Salme 78
1 En Maskil af Asaf. Lyt, mit Folk, til min Lære, bøj eders Øre til Ord fra min Mund;
Pieśń wyuczająca podana Asafowi. Słuchaj, ludu mój! zakonu mego; nakłońcież uszów swych do słów ust moich.
2 jeg vil aabne min Mund med Billedtale, fremsætte Gaader fra fordums Tid,
Otworzę w podobieństwie usta moje, a będę opowiadał przypowiastki starodawne.
3 hvad vi har hørt og ved, hvad vore Fædre har sagt os;
Cośmy słyszeli, i poznali, i co nam ojcowie nasi opowiadali.
4 vi dølger det ikke for deres Børn, men melder en kommende Slægt om HERRENS Ære og Vælde og Underne, som han har gjort.
Nie zataimy tego przed synami ich, którzy przyszłym potomkom swoim opowiadać będą chwały Pańskie, i moc jego, i cuda jego, które uczynił.
5 Han satte et Vidnesbyrd i Jakob, i Israel gav han en Lov, idet han bød vore Fædre at lade deres Børn det vide,
Bo wzbudził świadectwo w Jakóbie, a zakon wydał w Izraelu; przykazał ojcom naszym, aby to do wiadomości podawali synom swoim,
6 at en senere Slægt kunde vide det, og Børn, som fødtes siden, staa frem og fortælle deres Børn derom,
Aby poznał wiek potomny, synowie, którzy się narodzić mieli, a oni zaś powstawszy, aby to opowiadali synom swoim;
7 saa de slaar deres Lid til Gud og ikke glemmer Guds Gerninger, men overholder hans Bud,
Aby pokładali w Bogu nadzieję swoję, a nie zapominali na sprawy Boże, ale strzegli przykazań jego;
8 ej slægter Fædrene paa, en vanartet, stridig Slægt, hvis Hjerte ikke var fast, hvis Aand var utro mod Gud
Aby się nie stali jako ojcowie ich narodem odpornym i nieposłusznym, narodem, który nie wygotował serca swego, aby był wierny Bogu duch jego.
9 — Efraims Børn var rustede Bueskytter, men svigted paa Stridens Dag —
Albo jako synowie Efraimowi zbrojni, którzy, choć umieli z łuku strzelać, wszakże w dzień wojny tył podali.
10 Gudspagten holdt de ikke, de nægtede at følge hans Lov;
Bo nie przestrzegali przymierza Bożego, a według zakonu jego zbraniali się chodzić.
11 hans Gerninger gik dem ad Glemme, de Undere, han lod dem skue.
Zapomnieli na sprawy jego, i na dziwne dzieła jego, które im pokazywał.
12 Han gjorde Undere for deres Fædre i Ægypten paa Zoans Mark;
Przed ojcami ich czynił cuda w ziemi Egipskiej, na polu Soan.
13 han kløved Havet og førte dem over, lod Vandet staa som en Vold;
Rozdzielił morze, i przeprowadził ich, i sprawił, że stanęły wody jako kupa.
14 han ledede dem ved Skyen om Dagen, Natten igennem ved Ildens Skær;
Prowadził ich w obłoku we dnie, a każdej nocy w jasnym ogniu.
15 han kløvede Klipper i Ørkenen, lod dem rigeligt drikke som af Strømme,
Rozszczepił skały na puszczy, a napoił ich, jako z przepaści wielkich.
16 han lod Bække rinde af Klippen og Vand strømme ned som Floder.
Wywiódł strumienie ze skały, a uczynił, że wody ciekły jako rzeki.
17 Men de blev ved at synde imod ham og vække den Højestes Vrede i Ørkenen;
A wszakże oni przyczynili grzechów przeciwko niemu, a wzruszyli Najwyższego na puszczy do gniewu;
18 de fristede Gud i Hjertet og krævede Mad til at stille Sulten,
I kusili Boga w sercu swem, żądając pokarmu według lubości swojej.
19 de talte mod Gud og sagde: »Kan Gud dække Bord i en Ørken?
A mówili przeciwko Bogu temi słowy: Izali może Bóg zgotować stół na tej puszczy?
20 Se, Klippen slog han, saa Vand flød frem, og Bække vælded ud; mon han ogsaa kan give Brød og skaffe Kød til sit Folk?«
Oto uderzył w skałę, a wypłynęły wody, i rzeki wezbrały; izali też będzie mógł dać chleb? Izali nagotuje mięsa ludowi swemu?
21 Det hørte HERREN, blev vred, der tændtes en Ild mod Jakob, ja Vrede kom op mod Israel,
Przetoż usłyszawszy to Pan, rozgniewał się, a ogień się zapalił przeciw Jakóbowi, także i popędliwość powstała przeciw Izraelowi;
22 fordi de ikke troede Gud eller stolede paa hans Frelse.
Przeto, iż nie wierzyli Bogu, a nie mieli nadziei w zbawieniu jego.
23 Da bød han Skyerne oventil, lod Himlens Døre aabne
Choć był rozkazał obłokom z góry, i forty niebieskie otworzył.
24 og Manna regne paa dem til Føde, han gav dem Himmelkorn;
I spuścił im jako deszcz mannę ku pokarmowi, a pszenicę niebieską dał im.
25 Mennesker spiste Englebrød, han sendte dem Mad at mætte sig med.
Chleb mocarzów jadł człowiek, a zesłał im pokarmów do sytości.
26 Han rejste Østenvinden paa Himlen, førte Søndenvinden frem ved sin Kraft;
Obrócił wiatr ze wschodu na powietrzu, a przywiódł mocą swą wiatr z południa;
27 Kød lod han regne paa dem som Støv og vingede Fugle som Havets Sand,
I spuścił na nich mięso jako proch, i ptastwo skrzydlate jako piasek morski;
28 lod dem falde midt i sin Lejr, rundt omkring sine Boliger;
Spuścił je w pośród obozu ich, wszędy około namiotów ich.
29 Og de spiste sig overmætte, hvad de ønsked, lod han dem faa.
I jedli, a nasyceni byli hojnie, i dał im, czego żądali.
30 Men før deres Attraa var stillet, mens Maden var i deres Mund,
A gdy jeszcze nie wypełnili żądości swej, gdy jeszcze pokarm był w ustach ich:
31 rejste Guds Vrede sig mod dem; han vog deres kraftige Mænd, fældede Israels Ynglinge.
Tedy zapalczywość Boża przypadła na nich, i pobił tłustych ich, a przedniejszych z Izraela poraził.
32 Og dog blev de ved at synde og troede ej paa hans Undere.
Ale w tem wszystkiem jeszcze grzeszyli, i nie wierzyli cudom jego;
33 Da lod han deres Dage svinde i Tomhed og endte brat deres Aar.
Przetoż sprawił, że marnie dokonali dni swoich, i lat swoich w strachu.
34 Naar han vog dem, søgte de ham, vendte om og spurgte om Gud,
Gdy ich tracił, jeźliże go szukali, i nawracali się, a szukali z rana Boga,
35 kom i Hu, at Gud var deres Klippe, Gud den Allerhøjeste deres Genløser.
Przypominając sobie, iż Bóg był skałą ich, a Bóg najwyższy odkupicielem ich:
36 De hyklede for ham med Munden, løj for ham med deres Tunge;
(Aczkolwiek pochlebiali mu usty swemi, i językiem swoim kłamali mu;
37 deres Hjerter holdt ikke fast ved ham, hans Pagt var de ikke tro.
A serce ich nie było szczere przed nim, ani wiernymi byli w przymierzu jego.)
38 Og dog er han barmhjertig, han tilgiver Misgerning, lægger ej øde, hans Vrede lagde sig Gang paa Gang, han lod ikke sin Harme fuldt bryde frem;
On jednak będąc miłosierny odpuszczał nieprawości ich, a nie zatracał ich, ale częstokroć odwracał gniew swój, a nie pobudzał wszystkiego gniewu swego;
39 han kom i Hu, de var Kød, et Pust, der svinder og ej vender tilbage.
Bo pamiętał, że są ciałem, wiatrem, który odchodzi, a nie wraca się zaś.
40 Hvor tit stod de ham ikke imod i Ørkenen og voldte ham Sorg i det øde Land!
Jako go często draźnili na puszczy, i do boleści przywodzili na pustyniach?
41 De fristede atter Gud, de krænkede Israels Hellige;
Bo coraz kusili Boga, a Świętemu Izraelskiemu granice zamierzali.
42 hans Haand kom de ikke i Hu, den Dag han friede dem fra Fjenden,
Nie pamiętali na rękę jego, i na on dzień, w który ich wybawił z utrapienia;
43 da han gjorde sine Tegn i Ægypten, sine Undere paa Zoans Mark,
Gdy czynił w Egipcie znaki swoje, a cuda swe na polu Soan;
44 forvandled deres Floder til Blod, saa de ej kunde drikke af Strømmene,
Gdy obrócił w krew rzeki ich, i strumienie ich, tak, że z nich pić nie mogli.
45 sendte Myg imod dem, som aad dem, og Frøer, som lagde dem øde,
Przepuścił na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich gubiły:
46 gav Æderen, hvad de avlede, Græshoppen al deres Høst,
I dał chrząszczom urodzaje ich, a prace ich szarańczy.
47 slog deres Vinstokke ned med Hagl, deres Morbærtræer med Frost,
Potłukł gradem szczepy ich, a drzewa leśnych fig ich gradem lodowym.
48 prisgav Kvæget for Hagl og deres Hjorde for Lyn.
I podał gradowi bydło ich, a majętność ich węglu ognistemu.
49 Han sendte sin Vredesglød mod dem, Harme, Vrede og Trængsel, en Sendefærd af Ulykkesengle;
Posłał na nich gniew zapalczywości swojej, popędliwość, i rozgniewanie, i uciśnienie, przypuściwszy na nich aniołów złych.
50 frit Løb gav han sin Vrede, skaaned dem ikke for Døden, gav deres Liv til Pris for Pest;
Wyprostował ścieżkę gniewowi swemu, nie zachował od śmierci duszy ich, i na bydło ich powietrze dopuścił;
51 alt førstefødt i Ægypten slog han, Mandskraftens Førstegrøde i Kamiternes Telte,
I pobił wszystko pierworodztwo w Egipcie, pierwiastki mocy ich w przybytkach Chamowych;
52 lod sit Folk bryde op som en Hjord, leded dem som Kvæg i Ørkenen,
Ale jako owce wyprowadził lud swój, a wodził ich jako stada po puszczy.
53 leded dem trygt, uden Frygt, mens Havet lukked sig over deres Fjender;
Wodził ich w bezpieczeństwie, tak, że się nie lękali, (a nieprzyjaciół ich okryło morze, )
54 han bragte dem til sit hellige Land, de Bjerge, hans højre vandt,
Aż ich przywiódł do świętej granicy swojej, na onę górę, której nabyła prawica jego.
55 drev Folkeslag bort foran dem, udskiftede ved Lod deres Land og lod Israels Stammer bo i deres Telte.
I wyrzucił przed twarzą ich narody, i sprawił, że im przyszły na sznur dziedzictwa ich, ażeby mieszkały w przybytkach ich pokolenia Izraelskie.
56 Dog fristed og trodsede de Gud den Allerhøjeste og overholdt ikke hans Vidnesbyrd;
A wszakże przecież kusili i draźnili Boga najwyższego, a świadectwa jego nie strzegli.
57 de faldt fra, var troløse som deres Fædre, svigtede som en slappet Bue,
Ale się odwrócili, i przewrotnie się obchodzili, jako i ojcowie ich; wywrócili się jako łuk omylny.
58 de krænked ham med deres Offerhøje, ægged ham med deres Gudebilleder.
Bo go wzruszyli do gniewu wyżynami swemi, a rytemi bałwanami swemi pobudzili go do zapalczywości.
59 Det hørte Gud og blev vred, følte højlig Lede ved Israel;
Co słysząc Bóg rozgniewał się, i zbrzydził sobie bardzo Izraela,
60 han opgav sin Bolig i Silo, det Telt, hvor han boede blandt Mennesker;
Tak, że opuściwszy przybytek w Sylo, namiot, który postawił między ludźmi,
61 han gav sin Stolthed i Fangenskab, sin Herlighed i Fjendehaand,
Podał w niewolę moc swoję, i sławę swoję w ręce nieprzyjacielskie.
62 prisgav sit Folk for Sværdet, blev vred paa sin Arvelod;
Dał pod miecz lud swój, a na dziedzictwo swoje rozgniewał się.
63 Ild fortæred dets unge Mænd, dets Jomfruer fik ej Bryllupssange,
Młodzieńców jego ogień pożarł, a panienki jego nie były uczczone.
64 dets Præster faldt for Sværdet, dets Enker holdt ikke Klagefest.
Kapłani jego od miecza polegli, a wdowy jego nie płakały.
65 Da vaagned Herren som en, der har sovet, som en Helt, der er døvet af Vin;
Lecz potem ocucił się Pan jako ze snu, jako mocarz wykrzykający od wina.
66 han slog sine Fjender paa Ryggen, gjorde dem evigt til Skamme.
I zaraził nieprzyjaciół swoich na pośladkach, a na wieczną hańbę podał ich.
67 Men han fik Lede ved Josefs Telt, Efraims Stamme udvalgte han ikke;
Ale choć wzgardził namiotem Józefowym, a pokolenia Efraimowego nie obrał,
68 han udvalgte Judas Stamme, Zions Bjerg, som han elsker;
Wszakże obrał pokolenie Judowe, i górę Syon, którą umiłował.
69 han bygged sit Tempel himmelhøjt, grundfæsted det evigt som Jorden.
I wystawił sobie jako pałac wysoki świątnicę swoję, jako ziemię, którą ugruntował na wieki.
70 Han udvalgte David, sin Tjener, og tog ham fra Faarenes Folde,
I obrał Dawida sługę swego, wziąwszy go z obór owczych;
71 hentede ham fra de diende Dyr til at vogte Jakob, hans Folk, Israel, hans Arvelod;
Gdy chodził za owcami kotnemi, przyprowadził go, aby pasł Jakóba, lud jego, i Izraela, dziedzictwo jego;
72 han vogtede dem med oprigtigt Hjerte, ledede dem med kyndig Haand.
Który ich pasł w szczerości serca swego, a w roztropności rąk swoich prowadził ich.
