Salme 69

1 Til Sangmesteren. Til Liljerne. Af David.

Przedniejszemu śpiewakowi na Sosannim psalm Dawidowy. Wybaw mię, o Boże! boć przyszły wody aż do duszy mojej.

2 Frels mig Gud, thi Vandene naar mig til Sjælen,

Pogrążony jestem w głębokiem błocie, gdzie dna niemasz; przyszedłem w głębokości wód, a nawałność ich porwała mię.

3 jeg er sunket i bundløst Dynd, hvor der intet Fodfæste er, kommet i Vandenes Dyb, og Strømmen gaar over mig;

Spracowałem się wołając, wyschło gardło moje; ustały oczy moje, gdym oczekiwał Boga mojego.

4 træt har jeg skreget mig, Struben brænder, mit Øje er mat af at bie paa min Gud;

Więcej jest tych, którzy mię mają w nienawiści bez przyczyny, niż włosów na głowie mojej; zmocnili się ci, którzy mię wygubić usiłują, a są nieprzyjaciółmi mymi niesłusznie; czegom nie wydarł, musiałem nagradzać.

5 flere end mit Hoveds Haar er de, der hader mig uden Grund, mange er de, som vil mig til Livs, uden Skel er mig fjendske; hvad jeg ikke har ranet, skal jeg dog erstatte!

Boże! ty znasz głupstwo moje, a występki moje nie są tajne przed tobą.

6 Gud, du kender min Daarskab, min Skyld er ej skjult for dig.

Niechajże nie będą zawstydzeni dla mnie ci, którzy na cię oczekują, Panie, Panie zastępów! niech nie przychodzą dla mnie do hańby ci, którzy cię szukają, o Boże Izraelski!

7 Lad mig ej bringe Skam over dem, som bier paa dig, o Herre, Hærskarers HERRE, lad mig ej bringe Skændsel over dem, der søger dig, Israels Gud!

Bo dla ciebie ponoszę urąganie, a zelżywość okryła oblicze moje.

8 Thi for din Skyld bærer jeg Spot, mit Aasyn dækkes af Skændsel;

Stałem się obcym braciom moim, a cudzoziemcem synom matki mojej,

9 fremmed er jeg for mine Brødre, en Udlænding for min Moders Sønner.

Przeto, że gorliwość domu twego zżarła mię, a urąganie urągających tobie przypadło na mię.

10 Thi Nidkærhed for dit Hus har fortæret mig, Spotten mod dig er faldet paa mig;

Gdym płakał i trapił postem duszę moję, stało mi się to pohańbienie.

11 jeg spæged min Sjæl med Faste, og det blev mig til Spot;

Gdym wziął na się wór miasto szaty, byłem u nich przypowieścią.

12 i Sæk har jeg klædt mig, jeg blev dem et Mundheld.

Mówili o mnie ci, którzy siedzieli w bramie, a byłem piosnką u tych, którzy pili mocny napój.

13 De, der sidder i Porten, taler om mig, ved Drikkelagene synger de om mig.

Ale ja obracam modlitwę moję do ciebie, Panie! czas jest upodobania twego; o Boże! według wielkości miłosierdzia twego wysłuchajże mię, dla prawdy zbawienia twego.

14 Men jeg beder, HERRE, til dig i Naadens Tid, o Gud, i din store Miskundhed svare du mig!

Wyrwij mię z błota, abym nie był pogrążony; niech będę wyrwany od tych, którzy mię nienawidzą, jako z głębokości wód;

15 Frels mig med din trofaste Hjælp fra Dyndet, at jeg ikke skal synke; red mig fra dem, der hader mig, fra Vandenes Dyb,

Aby mię nie zatopiły strumienie wód, i nie pożarła głębia i nie zawarła nademną studnia wierzchu swego.

16 lad Strømmen ikke gaa over mig; lad Dybet ikke sluge mig eller Brønden lukke sig over mig.

Wysłuchajże mię, Panie! boć dobre jest miłosierdzie twoje; według wielkiej litości twojej wejrzyj na mię.

17 Svar mig, HERRE, thi god er din Naade, vend dig til mig efter din store Barmhjertighed;

Nie zakrywajże oblicza twego od sługi swego, bom jest w utrapieniu; pośpieszże się, wysłuchaj mię.

18 dit Aasyn skjule du ej for din Tjener, thi jeg er i Vaade, skynd dig og svar mig;

Przybliż się do duszy mojej, a wybaw ją; dla nieprzyjaciół moich odkup mię.

19 kom til min Sjæl og løs den, fri mig for mine Fjenders Skyld!

Ty znasz pohańbienie moje, i zelżywość moję, i wstyd mój: przed tobąć są wszyscy nieprzyjaciele moi.

20 Du ved, hvorledes jeg smædes og bærer Skam og Skændsel; du har Rede paa alle mine Fjender.

Pohańbienie pokruszyło serce moje, z czegom był żałośny; oczekiwałem, azaliby się mię kto użalił, ale nikt nie był; azaliby mię kto pocieszył, alem nie znalazł.

21 Spot har ulægeligt knust mit Hjerte; jeg bied forgæves paa Medynk, paa Trøstere uden at finde;

Owszem, miasto pokarmu podali mi żółć, a w pragnieniu mojem napoili mię octem.

22 de gav mig Malurt at spise og slukked min Tørst med Eddike.

Niechajże im będzie stół ich przed nimi sidłem, a szczęście ich na upadek.

23 Lad Bordet foran dem blive en Snare, deres Takofre blive en Fælde;

Niech się zaćmią oczy ich, aby nie widzieli, a biodra ich niech się zawżdy chwieją.

24 lad Øjnene slukkes, saa Synet svigter, lad Lænderne altid vakle!

Wylij na nich rozgniewanie swoje, a popędliwość gniewu twego niech ich ogarnie.

25 Din Vrede udøse du over dem, din glødende Harme naa dem;

Niech będzie mieszkanie ich puste, w namiotach ich niech nikt nie mieszka.

26 deres Teltlejr blive et Øde, og ingen bo i deres Telte!

Bo tego, któregoś ty ubił, prześladują, a o boleści poranionych twoich rozmawiają.

27 Thi de forfølger den, du slog, og øger Smerten for dem, du saared.

Przydajże nieprawość ku nieprawości ich, a niech nie przychodzą do sprawiedliwości twojej.

28 Tilregn dem hver eneste Brøde, lad dem ikke faa Del i din Retfærd;

Niech będą wymazani z ksiąg żyjących, a z sprawiedliwymi niech nie będą zapisani.

29 lad dem slettes af Livets Bog, ej optegnes blandt de retfærdige!

Jamci utrapiony, i zbolały; lecz zbawienie twoje, Boże! na miejscu bezpiecznem postawi mię.

30 Men mig, som er arm og lidende, bjærge din Frelse, o Gud!

Tedy będę chwalił imię Boże pieśnią, a będę je wielbił z dziękczynieniem.

31 Jeg vil prise Guds Navn med Sang og ophøje ham med Tak;

A będzie to przyjemniejsze Panu, niżeli wół albo cielec rogaty z rozdzielonemi kopytami.

32 det er mer for HERREN end Okser, end Tyre med Horn og Klove!

To widząc pokorni rozradują się, szukając Boga, a ożyje serce ich;

33 Naar de ydmyge ser det, glæder de sig; I, som søger Gud, eders Hjerte oplives!

Iż wysłuchiwa Pan ubogich, a więźniami swymi nie gardzi.

34 Thi HERREN laaner de fattige Øre, han agter ej fangne Venner ringe.

Niech go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystko, co się w nich rucha.

35 Himmel og Jord skal prise ham, Havet og alt, hvad der rører sig der;

Bógci zaiste zachowa Syon, i pobuduje miasta Judzkie; i będą tam mieszkać, a ziemię tę dziedzicznie otrzymają.

36 thi Gud vil frelse Zion og opbygge Judas Byer; der skal de bo og tage det i Eje; hans Tjeneres Afkom skal arve det, de, der elsker hans Navn, skal bo deri.

Także i nasienie sług jego dziedzicznie ją otrzyma, a którzy miłują imię jego, będą w niej mieszkać.