Salme 78

1 En Maskil af Asaf. Lyt, mit Folk, til min Lære, bøj eders Øre til Ord fra min Mund;

Se yon chante Asaf. Pèp mwen yo, koute sa m'ap moutre nou! Louvri zòrèy nou pou n' tande sa m'ap di!

2 jeg vil aabne min Mund med Billedtale, fremsætte Gaader fra fordums Tid,

Mwen pral pale ak nou, pou m' fè nou konnen sa ki te pase nan tan lontan,

3 hvad vi har hørt og ved, hvad vore Fædre har sagt os;

bagay nou te tande nan zòrèy nou, bagay nou tout te konnen, bagay zansèt nou yo te konn rakonte nou.

4 vi dølger det ikke for deres Børn, men melder en kommende Slægt om HERRENS Ære og Vælde og Underne, som han har gjort.

Nou p'ap kache bagay sa yo pou pitit nou yo pa konnen yo. N'ap fè lwanj Seyè a devan timoun k'ap vini yo. N'ap fè yo konnen jan l' gen pouvwa, jan l' gen fòs, jan li fè gwo mèvèy.

5 Han satte et Vidnesbyrd i Jakob, i Israel gav han en Lov, idet han bød vore Fædre at lade deres Børn det vide,

Li te di pèp Izrayèl la sa pou li fè. Li te bay pitit pitit Jakòb yo kòmandman li yo. Li te mande zansèt nou yo pou yo te moutre pitit yo lalwa Bondye a,

6 at en senere Slægt kunde vide det, og Børn, som fødtes siden, staa frem og fortælle deres Børn derom,

pou timoun ki fenk fèt yo ka konnen l', pou yo menm tou, lè yo grandi, yo ka fè pitit pa yo konnen l'.

7 saa de slaar deres Lid til Gud og ikke glemmer Guds Gerninger, men overholder hans Bud,

Konsa yo menm tou, y'a mete konfyans yo nan Bondye. Yo p'ap bliye sa li te fè. Y'a toujou obeyi kòmandman li yo.

8 ej slægter Fædrene paa, en vanartet, stridig Slægt, hvis Hjerte ikke var fast, hvis Aand var utro mod Gud

Konsa yo p'ap tankou zansèt yo ki te fè tèt ak Bondye, ki te derefize fè sa li te mande yo fè, ki pa t' janm gen yon konfyans fèm nan Bondye, ki pa t' kenbe pawòl yo ak Bondye.

9 — Efraims Børn var rustede Bueskytter, men svigted paa Stridens Dag —

Pitit Efrayim yo se moun ki konn goumen, ki fò nan tire flèch. Men, yo kouri lè batay mare.

10 Gudspagten holdt de ikke, de nægtede at følge hans Lov;

Yo pa t' kenbe kontra Bondye te pase ak yo a. Yo derefize fè sa li te mande yo fè.

11 hans Gerninger gik dem ad Glemme, de Undere, han lod dem skue.

Yo fè espre, yo bliye sa li te fè, tout mèvèy li te fè yo wè.

12 Han gjorde Undere for deres Fædre i Ægypten paa Zoans Mark;

Wi, se devan je zansèt yo Bondye te fè mirak nan peyi Lejip, nan plenn Zoan an.

13 han kløved Havet og førte dem over, lod Vandet staa som en Vold;

Li fann lanmè a an de, li fè yo pase nan mitan l'. Li fè dlo yo kanpe dwat tankou miray.

14 han ledede dem ved Skyen om Dagen, Natten igennem ved Ildens Skær;

Pou l' moutre yo chemen pou yo pran, lajounen li ba yo yon nwaj, lannwit li ba yo yon dife ki t'ap mache devan yo.

15 han kløvede Klipper i Ørkenen, lod dem rigeligt drikke som af Strømme,

Li fann gwo wòch nan dezè a, li ba yo kont dlo pou yo bwè.

16 han lod Bække rinde af Klippen og Vand strømme ned som Floder.

Li fè sous dlo pete nan wòch la, li fè dlo koule tankou dlo larivyè.

17 Men de blev ved at synde imod ham og vække den Højestes Vrede i Ørkenen;

Men, yo pa t' sispann fè peche kont Bondye, yo revòlte dèyè Bondye ki anwo nan syèl la, lè yo te nan dezè a.

18 de fristede Gud i Hjertet og krævede Mad til at stille Sulten,

Yo te vle sonde Bondye: yo mande pou l' ba yo manje yo te vle manje a.

19 de talte mod Gud og sagde: »Kan Gud dække Bord i en Ørken?

Yo pale Bondye mal, yo di: -Eske Bondye ka mete manje sou tab nan mitan dezè sa a?

20 Se, Klippen slog han, saa Vand flød frem, og Bække vælded ud; mon han ogsaa kan give Brød og skaffe Kød til sit Folk?«

Wi, se vre. Li frape wòch la: Dlo koule kou larivyè. Men, èske li kapab ban nou pen? Eske li ka bay pèp li a vyann?

21 Det hørte HERREN, blev vred, der tændtes en Ild mod Jakob, ja Vrede kom op mod Israel,

Lè Seyè a tande sa, li fè kòlè. Se te tankou yon dife li te limen dèyè pitit Jakòb yo. Li vin ankòlè anpil sou yo,

22 fordi de ikke troede Gud eller stolede paa hans Frelse.

paske yo pa t' gen konfyans nan Bondye, yo pa t' kwè li ta kapab delivre yo.

23 Da bød han Skyerne oventil, lod Himlens Døre aabne

Li pale ak nwaj yo ki anwo nan syèl la, li ba yo lòd pou yo louvri pòt syèl la.

24 og Manna regne paa dem til Føde, han gav dem Himmelkorn;

Li grennen laman sou yo pou yo manje. Li ba yo manje farin ki soti nan syèl la.

25 Mennesker spiste Englebrød, han sendte dem Mad at mætte sig med.

Se konsa, yo manje manje zanj Bondye yo. Li ba yo manje pou yo manje plen vant yo.

26 Han rejste Østenvinden paa Himlen, førte Søndenvinden frem ved sin Kraft;

Lèfini, li fè yon van lès soufle nan syèl la. Avèk pouvwa li, li fè yon van leve soti nan sid.

27 Kød lod han regne paa dem som Støv og vingede Fugle som Havets Sand,

Li grennen vyann sou yo tankou pousyè. Li fè zwazo soti nan syèl la tonbe atè, tankou sab bò lanmè.

28 lod dem falde midt i sin Lejr, rundt omkring sine Boliger;

Li fè yo tonbe nan mitan kote yo te rete a, tout bò kay yo.

29 Og de spiste sig overmætte, hvad de ønsked, lod han dem faa.

Yo tout te manje plen vant yo. Bondye ba yo tou sa yo te anvi.

30 Men før deres Attraa var stillet, mens Maden var i deres Mund,

Men, yo pa t' ankò fin manje, yo pa t' ankò fin plen vant yo, manje a te nan bouch yo toujou,

31 rejste Guds Vrede sig mod dem; han vog deres kraftige Mænd, fældede Israels Ynglinge.

lè Bondye fache sou yo. Li touye pi gwonèg nan mitan yo, li kraze tout jenn gason nan peyi Izrayèl la.

32 Og dog blev de ved at synde og troede ej paa hans Undere.

Atousa, pèp la donnen pi rèd nan fè peche. Yo pa t' vle kwè nan mirak sa yo.

33 Da lod han deres Dage svinde i Tomhed og endte brat deres Aar.

Se konsa, li fè lavi yo disparèt tankou lafimen. Li sezi yo, yo mouri frèt.

34 Naar han vog dem, søgte de ham, vendte om og spurgte om Gud,

Li te fè detwa ladan yo mouri. Se lè sa a yo tounen vin jwenn li, yo chanje lavi yo, yo lapriyè nan pye li.

35 kom i Hu, at Gud var deres Klippe, Gud den Allerhøjeste deres Genløser.

Yo vin chonje se Bondye ki te pwoteksyon yo. Se Bondye anwo nan syèl la ki te delivre yo.

36 De hyklede for ham med Munden, løj for ham med deres Tunge;

Men, tout bèl pawòl sa yo, se te manti. Tou sa yo t'ap di a, se te pawòl nan bouch.

37 deres Hjerter holdt ikke fast ved ham, hans Pagt var de ikke tro.

Yo pa t' sensè avè li, yo pa t' kenbe kontra li te pase ak yo.

38 Og dog er han barmhjertig, han tilgiver Misgerning, lægger ej øde, hans Vrede lagde sig Gang paa Gang, han lod ikke sin Harme fuldt bryde frem;

Men, paske Bondye te gen pitye pou yo, li padonnen peche yo, li pa t' touye yo. Anpil fwa menm, li kenbe, li pa t' fè kòlè sou yo. Li pa t' kite kòlè l' tonbe sou yo.

39 han kom i Hu, de var Kød, et Pust, der svinder og ej vender tilbage.

Li chonje se moun yo ye, se pase y'ap pase tankou van k'ap soufle.

40 Hvor tit stod de ham ikke imod i Ørkenen og voldte ham Sorg i det øde Land!

Men, se pa ni de ni twa fwa yo te leve dèyè li nan dezè a! Se pa ni de ni twa fwa yo te fè l' fè kòlè!

41 De fristede atter Gud, de krænkede Israels Hellige;

Se tout tan yo t'ap tante Seyè a! Se tout tan yo t'ap pwovoke Bondye pèp Izrayèl la, ki yon Bondye apa!

42 hans Haand kom de ikke i Hu, den Dag han friede dem fra Fjenden,

Yo bliye jan li gen pouvwa. Yo bliye lè li te sove yo anba lènmi yo,

43 da han gjorde sine Tegn i Ægypten, sine Undere paa Zoans Mark,

lè li te fè gwo mirak ak bèl mèvèy nan peyi Lejip, nan plenn Zoan an.

44 forvandled deres Floder til Blod, saa de ej kunde drikke af Strømmene,

Li fè dlo larivyè yo tounen san. Pesonn pa t' ka bwè dlo sa yo.

45 sendte Myg imod dem, som aad dem, og Frøer, som lagde dem øde,

Li voye mouchavè sou yo pou devore yo. Li voye krapo pou detwi yo.

46 gav Æderen, hvad de avlede, Græshoppen al deres Høst,

Li voye krikèt vèt pou manje rekòt yo, chwalbwa pou devore tout jaden yo.

47 slog deres Vinstokke ned med Hagl, deres Morbærtræer med Frost,

Li touye pye rezen yo ak lagrèl, li touye pye sikomò yo ak fredi.

48 prisgav Kvæget for Hagl og deres Hjorde for Lyn.

Li touye tout bèt jaden nan savann yo ak lagrèl, li touye bann mouton yo ak loray.

49 Han sendte sin Vredesglød mod dem, Harme, Vrede og Trængsel, en Sendefærd af Ulykkesengle;

Li te ankòlè anpil sou yo, li te move, li te fache. Li fè anpil malè tonbe sou yo. Li voye yon lame zanj pou detwi yo.

50 frit Løb gav han sin Vrede, skaaned dem ikke for Døden, gav deres Liv til Pris for Pest;

Li kite kòlè l' pase sou yo, li pa t' sove lavi yo yonn. Li lage yon epidemi ki t'ap fini ak yo.

51 alt førstefødt i Ægypten slog han, Mandskraftens Førstegrøde i Kamiternes Telte,

Li touye tout premye pitit gason ki nan peyi Lejip la, tout premye pitit gason nan laras Kam lan.

52 lod sit Folk bryde op som en Hjord, leded dem som Kvæg i Ørkenen,

Lèfini, tankou yon bann mouton, li mennen pèp li ale, li kondi yo nan mitan dezè a.

53 leded dem trygt, uden Frygt, mens Havet lukked sig over deres Fjender;

Li mennen yo san danje san malè. Yo pa t' bezwen pè anyen. Men, lanmè a te kouvri tout lènmi yo.

54 han bragte dem til sit hellige Land, de Bjerge, hans højre vandt,

Li fè yo rive sou fwontyè peyi li te chwazi pou li a, toupre mòn li te pran ak fòs kouraj li a.

55 drev Folkeslag bort foran dem, udskiftede ved Lod deres Land og lod Israels Stammer bo i deres Telte.

Li mete lòt nasyon yo deyò pou bay pèp li a plas. Li separe tè a, li bay chak branch fanmi Izrayèl la pa yo. Li kite yo moute kay yo kote lènmi yo te rete.

56 Dog fristed og trodsede de Gud den Allerhøjeste og overholdt ikke hans Vidnesbyrd;

Men, yo kenbe tèt ak Bondye ki gen tout pouvwa a. Yo t'ap wè jouk ki bò li te ye ak yo: Yo pa fè sa li te mande yo fè!

57 de faldt fra, var troløse som deres Fædre, svigtede som en slappet Bue,

Yo pa kenbe pawòl yo. Yo vire do ba li tankou zansèt yo te fè. Yo pati sou move pye, yo mal derape.

58 de krænked ham med deres Offerhøje, ægged ham med deres Gudebilleder.

Yo fè l' fache paske yo bati tanp pou lòt bondye yo, yo pòte l' fè jalouzi poutèt vye zidòl yo.

59 Det hørte Gud og blev vred, følte højlig Lede ved Israel;

Bondye fache lè li wè sa. Se konsa li voye pèp Izrayèl la jete.

60 han opgav sin Bolig i Silo, det Telt, hvor han boede blandt Mennesker;

Li kite kay li te genyen Silo a, kote li t'ap viv pami moun sou latè a.

61 han gav sin Stolthed i Fangenskab, sin Herlighed i Fjendehaand,

Li kite lènmi yo pran Bwat Kontra a, ki te garanti pouvwa li ak fòs li nan mitan yo, li kite yo pote l' ale.

62 prisgav sit Folk for Sværdet, blev vred paa sin Arvelod;

Li te fache nèt sou pèp li a, li kite lènmi touye yo nan lagè.

63 Ild fortæred dets unge Mænd, dets Jomfruer fik ej Bryllupssange,

Jenn gason yo mouri nan dife. Jenn fi yo pa jwenn pesonn pou marye ak yo.

64 dets Præster faldt for Sværdet, dets Enker holdt ikke Klagefest.

Tout prèt yo mouri anba kout nepe. Vèv yo pa t' kriye pou yo.

65 Da vaagned Herren som en, der har sovet, som en Helt, der er døvet af Vin;

Se lè sa a Seyè a leve, tankou si li t'ap leve nan dòmi. Li parèt tankou yon vanyan gason ki anba gwòg li.

66 han slog sine Fjender paa Ryggen, gjorde dem evigt til Skamme.

Li frape lènmi yo, li fè yo kouri. Li fè yo wont pou tout tan.

67 Men han fik Lede ved Josefs Telt, Efraims Stamme udvalgte han ikke;

Li voye pitit Jozèf yo jete, li pa t' chwazi branch fanmi Efrayim lan.

68 han udvalgte Judas Stamme, Zions Bjerg, som han elsker;

Li chwazi branch fanmi Jida a pito, ansanm ak mòn Siyon li renmen anpil lan.

69 han bygged sit Tempel himmelhøjt, grundfæsted det evigt som Jorden.

Se la li bati tanp li a ki pòtre ak kay li nan syèl la. Li fè l' solid tankou latè, pou tout tan.

70 Han udvalgte David, sin Tjener, og tog ham fra Faarenes Folde,

Li te chwazi David, yon moun ki t'ap sèvi l'. Li wete l' dèyè mouton li t'ap okipe yo,

71 hentede ham fra de diende Dyr til at vogte Jakob, hans Folk, Israel, hans Arvelod;

dèyè manman mouton ki gen pitit dèyè yo, li fè l' wa sou pitit Jakòb yo. Li mete l' gadò pèp Izrayèl la.

72 han vogtede dem med oprigtigt Hjerte, ledede dem med kyndig Haand.

David pran swen yo ak tout kè li. Li kondi yo avèk anpil ladrès.