Salme 73
1 En Salme af Asaf. Visselig, god er Gud mod Israel; mod dem, der er rene af Hjertet!
Faarfannaa Asaaf. Dhugumaan Waaqni Israaʼeliif, warra garaan isaanii qulqulluu taʼeef gaarii dha.
2 Mine Fødder var nær ved at snuble, mine Skridt var lige ved at glide;
Ani garuu miilli koo gufachuu gaʼee, faanni koos mucucaachuu gaʼee ture.
3 thi over Daarerne græmmed jeg mig, jeg saa, at det gik de gudløse vel;
Ani yommuun badhaadhummaa hamootaa argetti, of tuultotatti hinaafeen tureetii.
4 thi de kender ikke til Kvaler, deres Livskraft er frisk og sund;
Isaan hin dhiphatan; dhagni isaaniis fayyaa dha; cimaa dhas.
5 de kender ikke til menneskelig Nød, de plages ikke som andre.
Rakkinni nama biraatti dhufu isaanitti hin dhufu; isaan akka namoota kaanii dhukkubaan hin dhaʼaman.
6 Derfor har de Hovmod til Halssmykke, Vold er Kappen, de svøber sig i.
Kanaafuu of tuulummaan faaya morma isaanii ti; fincilas akka wayyaatti uffatu.
7 Deres Brøde udgaar af deres Indre, Hjertets Tanker bryder igennem.
Iji isaanii coomee alatti dhiibama; hamminni isaan garaatti yaadan dhuma hin qabu.
8 I det dybe taler de ondt, i det høje fører de Urettens Tale,
Isaan ni qoosu; hamminas ni dubbatu; of tuulaa cunqursaadhaan nama doorsisu.
9 de løfter Munden mod Himlen, Tungen farer om paa Jorden.
Afaan isaanii samii falmata; arrabni isaaniis lafa dhaala.
10 (Derfor vender mit Folk sig hid og drikker Vand i fulde Drag.)
Kanaafuu sabni gara isaaniitti dachaʼee bishaan baayʼee dhuga.
11 De siger: »Hvor skulde Gud vel vide det, skulde den Højeste kende dertil?«
Isaanis, “Waaqni akkamitti beekuu dandaʼaa? Waaqni Waan Hundaa Olii beekumsa qabaa?” jedhu.
12 Se, det er de gudløses Kaar, altid i Tryghed, voksende Velstand!
Egaa namoonni hamoon akkana; isaan yeroo hunda yaaddoo malee jiraatu; badhaadhummaanis guddachaa deemu.
13 Forgæves holdt jeg mit Hjerte rent og tvætted mine Hænder i Uskyld,
Yoos ani akkasumaan garaa koo qulqullinaan eeggadhee harka koos akkasumaan dhiqadhe kaa!
14 jeg plagedes Dagen igennem, blev revset paa ny hver Morgen!
Ani guyyaa guutuu dhaʼameera; ganama ganamas adabameera.
15 Men jeg tænkte: »Taler jeg saa, se, da er jeg troløs imod dine Sønners Slægt.«
Ani utuu, “Akkana nan dubbadha” jedhee jiraadhee silaa ijoollee kee nan yakkan ture.
16 Saa grunded jeg paa at forstaa det, møjsommeligt var det i mine Øjne,
Garuu yommuu ani waan kana hunda hubachuu yaaletti, wanni kun hojii dadhabsiisaa natti taʼe.
17 Til jeg kom ind i Guds Helligdomme, skønned, hvordan deres Endeligt bliver:
Kunis hamma ani iddoo qulqullummaa Waaqaa seenutti ture; ergasiis ani galgala isaanii nan hubadhe.
18 Du sætter dem jo paa glatte Steder, i Undergang styrter du dem.
Dhugumaan ati iddoo mucucaataa irra isaan dhaabde; akka isaan kufanii caccabaniifis gad isaan darbatte.
19 Hvor brat de dog lægges øde, gaar under, det ender med Rædsel!
Isaan akkamiin guutumaan guutuutti sodaadhaan fudhatamanii akkuma tasaa barbadaaʼan!
20 De er som en Drøm, naar man vaagner, man vaagner og regner sit Syn for intet.
Akkuma abjuun yeroo namni hirribaa dammaqutti taʼu sana, atis yaa Gooftaa, akkasuma yommuu ol kaatu, hawwii garaa isaanii ni busheessita.
21 Saa længe mit Hjerte var bittert og det nagede i mine Nyrer,
Yommuu lubbuun koo gadditee onneen koos waraanamtetti,
22 var jeg et Dyr og fattede intet, jeg var for dig som Kvæg.
ani gowwaa fi wallaalaan ture; fuula kee durattis akka horii nan taʼe.
23 Dog bliver jeg altid hos dig, du holder mig fast om min højre;
Taʼus ani yeroo hunda si wajjinan jira; atis harka koo mirgaa ni qabda.
24 du leder mig med dit Raad og tager mig siden bort i Herlighed.
Ati gorsa keetiin na qajeelchita; ergasii immoo ulfinatti na galchita.
25 Hvem har jeg i Himlen? Og har jeg blot dig, da attraar jeg intet paa Jorden!
Ani samii keessaa eenyunan qaba? Lafa irraas si malee homaa hin fedhu.
26 Lad kun mit Kød og mit Hjerte vansmægte, Gud er mit Hjertes Klippe, min Del for evigt.
Foon koo fi onneen koo dadhabuu dandaʼu; Waaqni garuu jabina garaa koo ti; bara baraanis inni qooda koo.
27 Thi de, der fjerner sig fra dig, gaar under, du udsletter hver, som er dig utro.
Warri sirraa fagoo jiran ni badu; atis warra siif hin amanamne hunda ni balleessita.
28 Men at leve Gud nær er min Lykke, min Lid har jeg sat til den Herre HERREN, at jeg kan vidne om alle dine Gerninger.
Akka ani yaadutti garuu Waaqatti dhiʼaachuun gaarii dha; Waaqayyo Gooftaa daʼoo koo godhadheera; ani hojii kee hunda nan labsa.
