorfor har du nedbrudt dens Hegn, saa alle vejfarende plukker deraf?
Svinet frå skogen gneg på det og dyri på marki beitar i det.
14 Skovens Vildsvin gnaver deri, Dyrene paa Marken æder den op!
Gud, allhers drott, vend um att! skoda ned frå himmelen og sjå og vitja ditt vintre!
15 Hærskarers Gud, vend tilbage, sku ned fra Himlen og se! Drag Omsorg for denne Vinstok,
og verna um det som di høgre hand hev planta, og um den son du hev valt deg ut!
16 for Skuddet, din højre planted!
Det er brent med eld, det er avhogge, for trugsl frå ditt andlit gjeng dei til grunnar.
17 Lad dem, der sved den og hugged den sønder, gaa til for dit Aasyns Trusel!
Haldt di hand yver mannen ved di høgre hand, yver menneskjesonen som du hev valt deg ut,
18 Lad din Haand være over din højres Mand, det Menneskebarn, du opfostred dig!
so vil me ikkje vika frå deg! Gjer oss levande att, so vil me kalla på ditt namn!
19 Da viger vi ikke fra dig, hold os i Live, saa paakalder vi dit Navn! HERRE, Hærskarers Gud, bring os atter paa Fode, lad dit Ansigt lyse, at vi maa frelses!
Herre Gud, allhers drott, reis oss upp att, og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!
