Salme 77

1 Til Sangmesteren. Til Jedutun. Af Asaf. En Salme.

Przedniejszemu śpiewakowi dla Jedytuna psalm Asafowy. Głos mój podnoszę do Boga, kiedy wołam; głos mój podnoszę do Boga, aby mię wysłuchał.

2 Jeg raaber højt til Gud, højt til Gud, og han hører mig;

W dzień utrapienia mego szukałem Pana: wyciągałem w nocy ręce moje bez przestania, a nie dała się ucieszyć dusza moja.

3 jeg søger Herren paa Nødens Dag, min Haand er om Natten utrættet udrakt, min Sjæl vil ikke lade sig trøste;

Wspominałem na Boga, a trwożyłem sobą; rozmyślałem, a utrapieniem ściśniony był duch mój. (Sela)

4 jeg ihukommer Gud og stønner, jeg sukker, min Aand vansmægter. (Sela)

Zatrzymywałeś oczy moje, aby czuły; potartym był, ażem nie mógł mówić.

5 Du holder mine Øjne vaagne, jeg er urolig og maalløs.

Przychodziły mi na pamięć dni przeszłe i lata dawne.

6 Jeg tænker paa fordums Dage, ihukommer længst henrundne Aar;

Wspominałem sobie na śpiewanie moje; w nocym w sercu swem rozmyślał, i wywiadywał się o tem duch mój, mówiąc:

7 jeg gransker om Natten i Hjertet, grunder og ransager min Aand.

Izali mię na wieki odrzuci Pan, a więcej mi już łaski nie ukaże?

8 Vil Herren bortstøde for evigt og aldrig mer vise Naade,

Izali do końca ustanie miłosierdzie jego, i koniec weźmie słowo od rodzaju aż do rodzaju? Izali zapomniał Bóg zmiłować się?

9 er hans Miskundhed ude for stedse, hans Trofasthed omme for evigt og altid,

Izali zatrzymał w gniewie litości swoje? (Sela)

10 har Gud da glemt at ynkes, lukket sit Hjerte i Vrede? (Sela)

I rzekłem: Toć jest śmierć moja; wszakże prawica Najwyższego uczyni odmianę.

11 Jeg sagde: Det er min Smerte, at den Højestes højre er ikke som før.

Wspominać sobie będę na sprawy Pańskie, a przypominać sobie będę dziwne sprawy twoje, zdawna uczynione.

12 Jeg kommer HERRENS Gerninger i Hu, ja kommer dine fordums Undere i Hu.

I będę rozmyślał o wszelkiem dziele twojem, i o uczynkach twoich będę mówił:

13 Jeg tænker paa al din Gerning og grunder over dine Værker.

Boże! święta jest droga twoja. Któryż Bóg jest tak wielki, jako Bóg nasz?

14 Gud, din Vej var i Hellighed, hvo er en Gud saa stor som Gud!

Tyś jest Bóg, który czynisz cuda; podałeś do znajomości między narody moc twoję.

15 Du er en Gud, som gør Undere, du gjorde din Vælde kendt blandt Folkene,

Odkupiłeś ramieniem twojem lud swój, syny Jakóbowe i Józefowe. (Sela)

16 udøste dit Folk med din Arm, Jakobs og Josefs Sønner. (Sela)

Widziały cię wody, o Boże! widziały cię wody, i ulękły się, i wzruszyły się przepaści.

17 Vandene saa dig, Gud, Vandene saa dig og vred sig i Angst, ja Dybet tog til at skælve;

Obłoki wydały powodzi; niebiosa wydały gromy, a strzały twoje tam i sam biegały.

18 Skyerne udøste Vand, Skyhimlens Stemme gjalded, dine Pile for hid og did;

Huczało grzmienie twoje po obłokach, błyskawice oświeciły okrąg ziemi, ziemia się wzruszyła i zatrzęsła.

19 din bragende Torden rulled, Lynene oplyste Jorderig, Jorden bæved og skjalv;

Przez morze była droga twoja, a ścieżki twoje przez wody wielkie, wszakże śladów twoich nie było.

20 din Vej gik midt gennem Havet, din Sti gennem store Vande, dine Fodspor kendtes ikke. Du førte dit Folk som en Hjord ved Moses's og Arons Haand.

Prowadziłeś lud twój, jako stado owiec, przez rękę Mojżesza i Aarona.