Salme 50
1 En Salme af Asaf. Gud, Gud HERREN taled og stævnede Jorden hid fra Sol i Opgang til Sol i Bjærge;
Asəfin məzmuru. Güclü Rəbb Allah çağırır, Gündoğandan günbatanadək Bütün yer üzünü səsləyir.
2 fra Zion, Skønhedens Krone, viste Gud sig i Straaleglans
Qüsursuz, gözəl Siondan Allah Öz nurunu saçır.
3 — vor Gud komme og tie ikke! — Foran ham gik fortærende Ild, omkring ham rasede Storm;
Allahımız gəlir, sakit dayanmaz, Önündə yandırıb-yaxan alov var, Ətrafında şiddətli tufan qopar.
4 han stævned Himlen deroppe hid og Jorden for at dømme sit Folk:
O, xalqını mühakimə etmək üçün Yuxarıdakı göyü və yeri şahid çağırır:
5 »Saml mig mine fromme, der sluttede Pagt med mig ved Ofre!«
«Hüzuruma möminlərimi, Qurban verib Mənimlə əhd bağlayanları yığın!»
6 Og Himlen forkyndte hans Retfærd, at Gud er den, der dømmer. (Sela)
Göylər ədalətini bəyan edir, Çünki hakim Allahın Özüdür. (Sela)
7 Hør, mit Folk, jeg vil tale, Israel, jeg vil vidne imod dig, Gud, din Gud er jeg!
«Danışıram, dinlə Məni, ey xalqım! Ey İsrail, əleyhinə şəhadət edirəm. Allaham, sənin Allahın Mənəm.
8 Jeg laster dig ikke for dine Slagtofre, dine Brændofre har jeg jo stadig for Øje;
Qurbanlarından ötrü səni tənbeh etmirəm, Yandırma qurbanlarını həmişə görürəm.
9 jeg tager ej Tyre fra dit Hus eller Bukke fra dine Stalde;
Tövləndəki buğanı, ağılındakı təkəni Səndən qəbul etmirəm.
10 thi mig tilhører alt Skovens Vildt, Dyrene paa de tusinde Bjerge;
Çünki Mənimdir bütün meşələrdə olan heyvanlar, Minlərlə dağda otlayan mal-qaralar.
11 jeg kender alle Bjergenes Fugle, har rede paa Markens Vrimmel.
Dağlardakı bütün quşları tanıyıram, Bütün çöl heyvanları əlimin altındadır.
12 Om jeg hungred, jeg sagde det ikke til dig, thi mit er Jorderig og dets Fylde!
Acsam, sənə demərəm, Çünki dünyaya, dünyadakı hər şeyə sahibəm!
13 Mon jeg æder Tyres Kød eller drikker Bukkes Blod?
Məgər Mən buğa əti yeyirəm? Məgər Mən təkə qanı içirəm?
14 Lovsang skal du ofre til Gud og holde den Højeste dine Løfter.
Şükür qurbanını Allaha təqdim et, Haqq-Taalaya əhd etdiyin təqdimlərini ver.
15 Og kald paa mig paa Nødens Dag; jeg vil udfri dig, og du skal ære mig,
Dar gündə Məni çağır, Mən səni xilas edəcəyəm, Sən də Məni şərəfləndirəcəksən».
16 Men til Den gudløse siger Gud: Hvi regner du op mine Bud og fører min Pagt i Munden,
Pislərəsə Allah deyir: «Qaydalarımı əzbər söyləməyə haqqınız varmı? Əhdimi dilə gətirməyə haqqınız varmı?
17 naar du dog hader Tugt og kaster mine Ord bag din Ryg?
Mənim iradıma nifrət edirsən, Sözlərimi qulaq ardına vurursan.
18 Ser du en Tyv, slaar du Følge med ham, med Horkarle holder du til,
Bir oğru görəndə ona qoşulursan, Zinakarlara yoldaş olursan.
19 slipper Munden løs med ondt, din Tunge bærer paa Svig.
Ağzını şər üçün açırsan, Dilini fırıldaq üçün işə salırsan.
20 Du sidder og skænder din Broder, bagtaler din Moders Søn;
Oturub qardaşından gileylənirsən, Ananın oğlundan qeybət edirsən.
21 det gør du, og jeg skulde tie, og du skulde tænke, jeg er som du! Revse dig vil jeg og gøre dig det klart.
Sən belə edəndə Mən dinməmişəm. Məgər Məni özün kimi sanırsan? İndi isə səni tənbeh edəcəyəm, Əməllərini gözünün önünə düzəcəyəm.
22 Mærk jer det, I, som glemmer Gud, at jeg ikke skal rive jer redningsløst sønder.
Ey Allahı unudanlar, Buna diqqət edin! Yoxsa sizi parça-parça edərəm, Heç birinizi xilas edən olmaz.
23 Den, der ofrer Taksigelse, ærer mig; den, der agter paa Vejen, lader jeg se Guds Frelse.
Kim ki şükür qurbanı təqdim edir, Məni şərəfləndirir. Doğru yol tutan şəxsə Allahın xilasını göstərəcəyəm».
