Salme 71
1 HERRE, jeg lider paa dig, lad mig aldrig i evighed skuffes.
Ya RAB, sana sığınıyorum, Utandırma beni hiçbir zaman!
2 Frels mig og udfri mig i din Retfærdighed, du bøje dit Øre til mig;
Adaletinle kurtar beni, tehlikeden uzaklaştır, Kulak ver bana, kurtar beni!
3 red mig og vær mig en Tilflugtsklippe, en Klippeborg til min Frelse; thi du er min Klippe og Borg!
Sığınacak kayam ol, Her zaman başvurabileceğim; Buyruk ver, kurtulayım, Çünkü kayam ve kalem sensin.
4 Min Gud, fri mig ud af gudløses Haand, af Niddings og Voldsmands Kløer;
Ey Tanrım, kurtar beni Kötünün elinden, haksızın, gaddarın pençesinden!
5 thi du er mit Haab, o Herre! Fra min Ungdom var HERREN min Tillid;
Çünkü umudum sensin, ey Egemen RAB, Gençliğimden beri dayanağım sensin.
6 fra Moders Skød har jeg støttet mig til dig, min Forsørger var du fra Moders Liv, dig gælder altid min Lovsang.
Doğduğum günden beri sana güveniyorum, Beni ana rahminden çıkaran sensin. Övgülerim hep sanadır.
7 For mange staar jeg som mærket af Gud, men du er min stærke Tilflugt;
Birçokları için iyi bir örnek oldum, Çünkü sen güçlü sığınağımsın.
8 min Mund er fuld af din Lovsang, af din Ære Dagen lang.
Ağzımdan sana övgü eksilmez, Gün boyu yüceliğini anarım.
9 Forkast mig ikke i Alderdommens Tid og svigt mig ikke, nu Kraften svinder;
Yaşlandığımda beni reddetme, Gücüm tükendiğinde beni terk etme!
10 thi mine Fjender taler om mig, de, der lurer paa min Sjæl, holder Raad:
Çünkü düşmanlarım benden söz ediyor, Beni öldürmek isteyenler birbirine danışıyor,
11 »Gud har svigtet ham! Efter ham! Grib ham, thi ingen frelser!«
“Tanrı onu terk etti” diyorlar, “Kovalayıp yakalayın, Kurtaracak kimsesi yok!”
12 Gud, hold dig ikke borte fra mig, il mig til Hjælp, min Gud;
Ey Tanrı, benden uzak durma, Tanrım, yardımıma koş!
13 lad dem blive til Skam og Skændsel, dem, der staar mig imod, lad dem hylles i Spot og Spe, dem, der vil mig ondt!
Utansın, yok olsun beni suçlayanlar, Utanca, rezalete bürünsün kötülüğümü isteyenler.
14 Men jeg, jeg vil altid haabe, blive ved at istemme din Pris;
Ama ben her zaman umutluyum, Sana övgü üstüne övgü dizeceğim.
15 min Mund skal vidne om din Retfærd, om din Frelse Dagen lang; thi jeg kender ej Ende derpaa.
Gün boyu senin zaferini, Kurtarışını anlatacağım, Ölçüsünü bilmesem de.
16 Jeg vil minde om den Herre HERRENS Vælde, lovsynge din Retfærd, kun den alene.
Ey Egemen RAB, gelip yiğitliklerini, Senin, yalnız senin zaferini duyuracağım.
17 Gud, du har vejledt mig fra min Ungdom af, dine Undere har jeg forkyndt til nu.
Ey Tanrı, çocukluğumdan beri beni sen yetiştirdin, Senin harikalarını hâlâ anlatıyorum.
18 Indtil Alderdommens Tid og de graanende Haar svigte du mig ikke, o Gud. End skal jeg prise din Arm for alle kommende Slægter.
Yaşlanıp saçlarıma ak düşse bile Terk etme beni, ey Tanrı, Gücünü gelecek kuşağa, Kudretini sonrakilere anlatana dek.
19 Din Vælde og din Retfærdighed naar til Himlen, o Gud; du, som øvede store Ting, hvo er din Lige, Gud?
Ey Tanrı, doğruluğun göklere erişiyor, Büyük işler yaptın, Senin gibisi var mı, ey Tanrı?
20 Du, som lod os skue mangefold Trængsel og Nød, du kalder os atter til Live og drager os atter af Jordens Dyb;
Sen ki, bana birçok kötü sıkıntı gösterdin, Bana yeniden yaşam verecek, Beni toprağın derinliklerinden çıkaracaksın.
21 du vil øge min Storhed og atter trøste mig.
Saygınlığımı artıracak, Yine beni avutacaksın.
22 Til Gengæld vil jeg til Harpespil prise din Trofasthed, min Gud, lege paa Citer for dig, du Israels Hellige;
Ben de seni, Senin sadakatini çenkle öveceğim, ey Tanrım, Lir çalarak seni ilahilerle öveceğim, Ey İsrail'in Kutsalı!
23 juble skal mine Læber — ja, jeg vil lovsynge dig — og min Sjæl, som du udløste;
Seni ilahilerle överken, Dudaklarımla, varlığımla sevincimi dile getireceğim, Çünkü sen beni kurtardın.
24 ogsaa min Tunge skal Dagen igennem forkynde din Retfærd, thi Skam og Skændsel faar de, som vil mig ilde.
Dilim gün boyu senin zaferinden söz edecek, Çünkü kötülüğümü isteyenler Utanıp rezil oldu.
