Salme 77

1 Til Sangmesteren. Til Jedutun. Af Asaf. En Salme.

Alang sa pangulong musikero; sunod sa istilo ni Jedutun. Ang salmo ni Asaf. Magtawag ako sa Dios uban sa akong tingog; tawgon ko ang Dios uban sa akong tingog, ug ang akong Dios makadungog kanako.

2 Jeg raaber højt til Gud, højt til Gud, og han hører mig;

Sa adlaw sa akong kalisdanan nangita ako sa Ginoo; sa kagabhion akong gibayaw ang akong mga kamot, ug dili gayod kini makapoyan. Midumili ang akong kalag nga mahupay.

3 jeg søger Herren paa Nødens Dag, min Haand er om Natten utrættet udrakt, min Sjæl vil ikke lade sig trøste;

Naghunahuna ako sa Dios sa dihang ako nag-agulo; naghunahuna ako kaniya sa dihang ako naluya. (Selah)

4 jeg ihukommer Gud og stønner, jeg sukker, min Aand vansmægter. (Sela)

Imong giablihan ang akong mga mata; dili ako makasulti sa hilabihang kalibog.

5 Du holder mine Øjne vaagne, jeg er urolig og maalløs.

Naghunahuna ako sa nangaging mga adlaw, mahitungod sa mga adlaw nga dugay nang milabay.

6 Jeg tænker paa fordums Dage, ihukommer længst henrundne Aar;

Sa kagabhion nahinumdoman ko ang usa ka awit nga kaniadto akong giawit. Gipamalandongan ko pag-ayo ug gisulayan sa pagsabot kung unsa ang nahitabo.

7 jeg gransker om Natten i Hjertet, grunder og ransager min Aand.

Isalikway ba ako sa Dios sa kahangtoran? Dili na ba siya magpakita kanako ug pabor?

8 Vil Herren bortstøde for evigt og aldrig mer vise Naade,

Ang iya bang pagkamatinud-anon sa kasabotan mawala na sa hingpit? Napakyas ba ang iyang saad sa kahangtoran?

9 er hans Miskundhed ude for stedse, hans Trofasthed omme for evigt og altid,

Nakalimot ba ang Dios nga magmaluluy-on? Nasirad-an na ba sa iyang kapungot ang iyang kahangawa? (Selah)

10 har Gud da glemt at ynkes, lukket sit Hjerte i Vrede? (Sela)

Miingon ako, “Mao kini ang akong kagul-anan: ang pagkausab sa tuong kamot sa Labing Halangdon nganhi kanato.”

11 Jeg sagde: Det er min Smerte, at den Højestes højre er ikke som før.

Apan akong hinumdoman ang imong mga buhat, O Yahweh; hunahunaon ko ang imong kahibulongan nga mga buhat kaniadto.

12 Jeg kommer HERRENS Gerninger i Hu, ja kommer dine fordums Undere i Hu.

Pamalandongan ko ang imong mga buhat ug pagahunahunaon ko kini.

13 Jeg tænker paa al din Gerning og grunder over dine Værker.

Ang imong pamaagi, O Dios, balaan; unsa nga dios ang ikatandi sa atong bantogang Dios?

14 Gud, din Vej var i Hellighed, hvo er en Gud saa stor som Gud!

Ikaw ang Dios nga naghimo sa mga kahibulongan; gipakita mo sa katawhan ang imong kusog.

15 Du er en Gud, som gør Undere, du gjorde din Vælde kendt blandt Folkene,

Gihatagan mo ug kadaogan ang imong katawhan pinaagi sa imong dakong gahom— ang mga kaliwat ni Jacob ug ni Jose. (Selah)

16 udøste dit Folk med din Arm, Jakobs og Josefs Sønner. (Sela)

Ang katubigan nakakita kanimo, O Dios; ang katubigan nakakita kanimo, ug nangahadlok (sila) ang kinahiladman nangurog.

17 Vandene saa dig, Gud, Vandene saa dig og vred sig i Angst, ja Dybet tog til at skælve;

Ang mga panganod nagbubo ug tubig; ang mapanganorong kawanangan naghatag ug tingog; ang imong mga pana nanagpanglupad.

18 Skyerne udøste Vand, Skyhimlens Stemme gjalded, dine Pile for hid og did;

Ang imong gadalugdog nga tingog madungog diha sa hangin; ang kilat midan-ag sa kalibotan, ang yuta mikurog ug nauyog.

19 din bragende Torden rulled, Lynene oplyste Jorderig, Jorden bæved og skjalv;

Ang imong dalan diha sa dagat ug ang imong agianan diha sa dagkong mga tubig, apan ang imong mga tunob dili makita.

20 din Vej gik midt gennem Havet, din Sti gennem store Vande, dine Fodspor kendtes ikke. Du førte dit Folk som en Hjord ved Moses's og Arons Haand.

Gigiyahan mo ang imong katawhan sama sa panon pinaagi sa kamot ni Moises ug ni Aaron.