Salme 69

1 Til Sangmesteren. Til Liljerne. Af David.

برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «سوسنها». مزمور داوود. خدایا، مرا از این طوفان مشکلات نجات ده!

2 Frels mig Gud, thi Vandene naar mig til Sjælen,

در منجلاب فرو رفته‌ام و در زیر پایم جایی برای ایستادن نیست. به جاهای عمیق رسیده‌ام و سیلاب مرا پوشانده است.

3 jeg er sunket i bundløst Dynd, hvor der intet Fodfæste er, kommet i Vandenes Dyb, og Strømmen gaar over mig;

از بس می‌نالم خسته شده‌ام و گلویم خشک شده است. چشمانم آنقدر منتظر اقدام تو بوده‌اند که تار گشته‌اند.

4 træt har jeg skreget mig, Struben brænder, mit Øje er mat af at bie paa min Gud;

آنانی که بی‌سبب از من نفرت دارند از موهای سرم بیشترند. دشمنانم در مورد من دروغ می‌گویند، آنها از من قویترند و قصد کشتن مرا دارند. آنچه از دیگران ندزدیده‌ام، از من می‌خواهند برگردانم.

5 flere end mit Hoveds Haar er de, der hader mig uden Grund, mange er de, som vil mig til Livs, uden Skel er mig fjendske; hvad jeg ikke har ranet, skal jeg dog erstatte!

ای خدا، تو حماقت مرا می‌دانی و گناهانم از نظر تو پنهان نیست.

6 Gud, du kender min Daarskab, min Skyld er ej skjult for dig.

ای خداوند لشکرهای آسمان، مگذار آنانی که به تو امیدوار هستند و انتظار تو را می‌کشند، به سبب من شرمنده شوند. ای خدای اسرائیل، مگذار مایهٔ رسوایی دوستدارانت شوم.

7 Lad mig ej bringe Skam over dem, som bier paa dig, o Herre, Hærskarers HERRE, lad mig ej bringe Skændsel over dem, der søger dig, Israels Gud!

من به خاطر توست که اینچنین مورد سرزنش واقع شده و رسوا گشته‌ام.

8 Thi for din Skyld bærer jeg Spot, mit Aasyn dækkes af Skændsel;

نزد برادران خود غریب هستم و در خانوادهٔ خود بیگانه محسوب می‌شوم.

9 fremmed er jeg for mine Brødre, en Udlænding for min Moders Sønner.

اشتیاقی که برای خانۀ تو دارم، مثل آتش در من زبانه می‌کشد، و توهینهای اهانت‌کنندگانِ تو بر من افتاده است.

10 Thi Nidkærhed for dit Hus har fortæret mig, Spotten mod dig er faldet paa mig;

هنگامی که با روزه و اشک در حضور تو خود را فروتن می‌سازم، آنها مرا سرزنش می‌کنند.

11 jeg spæged min Sjæl med Faste, og det blev mig til Spot;

وقتی برای توبه و ندامت پلاس در بر می‌کنم، آنها مسخره‌ام می‌کنند.

12 i Sæk har jeg klædt mig, jeg blev dem et Mundheld.

مردم کوچه و بازار پشت سرم حرف می‌زنند و میگساران برای من آواز می‌خوانند.

13 De, der sidder i Porten, taler om mig, ved Drikkelagene synger de om mig.

اما من، ای خداوند، نزد تو دعا می‌کنم. ای خدا، تو در وقت مناسب به من جواب ده، به سبب محبت عظیمت دعای مرا مستجاب فرما و مطابق وعدهٔ خود مرا نجات ده.

14 Men jeg beder, HERRE, til dig i Naadens Tid, o Gud, i din store Miskundhed svare du mig!

مرا از میان سیل و طوفان برهان تا غرق نشوم. مرا از دست دشمنانم نجات ده.

15 Frels mig med din trofaste Hjælp fra Dyndet, at jeg ikke skal synke; red mig fra dem, der hader mig, fra Vandenes Dyb,

مگذار سیلاب مرا بپوشاند و در اعماق آبها غرق شوم.

16 lad Strømmen ikke gaa over mig; lad Dybet ikke sluge mig eller Brønden lukke sig over mig.

ای خداوند، دعای مرا مستجاب فرما، زیرا محبت تو شگفت‌انگیز است. از من مراقبت فرما، زیرا رحمت تو بیکران است.

17 Svar mig, HERRE, thi god er din Naade, vend dig til mig efter din store Barmhjertighed;

روی خود را از من برمگردان، زیرا در سختی و زحمت هستم. دعای مرا زود جواب ده.

18 dit Aasyn skjule du ej for din Tjener, thi jeg er i Vaade, skynd dig og svar mig;

نزد من بیا و بهای آزادیم را بپرداز و مرا از دست دشمن رها کن.

19 kom til min Sjæl og løs den, fri mig for mine Fjenders Skyld!

می‌دانی چگونه مورد سرزنش و اهانت قرار گرفته و رسوا شده‌ام؛ تو همهٔ دشمنانم را می‌بینی.

20 Du ved, hvorledes jeg smædes og bærer Skam og Skændsel; du har Rede paa alle mine Fjender.

طعنه و سرزنش مردم دل مرا شکسته است و سخت بیمار شده‌ام. منتظر بودم کسی با من همدردی کند، ولی شخص دلسوزی یافت نشد. به جستجوی افرادی پرداختم که مرا دلداری دهند، اما کسی را نیافتم.

21 Spot har ulægeligt knust mit Hjerte; jeg bied forgæves paa Medynk, paa Trøstere uden at finde;

به جای خوراک، به من زرداب دادند و به جای آب، سرکه نوشاندند.

22 de gav mig Malurt at spise og slukked min Tørst med Eddike.

بگذار سفرۀ رنگینی که جلویشان پهن است، دامی شود و آرامش و صفایشان، تله باشد.

23 Lad Bordet foran dem blive en Snare, deres Takofre blive en Fælde;

چشمانشان کور شود تا نتوانند ببینند، و کمرهایشان همیشه بلرزد!

24 lad Øjnene slukkes, saa Synet svigter, lad Lænderne altid vakle!

خشم خود را بر سرشان بریز و با آتش غضبت آنها را بسوزان!

25 Din Vrede udøse du over dem, din glødende Harme naa dem;

ای کاش خانه‌هایشان خراب گردد و کسی در خیمه‌هایشان ساکن نشود.

26 deres Teltlejr blive et Øde, og ingen bo i deres Telte!

زیرا به کسی که تو تنبیه کرده‌ای آزار می‌رسانند و از رنجهای آنانی که تو مجروحشان ساخته‌ای سخن می‌گویند.

27 Thi de forfølger den, du slog, og øger Smerten for dem, du saared.

گناهانشان را یک به یک در نظر بگیر و مگذار نجات تو شامل حالشان شود.

28 Tilregn dem hver eneste Brøde, lad dem ikke faa Del i din Retfærd;

نامشان را از دفتر حیات خود پاک کن و مگذار جزو قوم تو محسوب شوند.

29 lad dem slettes af Livets Bog, ej optegnes blandt de retfærdige!

اما من مصیبت‌زده و دردمند هستم. ای خدا، مرا نجات ده و سرافراز فرما.

30 Men mig, som er arm og lidende, bjærge din Frelse, o Gud!

با سرود نام خدا را ستایش خواهم نمود و با دعای شکرگزاری عظمت او را خواهم ستود.

31 Jeg vil prise Guds Navn med Sang og ophøje ham med Tak;

خداوند چنین پرستشی را بیش از قربانی حیوانات می‌پسندد.

32 det er mer for HERREN end Okser, end Tyre med Horn og Klove!

اشخاص فروتن که طالب خدا هستند وقتی ببینند او به فکر ایشان است شاد و امیدوار خواهند شد.

33 Naar de ydmyge ser det, glæder de sig; I, som søger Gud, eders Hjerte oplives!

خداوند دعای نیازمندان را مستجاب می‌نماید و عزیزان خود را در زندان و اسارت فراموش نمی‌کند.

34 Thi HERREN laaner de fattige Øre, han agter ej fangne Venner ringe.

ای آسمان و زمین، خدا را ستایش کنید! ای دریاها و ای موجودات دریایی، خدا را بستایید!

35 Himmel og Jord skal prise ham, Havet og alt, hvad der rører sig der;

خدا اورشلیم را نجات خواهد داد و شهرهای یهودا را دوباره بنا خواهد نمود تا قوم برگزیده‌اش در سرزمین موعود سکونت نمایند و آن را به تصرف خود درآورند.

36 thi Gud vil frelse Zion og opbygge Judas Byer; der skal de bo og tage det i Eje; hans Tjeneres Afkom skal arve det, de, der elsker hans Navn, skal bo deri.

فرزندان بندگانش وارث سرزمین موعود خواهند شد و آنانی که خدا را دوست می‌دارند، در آن ساکن خواهند شد.