Salme 62

1 Til Sangmesteren. Til Jedutun. En Salme af David.

Przedniejszemu śpiewakowi Jedytunowi psalm Dawidowy. Tylko na Boga spolega dusza moja, od niegoć jest zbawienie moje.

2 Min Sjæl er Stille for Gud alene, min Frelse kommer fra ham;

Tylkoć on jest skałą moją i wybawieniem mojem, twierdzą moją; przeto się bardzo nie zachwieję.

3 ja, han er min Klippe, min Frelse, mit Værn, jeg skal ikke rokkes meget.

Dokądże będziecie myślić złe przeciwko człowiekowi? Wszyscy wy zabici będziecie; będziecie jako ściana pochylona, a jako mur walący się.

4 Hvor længe stormer I løs paa en Mand, — alle slaar I ham ned — som paa en hældende Væg, en faldende Mur?

Przecież jednak radzą, jakoby go zepchnąć z dostojeństwa jego; kochają się w kłamstwie, usty swemi dobrorzeczą, ale w sercu swem złorzeczą. (Sela)

5 Ja, de oplægger Raad om at styrte ham fra hans Højhed. De elsker Løgn, velsigner med Munden, men forbander i deres Indre. (Sela)

Ty przecież na Bogu spolegaj, duszo moja! bo od niego jest oczekiwanie moje.

6 Vær stille hos Gud alene, min Sjæl, thi fra ham kommer mit Haab;

Onci sam jest skałą moją zbawieniem mojem, i twierdzą moją; przetoż nie zachwieję się.

7 ja, han er min Klippe, min Frelse, mit Værn, jeg skal ikke rokkes.

W Bogu wybawienie moje, i chwała moja skała mocy mojej; nadzieja moja jest w Bogu.

8 Hos Gud er min Hjælp og min Ære, min stærke Klippe, min Tilflugt har jeg i Gud;

Ufajcież w nim na każdy czas, o narody! Wylewajcie przed obliczem jego serca wasze: Bóg jest ucieczką naszą. (Sela)

9 stol paa ham, al Folkets Forsamling, udøs for ham eders Hjerte, Gud er vor Tilflugt. (Sela)

Zaprawdęć marnością są synowie ludzcy, kłamliwi synowie mocarzy; będąli pospołu włożeni na wagę, lekciejszymi będą nad marność.

10 Kun Tomhed er Mennesker, Mænd en Løgn, paa Vægtskaalen vipper de op, de er Tomhed til Hobe.

Nie ufajcież w krzywdzie ani w drapiestwie, a nie będźcie marnymi; przybędzieli wam majętności, nie przykładajcież serca do nich.

11 Forlad eder ikke paa Vold, lad jer ikke blænde af Ran; om Rigdommen vokser, agt ikke derpaa!

Razci rzekł Bóg, dwakrociem to słyszał, iż moc jest Boża,

12 Een Gang talede Gud, to Gange hørte jeg det: at Magten er Guds, Og Miskundhed er hos dig, o Herre. Thi enhver gengælder du efter hans Gerning.

A że Panie! twoje jest miłosierdzie, a że ty oddasz każdemu według uczynków jego.