< Salme 63 >
1 En Salme af David, da han var i Judas Ørken.
Psalm Dawidowy, gdy był na puszczy Judzkiej. Boże! tyś jest Bogiem moim; z poranku cię szukam; pragnie cię dusza moja, tęskni po tobie ciało moje w ziemi suchej i upragnionej, w której nie masz wody;
2 Gud, du er min Gud, dig søger jeg, efter dig tørster min Sjæl, efter dig længes mit Kød i et tørt, vansmægtende, vandløst Land
Abym cię oglądał w świątnicy twojej, i widział moc twoję i chwałę twoję.
3 (saaledes var det, jeg saa dig i Helligdommen) for at skue din Vælde og Ære;
(Albowiem lepsze jest miłosierdzie twoje, niż żywot, ) aby cię chwaliły wargi moje,
4 thi din Naade er bedre end Liv, mine Læber skal synge din Pris.
Abym cię błogosławił za żywota mego, a w imieniu twojem abym podnosił ręce moje.
5 Da vil jeg love dig hele mit Liv, opløfte Hænderne i dit Navn,
Jako tłustością i sadłem byłaby tu nasycona dusza moja, a radosnem warg śpiewaniem wychwalałyby cię usta moje.
6 Som med fede Retter mættes min Sjæl, med jublende Læber priser min Mund dig,
Zaprawdęć na cię wspominam, i na łożu mojem każdej straży nocnej rozmyślam o tobie.
7 naar jeg kommer dig i Hu paa mit Leje, i Nattevagterne tænker paa dig;
Boś mi bywał na pomocy; przetoż w cieniu skrzydeł twoich śpiewać będę.
8 thi du er blevet min Hjælp, og jeg jubler i dine Vingers Skygge.
Przylgnęła dusza moja do ciebie; prawica twoja podpiera mię.
9 Dig klynger min Sjæl sig til, din højre holder mig fast.
Ale ci, którzy szukają upadku duszy mojej, sami wnijdą do najgłębszej niskości ziemi.
10 Forgæves staar de mig efter Livet, i Jordens Dyb skal de synke,
Zabije każdego z nich ostrość miecza, i przyjdą liszkom na podział.
11 gives i Sværdets Vold og vorde Sjakalers Bytte. Men Kongen glædes i Gud; enhver, der sværger ved ham, skal juble, thi Løgnernes Mund skal lukkes.
Lecz król będzie się weselił w Bogu, a będzie się chlubił każdy, kto przezeń przysięga; albowiem zatkane będą usta mówiących kłamstwo.