Salme 57
1 Til Sangmesteren. Al-tasjhet. Af David. En Miktam, da han flygtede ind i Hulen for Saul.
Ki he Takimuʻa, ʻAli-Tasikiti, ko e Saame mahuʻinga ʻa Tevita, ʻi heʻene hola meia Saula ʻi he ʻana. Ke ke ʻaloʻofa kiate au, ʻE ʻOtua, ke ke ʻaloʻofa kiate au: he ʻoku falala hoku laumālie kiate koe: ʻio, pea te u hūfanga ʻi he malu ʻo ho kapakau, ke ʻoua ke mole ʻo ngata ʻae ngaahi kovi ni.
2 Vær mig naadig, Gud, vær mig naadig, thi hos dig har min Sjæl søgt Ly; i dine Vingers Skygge søger jeg Ly, til Ulykken er drevet over.
Te u tangi ki he ʻOtua fungani māʻolunga, ki he ʻOtua ʻoku fai ʻae ngaahi meʻa kotoa pē maʻaku.
3 Gud, den Højeste, paakalder jeg, den Gud, der gør vel imod mig;
Pea te ne fekau mei he langi, ʻo fakamoʻui au, mei he lauʻikovi ʻo ia ʻoku ne fie folo au ke ʻosi. (Sila) ʻE fekau atu ʻe he ʻOtua ʻene ʻaloʻofa mo ʻene moʻoni.
4 han sender mig Hjælp fra Himlen og frelser min Sjæl fra dem, som vil mig til Livs. Gud sender sin Naade og Trofasthed.
ʻOku ʻi he lotolotonga ʻoe fanga laione hoku laumālie: pea ʻoku ou tokoto mo kinautolu kuo vela, ʻio, ʻae ngaahi foha ʻoe tangata, ko honau nifo ko e ngaahi tao mo e ngahau, pea ko honau ʻelelo ko e heletā māsila.
5 Jeg maa ligge midt iblandt Løver, bo mellem Folk, der spyr Ild, hvis Tænder er Spyd og Pile, hvis Tunge er hvas som et Sværd.
ʻE ʻOtua, ke māʻolunga lahi hake koe ʻi he ngaahi langi; tuku ke māʻolunga hake ho nāunau ʻi māmani kotoa pē.
6 Løft dig, o Gud, over Himlen, din Herlighed være over al Jorden!
Kuo nau teuteu ʻae kupenga ki hoku tuʻunga vaʻe; kuo mapelu ki lalo hoku laumālie: naʻa nau keli ʻae luo ʻi hoku ʻao, pea kuo tō ki ai ʻakinautolu. (Sila)
7 Et Net har de udspændt for mine Skridt, deres egen Fod skal hildes deri; en Grav har de gravet foran mig, selv skal de falde deri. (Sela)
ʻOku maʻu hoku loto, ʻE ʻOtua, ʻoku maʻu hoku loto: te u hiva mo ʻatu ʻae fakamālō.
8 Mit Hjerte er trøstigt, Gud, mit Hjerte er trøstigt; jeg vil synge og lovprise dig,
Ke ʻā hake, ʻa hoku nāunau; ʻā hake, ʻae saliteli mo e haʻape: te u ʻā hengihengi hake pe au.
9 vaagn op, min Ære! Harpe og Citer vaagn op, jeg vil vække Morgenrøden.
ʻE ʻEiki, te u fakamālō kiate koe ʻi he ʻao ʻoe kakai: te u hiva kiate koe ʻi he ngaahi puleʻanga.
10 Jeg vil takke dig, Herre, blandt Folkeslag, prise dig blandt Folkefærd;
He ʻoku lahi hoʻo ʻaloʻofa ʻo aʻu ki he ngaahi langi, mo hoʻo moʻoni ki he ngaahi ʻao.
11 thi din Miskundhed naar til Himlen, din Sandhed til Skyerne. Løft dig, o Gud, over Himlen, din Herlighed være over al Jorden!
ʻE ʻOtua, ke māʻolunga lahi hake koe ʻi he ngaahi langi: tuku ke māʻolunga hake ho nāunau ʻi māmani kotoa pē.
