Salme 51

1 Til Sangmesteren. En Salme af David,

Al la ĥorestro. Psalmo de David, kiam venis al li la profeto Natan post lia aliĝo al Bat-Ŝeba. Korfavoru min, ho Dio, laŭ Via boneco; Laŭ Via granda kompatemeco elstreku miajn pekojn.

2 dengang Natan kom til ham, efter at han havde været inde hos Batseba.

Lavu min tute pure de mia krimo, Kaj purigu min de mia peko.

3 Gud, vær mig naadig efter din Miskundhed, udslet mine Overtrædelser efter din store Barmhjertighed,

Ĉar miajn kulpojn mi konsciadas; Kaj mia peko estas ĉiam antaŭ mi.

4 tvæt mig fuldkommen ren for min Skyld og rens mig for min Synd!

Antaŭ Vi sola mi pekis, Kaj mi faris tion, kio estas malbona antaŭ Viaj okuloj; Tial Vi estas justa en Via vorto Kaj pura en Via juĝo.

5 Mine Overtrædelser kender jeg jo, min Synd staar mig altid for Øje.

Mi estas ja naskita en krimo; Kaj en peko gravediĝis per mi mia patrino.

6 Mod dig har jeg syndet, mod dig alene, og gjort, hvad i dine Øjne er ondt, at du maa faa Ret, naar du taler, staa ren, naar du dømmer.

Vi amas ja veron en la koro, Kaj en kaŝiteco Vi aperigas al mi saĝon.

7 Se, jeg er født i Misgerning, min Moder undfanged mig i Synd.

Senpekigu min per hisopo, kaj mi fariĝos pura; Lavu min, kaj mi estos pli blanka ol neĝo.

8 Du elsker jo Sandhed i Hjertets Løndom, saa lær mig da Visdom i Hjertedybet.

Aŭdigu al mi ĝojon kaj gajecon, Kaj regajiĝos la ostoj, kiujn Vi batis.

9 Rens mig for Synd med Ysop, tvæt mig hvidere end Sne;

Kaŝu Vian vizaĝon de miaj pekoj, Kaj ĉiujn miajn krimojn elstreku.

10 mæt mig med Fryd og Glæde, lad de Ben, du knuste, juble;

Koron puran kreu al mi, ho Dio, Kaj spiriton fidelan novigu en mi.

11 skjul dit Aasyn for mine Synder, udslet alle mine Misgerninger;

Ne forpuŝu min de Via vizaĝo, Kaj Vian sanktan spiriton ne forprenu de mi.

12 skab mig, o Gud, et rent Hjerte, giv en ny, en stadig Aand i mit Indre;

Redonu al mi la ĝojon de Via helpo; Kaj spirito bonfara fortikigu min.

13 kast mig ikke bort fra dit Aasyn, tag ikke din hellige Aand fra mig;

Mi instruos al la krimuloj Vian vojon; Kaj pekuloj revenos al Vi.

14 glæd mig igen med din Frelse, giv mig til Støtte en villig Aand!

Liberigu min de sango, ho Dio, Dio de mia savo; Mia lango kantos Vian justecon.

15 Da vil jeg lære Overtrædere dine Veje, og Syndere skal vende om til dig.

Ho, mia Sinjoro, malfermu miajn lipojn; Kaj mia buŝo rakontos Vian gloron.

16 Fri mig fra Blodskyld, Gud, min Frelses Gud, saa skal min Tunge lovsynge din Retfærd;

Ĉar Vi ne deziras oferdonon, alie mi ĝin donus; Brulofero ne plaĉas al Vi.

17 Herre, aaben mine Læber, saa skal min Mund forkynde din Pris.

Oferdonoj al Dio estas spirito suferanta; Koron suferantan kaj humilan Vi, ho Dio, ne malŝatas.

18 Thi i Slagtoffer har du ikke Behag, og gav jeg et Brændoffer, vandt det dig ikke.

Bonfaru al Cion laŭ Via favoro, Konstruu la murojn de Jerusalem;

19 Offer for Gud er en sønderbrudt Aand; et sønderbrudt, sønderknust Hjerte agter du ikke ringe, o Gud. Gør vel i din Naade mod Zion, opbyg Jerusalems Mure! Da skal du have Behag i rette Ofre, Brænd— og Heloffer, da bringes Tyre op paa dit Alter.

Tiam plaĉos al Vi oferdonoj de pieco, brulofero kaj plenofero; Tiam oni metos sur Vian altaron junajn bovojn.