Salme 69

1 Til Sangmesteren. Til Liljerne. Af David.

Isalakannak, O Dios; ta dandaniakon a malmes.

2 Frels mig Gud, thi Vandene naar mig til Sjælen,

Lumnedak iti nauneg a gayung-gayong, nga awan ti natangken a pagbatayak; dimtengak iti nauneg a danum, ket linipusnak iti layus.

3 jeg er sunket i bundløst Dynd, hvor der intet Fodfæste er, kommet i Vandenes Dyb, og Strømmen gaar over mig;

Nakapsutakon gapu iti panagsangsangitko; namagaanen ti karabukobko; naapgesen dagiti matak bayat ti panangur-urayko iti Diosko.

4 træt har jeg skreget mig, Struben brænder, mit Øje er mat af at bie paa min Gud;

Dagiti manggurgura kaniak nga awan gapuna ket ad-adu pay ngem dagiti buok iti ulok; nagbibileg dagiti kabusorko a mangpapatay kaniak; ti diak tinakaw, masapul nga isublik.

5 flere end mit Hoveds Haar er de, der hader mig uden Grund, mange er de, som vil mig til Livs, uden Skel er mig fjendske; hvad jeg ikke har ranet, skal jeg dog erstatte!

O Dios, ammom ti kinamaagko, ken saan a mailenged kenka dagiti basbasolko.

6 Gud, du kender min Daarskab, min Skyld er ej skjult for dig.

Saan koma a siak ti gapuna a maibabain dagiti agur-uray kenka, O Apo a Yahweh a Mannakabalin-amin; saan koma a siak ti gapuna a malalais dagiti mangsapsapul kenka, O Dios ti Israel.

7 Lad mig ej bringe Skam over dem, som bier paa dig, o Herre, Hærskarers HERRE, lad mig ej bringe Skændsel over dem, der søger dig, Israels Gud!

Inan-anusak ti panakaum-umsik para iti pagimbagam; nakalluban ti rupak iti pannakaibabain.

8 Thi for din Skyld bærer jeg Spot, mit Aasyn dækkes af Skændsel;

Nagbalinak a sangaili kadagiti kakabsatko, gangannaet kadagiti annak ti inak.

9 fremmed er jeg for mine Brødre, en Udlænding for min Moders Sønner.

Ta inalun-onnak ti kinaregget iti balaymo, ken nagdissuor kaniak dagiti panangum-umsi dagiti mangum-umsi kenka.

10 Thi Nidkærhed for dit Hus har fortæret mig, Spotten mod dig er faldet paa mig;

Idi nagsangitak ken saanak a nangan, inumsidak.

11 jeg spæged min Sjæl med Faste, og det blev mig til Spot;

Idi nagkawesak iti nakirsang a lupot, kinatkatawaandak.

12 i Sæk har jeg klædt mig, jeg blev dem et Mundheld.

Pagsasaritaandak dagiti agtugtugaw iti ruangan ti siudad; maysaak a kanta dagiti mammartek.

13 De, der sidder i Porten, taler om mig, ved Drikkelagene synger de om mig.

Ngem no maipapan kaniak, maipaay kenka ti kararagko, O Yahweh, iti tiempo nga awatem, sungbatannak iti kinapudno ti panangisalakanmo.

14 Men jeg beder, HERRE, til dig i Naadens Tid, o Gud, i din store Miskundhed svare du mig!

Iyaonnak manipud iti gayung-gayong ken saanmo nga itulok a lumnedak; maipanawak koma kadagiti manggurgura kaniak ken maispalak manipud iti nauneg a danum.

15 Frels mig med din trofaste Hjælp fra Dyndet, at jeg ikke skal synke; red mig fra dem, der hader mig, fra Vandenes Dyb,

Saanmo koma nga itulok a ringbawannak ti layus ti danum, wenno itulok nga alun-onennak ti taaw. Saanmo koma nga itulok a kanennak iti yuyeng.

16 lad Strømmen ikke gaa over mig; lad Dybet ikke sluge mig eller Brønden lukke sig over mig.

Sungbatannak, O Yahweh, ta naimbag ti kinapudnom iti tulagmo; gapu ta nawadwad ti asim kaniak, taliawennak.

17 Svar mig, HERRE, thi god er din Naade, vend dig til mig efter din store Barmhjertighed;

Saanmo nga ilemmeng ti rupam manipud iti adipenmo, ta matutuokanak; dagus a sungbatannak.

18 dit Aasyn skjule du ej for din Tjener, thi jeg er i Vaade, skynd dig og svar mig;

Umasidegka kaniak ket subbotennak. Gapu kadagiti kabusorko, sakaennak.

19 kom til min Sjæl og løs den, fri mig for mine Fjenders Skyld!

Ammom ti pannakaum-umsik, ti pannakaibabainko, ken ti pannakalalaisko, adda amin iti sangoanam dagiti kabusorko.

20 Du ved, hvorledes jeg smædes og bærer Skam og Skændsel; du har Rede paa alle mine Fjender.

Gapu iti panangum-umsi, naburak toy pusok; napnoanak iti kinadagsen; nangsapulak iti siasinoman a mangngaasi, ngem awan nasapulak; nangsapulak kadagiti mangliwliwa, ngem awan nasapulak.

21 Spot har ulægeligt knust mit Hjerte; jeg bied forgæves paa Medynk, paa Trøstere uden at finde;

Inikkandak iti sabidong a para iti taraonko; iti pannakawawko, inikkandak iti suka nga inumek.

22 de gav mig Malurt at spise og slukked min Tørst med Eddike.

Agbalin koma a silo ti lamisaan iti sangoananda; inton ipagarupda a natalgedda, agbalin koma daytoy a palab-og.

23 Lad Bordet foran dem blive en Snare, deres Takofre blive en Fælde;

Mapasipnget koma dagiti matada, tapno saanda a makakita; ken kanayon a pagpigergerem dagiti lumlumoda.

24 lad Øjnene slukkes, saa Synet svigter, lad Lænderne altid vakle!

Idissuormo ti pungtotmo kadakuada, ken kamakamen koma ida ti kinaranggas ti ungetmo.

25 Din Vrede udøse du over dem, din glødende Harme naa dem;

Mabaybay-an koma ti lugarda; awan koma ti agnaed kadagiti toldada.

26 deres Teltlejr blive et Øde, og ingen bo i deres Telte!

Ta pinarigatda ti tao a dinunormo; sinarsaritada kadagiti dadduma ti maipanggep iti ut-ot dagiti sinugatam.

27 Thi de forfølger den, du slog, og øger Smerten for dem, du saared.

Akusaram ida kadagiti adu a basbasolda; saanmo nga itulok nga umayda iti nalinteg a balligim.

28 Tilregn dem hver eneste Brøde, lad dem ikke faa Del i din Retfærd;

Mapunasda koma iti libro ti biag ken saanda a maisurat a kadua dagiti nalilinteg.

29 lad dem slettes af Livets Bog, ej optegnes blandt de retfærdige!

Ngem nakurapay ken matutuokak; O Dios, itag-aynak koma ti pannangisalakanmo.

30 Men mig, som er arm og lidende, bjærge din Frelse, o Gud!

Idaydayawko ti nagan ti Dios babaen iti kanta ken itag-ayko isuna babaen iti panagyaman.

31 Jeg vil prise Guds Navn med Sang og ophøje ham med Tak;

Ad-adda pay a mangay-ayo kenni Yahweh ngem iti maysa a baka wenno toro nga addaan kadagiti sara ken napisi a kuko.

32 det er mer for HERREN end Okser, end Tyre med Horn og Klove!

Nakita daytoy dagiti naemma ket naragsakanda; dakayo a mangsapsapul iti Dios, itulokyo nga agbiag dagiti pusoyo.

33 Naar de ydmyge ser det, glæder de sig; I, som søger Gud, eders Hjerte oplives!

Ta dengdenggen ni Yahweh dagiti agkasapulan ken saanna a tallikudan dagiti baludna.

34 Thi HERREN laaner de fattige Øre, han agter ej fangne Venner ringe.

Idaydayaw koma isuna ti langit ken daga, dagiti baybay ken amin nga aggargaraw kadakuada.

35 Himmel og Jord skal prise ham, Havet og alt, hvad der rører sig der;

Ta isalakanto ti Dios ti Sion ken bangonennanto dagiti siudad ti Juda; agnaedto sadiay dagiti tattao ken tagikuaendanto daytoy a kas sanikuada.

36 thi Gud vil frelse Zion og opbygge Judas Byer; der skal de bo og tage det i Eje; hans Tjeneres Afkom skal arve det, de, der elsker hans Navn, skal bo deri.

Tawidento daytoy dagiti kaputotan dagiti adipenna; ken agnaedto sadiay dagiti mangay-ayat iti naganna.