< Salme 77 >
1 Til Sangmesteren. Til Jedutun. Af Asaf. En Salme.
Ho an’ ny mpiventy hira. Al-jedotona. Salamo nataon’ i Asafa. Ny feoko dia mankany amin’ Andriamanitra, ka mitaraina aho; eny, ny feoko mankany amin’ Andriamanitra, ka mihaino ahy Izy.
2 Jeg raaber højt til Gud, højt til Gud, og han hører mig;
Tamin’ ny andro fahoriako no nitadiavako ny Tompo; ny tanako nasandratra nony alina ka tsy vizana; ny fanahiko tsy nety nampiononina.
3 jeg søger Herren paa Nødens Dag, min Haand er om Natten utrættet udrakt, min Sjæl vil ikke lade sig trøste;
Ta-hahatsiaro an’ Andriamanitra aho, ka dia nisento; te-hieritreritra aho, ka dia reraka ny fanahiko. (Sela)
4 jeg ihukommer Gud og stønner, jeg sukker, min Aand vansmægter. (Sela)
Mampiari-tory ny masoko Hianao; mitebiteby aho ka tsy mahateny.
5 Du holder mine Øjne vaagne, jeg er urolig og maalløs.
Nihevitra ny andro fahiny aho, dia ny taon-dasa ela.
6 Jeg tænker paa fordums Dage, ihukommer længst henrundne Aar;
Ta-hahatsiaro ny nitendreko valiha tamin’ ny alina aho; te-hidinidinika amin’ ny foko aho, ary ny fanahiko nanontany mafy hoe:
7 jeg gransker om Natten i Hjertet, grunder og ransager min Aand.
Hanary mandrakizay va ny Tompo? Tsy hankasitraka intsony va Izy?
8 Vil Herren bortstøde for evigt og aldrig mer vise Naade,
Efa nitsahatra mandrakizay va ny famindram-pony? Efa tapitra mandrakizay va ny teniny?
9 er hans Miskundhed ude for stedse, hans Trofasthed omme for evigt og altid,
Efa nanadino hamindra fo va Andriamanitra? Efa nohidiany an-katezerana va ny fiantràny? (Sela)
10 har Gud da glemt at ynkes, lukket sit Hjerte i Vrede? (Sela)
Ary hoy izaho: Izao no mahararirary ny foko, dia ny niovan’ ny tanana ankavanan’ ny Avo Indrindra.
11 Jeg sagde: Det er min Smerte, at den Højestes højre er ikke som før.
Hampahatsiaro ny asan’ i Jehovah aho, fa ta-hahatsiaro ny fahagagana nataonao fony taloha;
12 Jeg kommer HERRENS Gerninger i Hu, ja kommer dine fordums Undere i Hu.
Eny hisaina ny asanao rehetra aho, ary hihevitra ny nataonao.
13 Jeg tænker paa al din Gerning og grunder over dine Værker.
Andriamanitra ô, amin’ ny fitoerana masìna ny lalanao; iza no andriamani-dehibe tahaka an’ Andriamanitra?
14 Gud, din Vej var i Hellighed, hvo er en Gud saa stor som Gud!
Hianao no Andriamanitra Izay manao fahagagana; efa nampahalala ny herinao teny amin’ ny firenena Hianao.
15 Du er en Gud, som gør Undere, du gjorde din Vælde kendt blandt Folkene,
Navotan’ ny sandrinao ny olonao, dia ny taranak’ i Jakoba sy Josefa. (Sela)
16 udøste dit Folk med din Arm, Jakobs og Josefs Sønner. (Sela)
Ny rano be nahita Anao, Andriamanitra ô, ny rano be nahita Anao ka toran-kovitra; eny, nanonjanonja ny lalina.
17 Vandene saa dig, Gud, Vandene saa dig og vred sig i Angst, ja Dybet tog til at skælve;
Nandatsaka ranonorana ny rahona; nikotrokotroka ny lanitra; nifanaretsaka koa ny zana-tsipìkanao.
18 Skyerne udøste Vand, Skyhimlens Stemme gjalded, dine Pile for hid og did;
Ny fikotrokotroky ny kotrokorana dia teo amin’ ny tadio; nahazava izao rehetra izao ny helatra; nihovotrovotra sy nihorohoro ny tany.
19 din bragende Torden rulled, Lynene oplyste Jorderig, Jorden bæved og skjalv;
Tany amin’ ny ranomasina ny lalanao, ary ny nalehanao dia tany amin’ ny rano mandriaka, ka tsy fantatra ny dian-tongotrao.
20 din Vej gik midt gennem Havet, din Sti gennem store Vande, dine Fodspor kendtes ikke. Du førte dit Folk som en Hjord ved Moses's og Arons Haand.
Ny tanan’ i Mosesy sy Arona no nitondranao ny olonao toy ny ondry.