Salme 73
1 En Salme af Asaf. Visselig, god er Gud mod Israel; mod dem, der er rene af Hjertet!
O IAIO, he lokomaikai ke Akua ia Iseraela, I ka poe naau maemae.
2 Mine Fødder var nær ved at snuble, mine Skridt var lige ved at glide;
A owau nei la, aneane haule ko'u mau wawae; Mai pahee io ko'u mau kapuwai.
3 thi over Daarerne græmmed jeg mig, jeg saa, at det gik de gudløse vel;
No ka mea, ua huahua au i ka poe naaupo, I kuu ike ana i ka pookeokeo ana o ka poe hewa:
4 thi de kender ikke til Kvaler, deres Livskraft er frisk og sund;
No ka mea, aohe mea e paa ai i ko lakou make ana; Ua mae ole ko lakou ikaika.
5 de kender ikke til menneskelig Nød, de plages ikke som andre.
Aohe o lakou popilikia e like me na kanaka e ae; Aole lilo lakou e like me na kanaka e ae, i ka lauwiliia.
6 Derfor har de Hovmod til Halssmykke, Vold er Kappen, de svøber sig i.
Nolaila i hoopuni ai ka haaheo ia lakou me he kaula hao la; A o ke kolohe ka i uhi mai ia lakou me he kapa komo la.
7 Deres Brøde udgaar af deres Indre, Hjertets Tanker bryder igennem.
Ua puka ko lakou mau maka i ka momona; A oi aku ko lakou waiwai, mamua o ko ka naau makemake.
8 I det dybe taler de ondt, i det høje fører de Urettens Tale,
Ua henehene lakou, a ua kamailio hewa: No ka hooluhi hewa ana, ua olelo hookiekie lakou:
9 de løfter Munden mod Himlen, Tungen farer om paa Jorden.
Ua hooku e lakou i ko lakou waha i ka lani, A ua holoholo ko lakou alelo ma ka honua.
10 (Derfor vender mit Folk sig hid og drikker Vand i fulde Drag.)
Nolaila i hoi ai kona poe kanaka ilaila; A ua kowiia na wai o ke kiaha piha no lakou.
11 De siger: »Hvor skulde Gud vel vide det, skulde den Højeste kende dertil?«
A olelo lakou, Pehea la e ike ai ke Akua? He ike anei hoi ko loko o ka Mea kiekie loa?
12 Se, det er de gudløses Kaar, altid i Tryghed, voksende Velstand!
Eia hoi, oia ka poe aia e maluhia ana ma ke ao nei; Ua mahuahua ko lakou waiwai ana.
13 Forgæves holdt jeg mit Hjerte rent og tvætted mine Hænder i Uskyld,
Oiaio, hoomaemae mea ole au i kuu naau; Ua holoi hoi au i kuu mau lima me ka pono:
14 jeg plagedes Dagen igennem, blev revset paa ny hver Morgen!
No ka mea, ua lauwiliia au a po ka la; A ua hahauia mai au i na kakahiaka a pau.
15 Men jeg tænkte: »Taler jeg saa, se, da er jeg troløs imod dine Sønners Slægt.«
Ina e i iho au, E olelo aku wau peneia: Eia hoi, e kumakaia paha au i ka hanauna o kau poe keiki.
16 Saa grunded jeg paa at forstaa det, møjsommeligt var det i mine Øjne,
A, i kuu noonoo ana e ike ia mea, He hana luhi no ia no'u;
17 Til jeg kom ind i Guds Helligdomme, skønned, hvordan deres Endeligt bliver:
A komo aku au i kahi hoano o ke Akua, Alaila maopopo ia'u ko lakou hope.
18 Du sætter dem jo paa glatte Steder, i Undergang styrter du dem.
Oiaio, ua hooku oe ia lakou ma na wahi paheehee, Ua hoohaule iho oe ia lakou ilalo i ka hoopaiia'na.
19 Hvor brat de dog lægges øde, gaar under, det ender med Rædsel!
Ua hookae koke ia lakou me he imo ana la o ka maka! Ua hoopau loa ia hoi lakou i na mea makau.
20 De er som en Drøm, naar man vaagner, man vaagner og regner sit Syn for intet.
Me he moe la i ke ala ana'e o kekahi; Pela, e ka Haku, i kou ala ana, e hoowahawaha ai oe i ko lakou ano.
21 Saa længe mit Hjerte var bittert og det nagede i mine Nyrer,
No ka mea, ua pono ole ko'u naau, A walania ae la ko'u mau puupaa.
22 var jeg et Dyr og fattede intet, jeg var for dig som Kvæg.
A ua naaupo hoi au, me ka ike ole; Ua like au me ka holoholona imua ou.
23 Dog bliver jeg altid hos dig, du holder mig fast om min højre;
Aka, ke noho mau nei no hoi au me oe; Ua paa mai oe ia'u ma kuu lima akau.
24 du leder mig med dit Raad og tager mig siden bort i Herlighed.
E alakai no oe ia'u ma kau oleloao, A mahope aku, e hookipa ia'u i ka nani.
25 Hvem har jeg i Himlen? Og har jeg blot dig, da attraar jeg intet paa Jorden!
Owai la ko'u ma ka lani? Aohe hoi mea ma ka honua nei a'u e makemake nei mamua ou.
26 Lad kun mit Kød og mit Hjerte vansmægte, Gud er mit Hjertes Klippe, min Del for evigt.
Ke maule nei ko'u kino a me ko'u naau, Aka, o ke Akua ka ikaika o ko'u naau; A me ko'u kuleana a mau loa.
27 Thi de, der fjerner sig fra dig, gaar under, du udsletter hver, som er dig utro.
No ka mea, aia hoi, o ka poe mamao e ia oe, e make lakou; E luku mai hoi oe i ka poe a pau e hele moekolohe ana mai ou aku la.
28 Men at leve Gud nær er min Lykke, min Lid har jeg sat til den Herre HERREN, at jeg kan vidne om alle dine Gerninger.
Aka, he pono no'u e hookokoke aku i ke Akua; Ua hilinai aku au i ka Haku, ia Iehova, I hai aku ai au i kau hana a pau.
