Salme 77
1 Til Sangmesteren. Til Jedutun. Af Asaf. En Salme.
Musiqi rəhbəri Yedutun üçün. Asəfin məzmuru. Allahı səsləyirəm, fəryad edirəm, Allahı səsləyirəm, O məni dinlər.
2 Jeg raaber højt til Gud, højt til Gud, og han hører mig;
Dar günümdə Xudavəndi axtarıram, Bütün gecə durmadan, Könlüm ovunmadan Ona əl açmışam.
3 jeg søger Herren paa Nødens Dag, min Haand er om Natten utrættet udrakt, min Sjæl vil ikke lade sig trøste;
Allahı yada salarkən təlaşa düşürəm, Dərindən fikirləşəndə ruhdan düşürəm. (Sela)
4 jeg ihukommer Gud og stønner, jeg sukker, min Aand vansmægter. (Sela)
Qoymursan gözlərimi yumum, Üzgünlükdən danışa bilmirəm.
5 Du holder mine Øjne vaagne, jeg er urolig og maalløs.
Düşünürəm keçən günləri, Ötən dövranı, illəri.
6 Jeg tænker paa fordums Dage, ihukommer længst henrundne Aar;
Oxuduğum ilahi gecələr yadıma düşür, Ürəyimdə düşünəndə könlüm məndən soruşur:
7 jeg gransker om Natten i Hjertet, grunder og ransager min Aand.
«Xudavənd məni əbədilikmi tərk edib? Bir daha məndən razı qalmayacaqmı?
8 Vil Herren bortstøde for evigt og aldrig mer vise Naade,
Məhəbbəti həmişəlik qurtardımı? Vədi nəsildən-nəslə qədər sona çatdımı?
9 er hans Miskundhed ude for stedse, hans Trofasthed omme for evigt og altid,
Allah rəhm etməyi unudubmu, Mərhəmətinin yerini qəzəb tutdumu?» (Sela)
10 har Gud da glemt at ynkes, lukket sit Hjerte i Vrede? (Sela)
Dedim: «Bu mənim üçün bəladır, Haqq-Taala daha gücünü göstərmir».
11 Jeg sagde: Det er min Smerte, at den Højestes højre er ikke som før.
Ya Rəbb, Sənin əməllərini yada salıram, Bəli, xatırlayıram, ta qədimdən xariqələr göstərmisən.
12 Jeg kommer HERRENS Gerninger i Hu, ja kommer dine fordums Undere i Hu.
Sənin bütün işlərini dərindən düşünürəm, Əməllərin barədə xəyala dalıram.
13 Jeg tænker paa al din Gerning og grunder over dine Værker.
Allahın yolu müqəddəsdir. Allah kimi böyük hansı allah var?
14 Gud, din Vej var i Hellighed, hvo er en Gud saa stor som Gud!
Xariqələr yaradan Allah Sənsən, Xalqlar arasında qüdrətini göstərmisən.
15 Du er en Gud, som gør Undere, du gjorde din Vælde kendt blandt Folkene,
Əl uzadıb xalqını, Yaqub, Yusif övladlarını azad etmisən. (Sela)
16 udøste dit Folk med din Arm, Jakobs og Josefs Sønner. (Sela)
Ey Allah, sular Səni gördü, Səni görən sular qorxdu, Hətta ümmanlar lərzəyə gəldi.
17 Vandene saa dig, Gud, Vandene saa dig og vred sig i Angst, ja Dybet tog til at skælve;
Buludlar yağışa döndü, Göylərdən gurultular eşidildi, Hər tərəfə oxların töküldü.
18 Skyerne udøste Vand, Skyhimlens Stemme gjalded, dine Pile for hid og did;
Qasırğanın içindən ildırım çaxdı, Şimşəklər yer üzünə işıq saçdı, Yer lərzəyə gəlib sarsıldı.
19 din bragende Torden rulled, Lynene oplyste Jorderig, Jorden bæved og skjalv;
Sən dənizdə, ümman sularda yol açdın, Amma ayaq izlərin məlum olmadı.
20 din Vej gik midt gennem Havet, din Sti gennem store Vande, dine Fodspor kendtes ikke. Du førte dit Folk som en Hjord ved Moses's og Arons Haand.
Sən Musa və Harunun əli ilə Xalqını bir sürü kimi aparmışdın.
