Salme 73
1 En Salme af Asaf. Visselig, god er Gud mod Israel; mod dem, der er rene af Hjertet!
Ang salmo ni Asaf. Tinuod gayod nga ang Dios maayo ngadto sa Israel, niadtong adunay putli ug kasingkasing.
2 Mine Fødder var nær ved at snuble, mine Skridt var lige ved at glide;
Apan alang kanako, hapit madalin-as ang akong mga tiil; ang akong mga tiil hapit madalin-as samtang ako naglakaw
3 thi over Daarerne græmmed jeg mig, jeg saa, at det gik de gudløse vel;
tungod kay nasina ako sa mga garboso sa dihang nakita ko ang pag-uswag sa mga daotan.
4 thi de kender ikke til Kvaler, deres Livskraft er frisk og sund;
Tungod kay wala silay kasakitan hangtod sa ilang kamatayon, apan mga kusgan (sila) ug maayo ang ginakaon.
5 de kender ikke til menneskelig Nød, de plages ikke som andre.
Gawasnon (sila) gikan sa mga kabug-aton sa ubang tawo; wala (sila) gisakit sama sa ubang tawo.
6 Derfor har de Hovmod til Halssmykke, Vold er Kappen, de svøber sig i.
Ang garbo gidayandayan kanila sama sa kuwentas sa ilang liog; ang kasamok gibisti kanila sama sa kupo.
7 Deres Brøde udgaar af deres Indre, Hjertets Tanker bryder igennem.
Tungod sa pagkabuta miabot ang sala; ang daotang mga panghunahuna milahos sa ilang mga kasingkasing.
8 I det dybe taler de ondt, i det høje fører de Urettens Tale,
Nagbugalbugal (sila) ug nagsulti ug daotan; sa ilang pagkagarboso nagbahad (sila) sa pagdaugdaog.
9 de løfter Munden mod Himlen, Tungen farer om paa Jorden.
Ang ilang mga baba nagsulti batok sa kalangitan, ug ang ilang mga dila nagmartsa sa tibuok kalibotan.
10 (Derfor vender mit Folk sig hid og drikker Vand i fulde Drag.)
Busa mibalik ang iyang katawhan ngadto kanila ug ang kadagaya sa katubigan nahubas.
11 De siger: »Hvor skulde Gud vel vide det, skulde den Højeste kende dertil?«
Miingon (sila) “Giunsa man pagkasayod sa Dios? Aduna bay kahibalo diha sa Labing Halangdon?”
12 Se, det er de gudløses Kaar, altid i Tryghed, voksende Velstand!
Timan-i kini: mga daotan kini nga katawhan; kanunay silang walay pagpakabana, nahimong hilabihan ka dato.
13 Forgæves holdt jeg mit Hjerte rent og tvætted mine Hænder i Uskyld,
Tinuod gayod nga kawang lamang nga akong gipanalipdan kining akong kasingkasing ug gihugasan ang akong mga kamot sa pagkawalay sala.
14 jeg plagedes Dagen igennem, blev revset paa ny hver Morgen!
Tungod kay sa tanang adlaw gisakit ako ug gipanton sa matag buntag.
15 Men jeg tænkte: »Taler jeg saa, se, da er jeg troløs imod dine Sønners Slægt.«
Kung misulti ako, “Akong isulti kining mga butanga,” unya akong gibudhian kining kaliwatan sa imong mga anak.
16 Saa grunded jeg paa at forstaa det, møjsommeligt var det i mine Øjne,
Bisan gisulayan ko sa pagsabot kining mga butanga, lisod kaayo kini alang kanako.
17 Til jeg kom ind i Guds Helligdomme, skønned, hvordan deres Endeligt bliver:
Unya miadto ako sa puluy-anan sa Dios ug nasabtan ko ang ilang dangatan.
18 Du sætter dem jo paa glatte Steder, i Undergang styrter du dem.
Tinuod gayod gibutang nimo (sila) sa danlog nga mga dapit; gihatod nimo (sila) sa kalaglagan.
19 Hvor brat de dog lægges øde, gaar under, det ender med Rædsel!
Naunsa nga nahimo silang kamingawan sa usa ka higayon! Moabot ang ilang kataposan ug matapos (sila) sa makalilisang nga paagi.
20 De er som en Drøm, naar man vaagner, man vaagner og regner sit Syn for intet.
Sama (sila) sa damgo nga sa pagkahuman ang tawo mahigmata; O Ginoo, sa dihang ikaw mobangon, dili na nimo hunahunaon kadtong mga damgoha.
21 Saa længe mit Hjerte var bittert og det nagede i mine Nyrer,
Tungod kay ang akong kasingkasing nagmasulob-on, ug nasamdan ako pag-ayo.
22 var jeg et Dyr og fattede intet, jeg var for dig som Kvæg.
Usa ako ka walay alamag ug kulang sa panabot; sama lang ako sa usa ka walay pagbati nga mananap sa imong atubangan.
23 Dog bliver jeg altid hos dig, du holder mig fast om min højre;
Apan kanunay akong magauban kanimo; gigunitan mo ang akong tuong kamot.
24 du leder mig med dit Raad og tager mig siden bort i Herlighed.
Giyahi ako sa imong mga tambag ug human niana dawata ako sa himaya.
25 Hvem har jeg i Himlen? Og har jeg blot dig, da attraar jeg intet paa Jorden!
Kinsa may ako nga anaa sa langit apan ikaw? Walay bisan usa sa kalibotan nga akong gitinguha kung dili ikaw.
26 Lad kun mit Kød og mit Hjerte vansmægte, Gud er mit Hjertes Klippe, min Del for evigt.
Ang akong unod ug ang akong kasingkasing maluya man, apan ang Dios mao ang kusog sa akong kasingkasing hangtod sa kahangtoran.
27 Thi de, der fjerner sig fra dig, gaar under, du udsletter hver, som er dig utro.
Kadtong halayo gikan kanimo mangalaglag; gun-obon mo kadtong tanan nga wala nagmatinud-anon kanimo.
28 Men at leve Gud nær er min Lykke, min Lid har jeg sat til den Herre HERREN, at jeg kan vidne om alle dine Gerninger.
Apan alang kanako, ang gikinahanglan kong buhaton mao ang pagdangop kanimo Dios. Gihimo nakong dalangpanan si Yahweh nga Ginoo. Akong imantala ang tanan nimong gibuhat.
